Douglas C-47
C-47 Skytrain (Türkçe: Göktreni) Amerikan Douglas şirketi tarafından DC-3 uçağından geliştirilerek üretilen bir askerî nakliye uçağıdır. Aynı zamanda Dakota (Douglas Aircraft COmpany Transport Aircraft) adıyla da bilinir, II. Dünya Savaşı sırasında C-47'ler Müttefiklere savaşı kazandıran en önemli uçaklardan biridir. Müttefikler tarafından yaygın olarak kullanılmıştır ve savaş sırasında C-47, asker taşımacılığı, kargo, paraşütçü, planör çekme ve askerî kargo paraşütü atışı için kullanılmıştır. C-47'ler kolay üretilmesi aynı zamanda birçok görevde rahatlıkla kullanılabilmesi sayesinde yıllardır birçok ordunun bünyesinde kullanılmaktadır.[2] ABD Ordusu için benzer bir rolü üstlenen daha büyük, çok daha ağır yük taşıma kapasitesine sahip Curtiss C-46 Commando'nun yaklaşık üç katı sayıda üretilmiştir.
Douglas C-47 | |
---|---|
Türü | Askerî nakliye uçağı |
Ulusal köken | ABD |
Üretici | Douglas Aircraft Company |
İlk uçuş | 23 Aralık 1941[1] |
Hizmete giriş | 1942 |
Durumu | Hizmette |
Ana kullanıcı | Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri Kraliyet Hava Kuvvetleri Amerika Birleşik Devletleri Donanması Kanada Kraliyet Hava Kuvvetleri |
Üretim sayısı | 10,174 |
Gelişimi | Douglas DC-3 |
Değişimleri | Douglas XCG-17 Douglas R4D-8 Douglas AC-47 Spooky Basler BT-67 |
C-47'ler 2.700 kg yük taşıyabilir, 28 asker, 14 adet sedye, bir adet jip veya top da C-47'nin taşıyabileceği yükler arasındadır.
C-47'lerin 22 farklı işlevi vardır. Bunların arasında ambulans, kargo, hava indirme en çok kullanılan işlevlerdir. Dakotalar dünyadaki her iklim şartında ve her kıtada uçmuşlardır. Aynı zamanda C-47'ler Vietnam ve Kore savaşlarında da görev almışlardır.
Tasarımı ve Geliştirilmesi
değiştirC-47, kargo kapısı, kaldırma tertibatı bağlantısı ve güçlendirilmiş zeminin yanı sıra planör çekme kelepçeleri için kısaltılmış kuyruk konisi ve kabin çatısında bir astrodom dahil olmak üzere çok sayıda modifikasyonla sivil DC-3'ten farklıydı.[3][4]
İkinci Dünya Savaşı sırasında birçok ülkenin silahlı kuvvetleri asker, kargo ve yaralıların taşınması için C-47 ve modifiye DC-3'leri kullanmıştır. ABD donanması tanımı R4D idi. Long Beach, Santa Monica, Kaliforniya ve Oklahoma City, Oklahoma'da 10.000'den fazla uçak üretildi. Mart 1943 ile Ağustos 1945 arasında Oklahoma City fabrikası 5.354 C-47 üretmiştir.[2][5]
Özel C-53 Skytrooper asker nakliyesi Ekim 1941'de Douglas Aircraft'ın Santa Monica fabrikasında üretime başlamıştır. C-47'nin kargo kapısı, kaldırma tertibatı ve güçlendirilmiş zemini yoktu. C-47'nin daha çok yönlü olduğu tespit edildiğinden toplamda yalnızca 380 uçak üretilmiştir.
Süper DC-3 (R4D-8)
değiştirÇok sayıda DC-3 ve fazla C-47, 1940'larda Amerika Birleşik Devletleri'nde ticari kullanımdaydı. Douglas, bu uçakların sürekli kullanımını sınırlayacak Sivil Havacılık Düzenlemeleri uçuşa elverişlilik gerekliliklerinde önerilen değişikliklere yanıt olarak, kalkışı ve tek motor performansını iyileştirmek için 1940'ların sonlarında DC-3 dönüşümünü teklif etmişti. Bu yeni model, DC-3S veya "Süper DC-3", 39 inç (0,99 m) daha uzundu ve yeni uçaklarla rekabet edebilmek için artan hızda 30 yolcunun taşınmasına izin verilmişti. Ağırlık merkezinin geriye doğru kayması, daha büyük kuyruk yüzeylerine ve yeni dış, geriye doğru eğimli kanatlara yol açmıştı. Daha kısa, jet fırlatma tipi egzoz bacalarıyla birlikte daha güçlü motorlar takılmıştı. Bunlar 1.475 hp (1.100 kW) Wright R-1820 Cyclone'lardı ya da daha büyük motor kaportalarındaki 1.450 hp (1.081 kW) Pratt & Whitney R-2000 Twin Wasps'tı. Küçük değişiklikler arasında tekerlek yuvası kapıları, kısmen geri çekilebilir kuyruk tekerleği, gömme perçinler ve düşük sürtünmeli anten yer alıyordu. Bunların tümü, azami hızın 250 mph (400 km/h; 220 knot) artmasına katkıda bulunmuştu. Orijinal DC-3/C-47 konfigürasyonunun %75'inden fazlası değiştirildiğinden, değiştirilen tasarım neredeyse yeni bir uçaktı.[6] İlk DC-3S ilk uçuşunu 23 Haziran 1949'da gerçekleştirmiştir.
Değişiklikler, önemli ölçüde iyileştirilmiş performansla yeni FAR 4B uçuşa elverişlilik gereksinimlerini tam olarak karşılamıştı. Ancak ticari operatörler DC-3S'ye çok az ilgi göstermişti ve ana hedefi olan küçük operatörler için çok pahalıydı; Capital Airlines'a yalnızca üçü satılmıştı. ABD Donanması ve ABD Deniz Piyadeleri, R4D uçaklarından 100'ünü Süper DC-3 standartlarına göre R4D-8 olarak değiştirmiştir ve daha sonra C-117D olarak yeniden tasarlamıştır.[7]
Operasyonel Tarihi
değiştirC-47, birçok Müttefik harekâtının, özellikle de Guadalcanal'daki ve Yeni Gine ve Burma ormanlarındaki C-47 ve onun deniz versiyonu R4D'nin Müttefik birliklerinin hafif seyahat eden Japon Ordusunun hareketliliğine karşı koymuştur. C-47'ler, Belçika'daki Bastogne Muharebesi sırasında kuşatılmış Amerikan kuvvetlerine havadan malzeme taşımak için kullanılmıştır. Ancak askerî havacılıktaki muhtemelen en etkili rolü "The Hump"ı Hindistan'dan Çin'e uçurmaktı. "The Hump" ile uçarken kazanılan uzmanlık daha sonra Berlin Airlift'te kullanılmıştır; burada C-47, uçağın yerini Douglas C-54 Skymasters alana kadar önemli bir rol oynamıştır.
Avrupa'da, C-47 ve özel bir paraşütçü çeşidi olan C-53 Skytrooper, savaşın sonraki aşamalarında, özellikle planörleri çekmek ve paraşütçüleri getirmek için çok sayıda kullanılmıştır. Temmuz 1943'te Sicilya'nın işgali sırasında C-47'ler 4.381 Müttefik paraşütçüsünü getirmiştir. Haziran 1944'te Fransa'nın Normandiya Çıkarması olarak da bilinen D-Day'in ilk birkaç gününde 50.000'den fazla paraşütçü C-47'ler tarafından yere indirilmiştir.[8] Pasifik Savaşı'nda, Pasifik Okyanusu'ndaki ada çıkarma şeritlerinin dikkatli kullanımıyla, Pasifik bölgesinde görev yapan askerleri Amerika Birleşik Devletleri'ne geri götürmek için C-47'ler kullanılmıştır.
Britanya ve İngiliz Milletler Topluluğu hizmetlerinde yaklaşık 2.000 C-47 (Ödünç Verme-Kiralama kapsamında alınan), muhtemelen Douglas Aircraft Company Nakliye Uçağının "DACoTA" kısaltmasından esinlenerek "Dakota" adını almıştır.[9]
C-47 aynı zamanda Avrupa harekât alanında resmî olmayan "aptal kuş" takma adını da kazanmıştır.[10] Diğer kaynaklar[11] bu ismi, daha önce Gooney Bird olarak bilinen uzun kanatlı albatroslara ev sahipliği yapan Midway Adası'na inen ilk uçak olan DC-2'nin askerî versiyonu olan USMC R2D'ye atfediliyordu.
Savaş Sonrası Dönem
değiştirAmerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetlerinin Stratejik Hava Komutanlığı, C-47'leri 1946'dan 1967'ye kadar hizmette tutmuştur. ABD Hava Kuvvetlerinin 6. Özel Harekat Filosu, 2008'e kadar C-47'yi uçuruyordu.
Bağımsızlıktan önce tüm uçakları ve pilotları Hindistan Hava Kuvvetlerinin bir parçası olan hem Hindistan Hava Kuvvetleri hem de Pakistan Hava Kuvvetleri, I. Hindistan-Pakistan Savaşı'nda savaşan askerlerine malzeme taşımak için C-47'leri kullanmıştır.
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra binlerce ihtiyaç fazlası C-47 sivil havayolu kullanımına dönüştürülmüştür, bazıları 2012'de faaliyette kalmıştır ve özel uçak olarak kullanılmıştır.
Vietnam Savaşı'nda Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri tarafından çeşitli C-47 varyantları kullanılmıştır; bunlara bazen EC-47N, EC-47P veya EC-47Q olarak adlandırılan "elektrikli aptallar" olarak adlandırılan üç gelişmiş elektronik savaş varyasyonu da dahildir. Ayrıca HC-47'ler, 9. Özel Harekât Filosu tarafından Güney Vietnam ve Laos üzerinde psikolojik savaş operasyonları yürütmek için de kullanılmıştır. Miami Air International, Miami Uluslararası Havaalanı, ticari DC-3'leri / C-47'leri askerî kullanıma dönüştürmek için kullanılan bir USAF askerî deposuydu. Üçüncü dünya havayollarından satın alınan ticari uçaklar olarak gelmişlerdi ve tamamen sökülmüşlerdi, yeniden inşa edilmiş ve yenilenmişlerdir. Uzun menzilli yakıt tankları, yükseltilmiş aviyonikler ve silah montajları ile birlikte kurulmuştur. Çeşitli görevlerde Vietnam'da savaşa gitmek üzere birinci sınıf askerî uçaklar olarak ayrılmışlardır. EC-47'ler aynı zamanda Vietnam, Laos ve Kamboçya Hava Kuvvetleri tarafından da kullanılıyordu.[12] AC-47 Spooky olarak adlandırılan ve genellikle "Sihirli ejderha Puff" lakaplı üç adet 7,62 mm'lik mini top kullanan bir gunship varyasyonu da konuşlandırılmıştır.[10]
Varyantlar
değiştirC-47
değiştirDC-3'ün ilk askerî versiyonunda dört mürettebat (pilot, yardımcı pilot, navigatör ve telsiz operatörü) ve gövde iç kısmının yanında 27 asker için koltuk vardı. Yaralıların tahliyesi için donatılmış "Hava Ambulansları" 18 sedye kutusu ve üç kişilik bir sağlık ekibi taşıyabilir; 965 üretildi (Amerika Birleşik Devletleri Donanması için R4D-1 olarak 12 adet dahil)
C-47A
değiştir24 volt elektrik sistemine sahip C-47, R4D-5 olarak adlandırılan USN uçağı dahil 5.254 adet üretildi
RC-47A
değiştirFotoğrafik keşif ve ELINT görevleri için donatılmış C-47A
SC-57A
değiştirHavadan Arama Kurtarma için donatılmış C-47A; 1962'de HC-47A yeniden tasarlandı
VC-47A
değiştirVIP taşıma rolü için donatılmış C-47A
C-47B
değiştirÇin-Myanmar-Hindistan rotalarını kapsayacak şekilde iki hızlı süperşarjlı (daha iyi irtifa performansı) R-1830-90 motorlarla güçlendirilmiştir, 3.364 adet üretildi
VC-47B
değiştirVIP taşıma rolü için donatılmış C-47B
XC-47B
değiştirC-47, deniz uçağı olarak olası kullanım için Edo Model 78 şamandıralarla test edildi
XC-47C
değiştirC-47, deniz uçağı olarak olası kullanım için Edo Model 78 şamandıralarla test edildi[13][14]
C-47D
değiştirMotor süperşarjının ikinci hızına (yüksek üfleyici) sahip C-47B savaştan sonra devre dışı bırakıldı veya kaldırıldı
Üç yandan ateşlemeli 0,30 inç (7,62 mm) Minigun makineli tüfeklere sahip gunship uçağı
EC-47D
değiştirElektronik Kalibrasyon ekipmanına sahip C-47D, bunlardan 26'sı 1953'te Hayes tarafından dönüştürüldü; 1962'den önce AC-47D olarak adlandırılmıştı
NC-47D
değiştirTest rolleri için değiştirilmiş C-47D
RC-47D
değiştirFotoğrafik keşif ve ELINT görevleri için donatılmış C-47D
SC-47D
değiştirHavadan Arama Kurtarma için donatılmış C-47D; 1962'de HC-47D olarak yeniden tasarlandı
VC-47D
değiştirVIP taşıma rolü için donatılmış C-47D
C-47E
değiştir27-28 yolcu veya 18-24 çöp kapasiteli değiştirilmiş kargo çeşidi
C-47F
değiştirYC-129 olarak yeniden tasarlandı, USAF tarafından değerlendirilmek üzere Süper DC-3 prototipi daha sonra XR4D-8 olarak USN'e geçti
C-47L/M
değiştirAmerikan Elçiliği Amerika Birleşik Devletleri Deniz Ataşesi (ALUSNA) ve Askerî Yardım Danışma Grubu (MAAG) misyonlarının desteği için donatılmış C-47H/J'ler
EC-47N/P/Q
değiştirELINT/ARDF görevi için değiştirilmiş C-47A ve D uçağı, kapsanan radyo bantları açısından N ve P farklılık gösterirken Q, N ve P'de bulunan analog ekipmanı dijital bir paket, yeniden tasarlanmış anten ekipmanı ve yükseltilmiş motorlarla değiştirilmiştir
C-47N
değiştirÖzellikle Ekvador'daki görevler için yüksek irtifa çalışmaları için değiştirilmiş bir C-47M
C-53 Skytrooper
değiştirC-47'nin güçlendirilmiş kargo zemini, büyük kargo kapısı ve C-47'nin kaldırma eki olmayan asker taşıma versiyonu. Asker taşıma görevine ayrılmıştı ve eski kargo alanında sıralar halinde düzenlenmiş sabit metal koltuklarda 28 yolcu taşıyabiliyordu; 221 adet üretildi
XC-53A Skytrooper
değiştirMart 1942'de tam açıklıklı yarıklı kanatlara ve sıcak hava ön kenar buz çözme özelliğine sahip modifiye edilmiş bir test ortamı uçağı. 1949'da C-53 standardına dönüştürülerek ihtiyaç fazlası olarak satıldı
C-53B Skytrooper
değiştirC-53'ün kışa uygun ve uzun menzilli Arktik versiyonu, gövdede ekstra yakıt depoları ve göksel navigasyon için ayrı bir navigasyon cihazı astrodome istasyonu; sekiz adet üretildi
C-53C Skytrooper
değiştirDaha büyük iskele tarafı erişim kapısına sahip C-53; 17 adet üretildi
C-53D Skytrooper
değiştir24V DC elektrik sistemine sahip ve gövdenin yanlarına tutturulmuş 28 koltuğu olan C-53C; 159 adet üretildi
C-117A Skytrooper
değiştirPersonel taşıma kullanımı için 24 koltuklu havayolu tipi iç mekana sahip C-47B, 16 adet üretildi
VC-117A
değiştirVIP rolünde kullanılan yeniden tasarlanmış üç C-117
SC-117A
değiştirHava-deniz kurtarma için dönüştürülmüş bir C-117C
C-117B/VC-117B
değiştirYüksek irtifa iki hızlı süper şarj cihazlarının yerini tek hızlı süper şarj cihazları aldı, tek yapılı ve C-117'den dönüştürüldü (daha sonraki tüm VC-117B'ler gibi)
C-117D
değiştirUSN/USMC R4D-8, 1962'de C-117D'yi yeniden tasarladı
LC-117D
değiştirUSN/USMC R4D-8L, 1962'de LC-117D'yi yeniden tasarladı
TC-117D
değiştirUSN/USMC R4D-8T, 1962'de TC-117D'yi yeniden tasarladı
VC-117D
değiştirUSN R4D-8Z, 1962'de VC-117D'yi yeniden tasarladı
YC-129
değiştirUSAF tarafından değerlendirilmek üzere Süper DC-3 prototipi, C-47F'yi yeniden tasarladı ve daha sonra XR4D-8 olarak USN'ye geçti. Wright R-1820 motorları 1425 hp'ye yükseltildi.
CC-129
değiştirC-47 için Kanada Kuvvetleri tanımı (1970 sonrası)
XCG-17
değiştirBir C-47, motorları çıkarılmış ve yeniden düzenlenmiş halde 40 koltuklu bir asker planörü olarak test edildi
R4D-1
değiştirC-47'nin USN / USMC versiyonu
R4D-3
değiştirYirmi C-53C USN'ye transfer edildi
R4D-5
değiştirC-47'nin 12 voltunun yerini alan C-47A varyantı 24 volt elektrik sistemi; 1962'de yeniden tasarlanan C-47H, 238'i USAF'tan transfer edildi
R4D-5L
değiştirAntarktika'da kullanım için R4D-5. 1962'de LC-47H yeniden tasarlandı. Bu tür fotoğraflar, R-1830 motor kurulumunda tipik olan alttan asılı motor yağı soğutucularının çıkarıldığını gösteriyor; Görünüşe göre soğuk kutup bölgelerinde buna ihtiyaç duyulmuyor
R4D-5Q
değiştirÖzel ECM eğiticisi olarak kullanım için R4D-5. 1962'de EC-47H yeniden tasarlandı
R4D-5R
değiştir21 yolcu için personel taşıma aracı ve eğitim uçağı olarak kullanılmak üzere R4D-5; 1962'de TC-47H yeniden tasarlandı
R4D-5S
değiştirÖzel bir ASW eğiticisi olarak kullanılmak üzere R4D-5; 1962'de SC-47H yeniden tasarlandı
R4D-5Z
değiştirVIP taşıma olarak kullanım için R4D-5; 1962'de VC-47H yeniden tasarlandı
R4D-6
değiştir157 C-47B USN'ye transfer edildi; 1962'de C-47J yeniden tasarlandı
R4D-6L, Q, R, S ve Z
değiştirR4D-5 serisinin çeşitleri; 1962'de sırasıyla LC-47J, EC-47J, TC-47J, SC-47J ve VC-47J yeniden tasarlandı
R4D-7
değiştirNavigasyon eğitmeni olarak kullanılmak üzere USAF'tan transfer edilen 44 TC-47B; 1962'de TC-47K yeniden tasarlandı
R4D-8
değiştirR4D-5 ve R4D-6, uzatılmış gövdeye sahip yeniden üretilmiş uçaklar, değiştirilmiş kanatlar ve yeniden tasarlanmış kuyruk yüzeyleri ile donatılmış Wright R-1820 motorlar; 1962'de C-117D yeniden tasarlandı
R4D-8L
değiştirAntarktika kullanımı için dönüştürülen R4D-8, 1962'de LC-117D olarak yeniden tasarlandı
R4D-8T
değiştirR4D-8 mürettebat eğitmeni olarak dönüştürüldü, 1962'de TC-117D olarak yeniden tasarlandı
R4D-8Z
değiştirR4D-8 personel taşıma aracı olarak dönüştürüldü, 1962'de VC-117D olarak yeniden tasarlandı
C-47TP "Turbo Dak"
değiştirGüney Afrika Hava Kuvvetleri için iki Pratt & Whitney Canada PT6A-67R turboprop ve gövde uzatmasıyla yeniden donatımı
Uzatılmış gövdeye, güçlendirilmiş yapıya, modern aviyoniklere ve iki Pratt & Whitney Canada PT6A-67R turbopropla desteklenen C-47 dönüşümü
Kraliyet Hava Kuvvetleri Atamaları
değiştirDakota I
değiştirC-47 ve R4D-1'in Kraliyet Hava Kuvvetleri için tanımı
Dakota II
değiştirÖdünç kiralama planı kapsamında alınan dokuz C-53 Skytrooper'ın Kraliyet Hava Kuvvetleri için ataması. Kraliyet Hava Kuvvetleri Dakota'larının çoğunluğunun aksine, bu uçaklar, C-47'nin geniş kargo kapılarından ve güçlendirilmiş zemininden yoksun, bu nedenle özel asker taşımalarıydı
Dakota III
değiştirC-47A'nın Kraliyet Hava Kuvvetleri için tanımı
Dakota IV
değiştirC-47B'nin Kraliyet Hava Kuvvetleri için tanımı
Airspeed AS.61
değiştirDakota I uçağının Airspeed tarafından öngörülen dönüşümü. Hiçbiri üretilmedi
Airspeed AS.62
değiştirDakota II uçağının Airspeed tarafından öngörülen dönüşümü. Hiçbiri üretilmedi
Airspeed AS.63
değiştirDakota III uçağının Airspeed tarafından öngörülen dönüşümü. Hiçbiri üretilmedi
BEA Pionair/Dart-Dakota
değiştirDakota'nın Rolls-Royce Dart gücüne dönüştürülmesi ve BEA tarafından Vickers Viscount'un hizmetine girmeden önce turboprop motorların kanıtlanması için kullanılmıştır
Kullanan Ülkeler
değiştirC-47'ler dünyada 90'dan fazla ülke tarafından kullanılmıştır.
- Almanya
- Amerika Birleşik Devletleri
- Arjantin
- Avustralya
- Belçika
- Benin
- Biafra
- Bolivya
- Brezilya
- Birmanya
- Büyük Britanya
- Çad
- Çekoslovakya
- Çin
- Danimarka
- Dominik Cumhuriyeti
- Ekvador
- El Salvador
- Endonezya
- Etiyopya
- Fas
- Fildişi Sahili
- Filipinler
- Finlandiya
- Fransa
- Gabon
- Güney Afrika
- Güney Kore
- Güney Vietnam
- Guatemala
- Haiti
- Hindistan
- Hollanda
- Honduras
- İran
- İspanya
- İsveç
- İsrail
- İtalya
- İzlanda
- Japonya
- Kamboçya
- Kanada[15]
- Kolombiya
- Kongo
- Kuzey Kore
- Küba
- Laos
- Libya
- Macaristan
- Madagaskar
- Malavi
- Mali
- Moritanya
- Meksika
- Mısır
- Monako
- Nikaragua
- Nijer
- Nijerya
- Norveç
- Pakistan
- Panama
- Papua Yeni Gine
- Paraguay
- Peru
- Polonya
- Portekiz
- Romanya
- Ruanda
- Suudi Arabistan
- Senegal
- Somali
- Sovyetler Birliği (Lisunov Li-2 olarak da bilinir)
- Sri Lanka
- Şili
- Suriye
- Tayland
- Togo
- Türkiye
- Uganda
- Umman
- Uruguay
- Ürdün
- Venezuela
- Vietnam
- Yemen
- Yeni Zelanda
- Yugoslavya
- Yunanistan
- Zaire
- Zambiya[16]
Türkiye'de C-47'ler
değiştirC-47'ler uzun yıllar boyunca Türk Hava Kuvvetleri ve Türk Hava Yolları tarafından kullanılmıştır. Türk Hava Kuvvetleri'nde 1948 yılında kullanılmaya başlayan C-47'ler 1993 yılında kadar hizmet etmiştir. 221, 222, 223, 224 ve 225'inci Filo Komutanlıkları ile Adnan Menderes Hava Meydan İrtibat Kıta Komutanlığı'nda görev yapmışlardır ve 1993 yılında yerlerini CASA CN-235'lere bırakmışlardır. En son C-47'de 1998 yılında emekliye ayrılmıştır.
Hayatta Kalan Uçaklar
değiştirÇok sayıda C-47, C-117 ve diğer varyantlar müzelerde veya anıtlarda sergilenmekte, savaş kuşu olarak işletilmekte veya hizmette kalmaktadır.
Haziran 2019'daki D-Day'in 75. yıl dönümü anma töreninin bir parçası olarak, 14 Amerikan C-47'si (Hepsi Bu Kadar Kardeşim; Betsy's Biscuit Bomber; Miss Montana; Spirit of Benovia; D-Day Doll; Boogie Baby; N47E Miss Virginia; ve Whiskey 7[17]) ve Avrupa'dan başka bir 'Dak' grubu, D-Day Günü'nde bu uçaklardan yaklaşık 850'sinin İngiliz Kanalı üzerinden Normandiya'ya kadar izlediği rotayı takip etmiştir.[18][19]
Teknik Özellikler (C-47B-DK)
değiştirGenel Özellikler
değiştir- Mürettebat: 4 (pilot, yardımcı pilot, navigatör, telsiz operatörü)
- Kapasite: 28 asker veya 6.000 lb (2,72 ton) kargo
- Uzunluk: 63 ft 9 inç (19,43 m)
- Kanat açıklığı: 95 ft 6 inç (29,11 m)
- Yükseklik: 17 ft 0 inç (5,18 m)
- Kanat alanı: 987 ft2 (91,7m2)
- Kanat profili: kök: NACA 2215; tip: NACA 2206[20]
- Boş ağırlık: 18.135 lb (8.226 kg)
- Brüt ağırlık: 26.000 lb (11.793 kg)
- Maksimum kalkış ağırlığı: 31.000 lb (14.061 kg)
- Santrali: 2 × Pratt & Whitney R-1830-90C Twin Wasp 14 silindirli hava soğutmalı radyal pistonlu motorlar, her biri 1.200 hp (890 kW)
- Pervaneler: 3 kanatlı sabit hızlı pervaneler
Performans
değiştir- Maksimum hız: 3.000 m'de (10.000 ft) 224 mph (360 km/h, 195 knot)
- Menzil: 1.600 mil (2.600 km, 1.400 nm)
- Feribot menzili: 3.600 mil (5.800 km, 3.100 nmi)
- Servis tavanı: 26.400 ft (8.000 m)
- Yüksekliğe çıkma süresi: 9 dakika 30 saniyede 10.000 ft (3.000 m)
- Kanat yüklemesi: 26,3 lb/ft kare (128 kg/ m2 )
- Güç/kütle: 0,0926 hp/lb (0,1522 kW/kg)
Kaynakça
değiştir- ^ C-47 Skytrain Military Transport Historical Snapshot 28 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Boeing. Retrieved: 29 June 2017.
- ^ a b Parker 2013, pp. 13, 35, 37, 39, 45–47.
- ^ Wilson, Stewart. Aircraft of WWII. Fyshwick, ACT, Australia: Aerospace Publications Pty Ltd., 1998. 1-875671-35-8.
- ^ Parker 2013, pp. 37, 39, 45-47.
- ^ Herman 2012, pp. 202-203, 227.
- ^ "Super DC-3" 21 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. dc3history.org. Retrieved 23 June 2010.
- ^ Francillon 1979, pp. 466–467.
- ^ Cacutt, Len. "The World's Greatest Aircraft," Exeter Books, New York, NY, 1988. 0-7917-0011-9.
- ^ "History: Douglas C-47 Skytrain Military Transport" 28 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Boeing. Retrieved: 14 July 2015.
- ^ a b O'Rourke, G.G, CAPT USN. "Of Hosenoses, Stoofs, and Lefthanded Spads". United States Naval Institute Proceedings, July 1968.
- ^ C-47/R4D Skytrain units of the Pacific and CBI, David Isby, Osprey Combat Aircraft #66, Osprey Publishing Limited, 2007
- ^ Rickard, J. "Douglas EC-47N" 23 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. historyofwar.org, 12 November 2008. Retrieved: 7 April 2009.
- ^ "Aviation in Long Pants" (photo of XC-47C). 9 Eylül 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Popular Mechanics, July 1944.
- ^ "DC-3s On Floats." 27 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. YouTube, 8 November 2008. Note: first part has rare World War II film footage and narration by project manager for the XC-47C.
- ^ "Douglas DC-3 (CC-129) Dakota." 11 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. DND - Canada's Air Force. Retrieved: 14 October 2009.
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;trade
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ "The Mighty Fifteen—The American Contingent Flying to Normandy". The D-Day Squadron. DC-3 Society. 30 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2021.
See archive link for aircraft photos.
- ^ "Miss Montana – Miss Montana to Normandy". 12 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2019.
- ^ Golds, Alan (2 Haziran 2019). "A World War II-era veteran returns to the air". www.cbsnews.com (İngilizce). 9 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2019.
- ^ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. 26 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2019.
Bibliyografya
değiştir- Anderson, C. E. "Bud" (December 1981 – March 1982). "Caught by the Wing-tip". Air Enthusiast, 17. ss. 74-80. ISSN 0143-5450.
- Chorlton, Martyn. Paths in the Wood. Cowbit, UK: Old Forge Publishing Ltd, 2003. 0-9544507-0-1.
- De Vink, Hervé (August 1976). "Adieu au "Dakota" de la Force aérienne belge" [Farewell to the Dakotas of the Belgian Air Force]. Le Fana de l'Aviation (Fransızca) (81): 17-19. ISSN 0757-4169.
- Donald, David. The Complete Encyclopedia of World Aircraft. New York: Barnes & Noble, 1997. 0-7607-0592-5.
- Flintham, Victor. Air Wars and Aircraft: A Detailed Record of Air Combat, 1945 to the Present. New York: Facts on File, 1990. 0-8160-2356-5.
- Francillon, René J. McDonnell Douglas Aircraft Since 1920. London: Putnam & Company, 1979. 0-370-00050-1.
- Gradidge, Jennifer M. The Douglas DC-1, DC-2, DC-3: The First Seventy Years. Two volumes. Tonbridge, UK: Air-Britain (Historians) Ltd., 2006. 0-85130-332-3.
- Herman, Arthur. Freedom's Forge: How American Business Produced Victory in World War II. New York: Random House, 2012. 978-1-4000-6964-4.
- Kaplan, Philip. Legend: A Celebration of the Douglas DC-3/C-47/Dakota. Peter Livanos & Philip Kaplan, 2009. 978-0-9557061-1-0.
- Parker, Dana T. Building Victory: Aircraft Manufacturing in the Los Angeles Area in World War II. Cypress, California: Dana Parker Enterprises, 2013. 978-0-9897906-0-4.
- Pearcy, Arthur Jr. "Douglas R4D variants (US Navy's DC-3/C-47)". Aircraft in Profile, Volume 14. Windsor, Berkshire, UK: Profile Publications, 1974, pp. 49–73. 0-85383-023-1.
- "Pentagon Over the Islands: The Thirty-Year History of Indonesian Military Aviation". Air Enthusiast Quarterly (2): 154-162. n.d. ISSN 0143-5450.
- Serrano, José Luis González (March–April 1999). "Fifty Years of DC Service: Douglas Transports Used by the Spanish Air Force". Air Enthusiast (80): 61-71. ISSN 0143-5450.
- Widfeldt, Bo (April–July 1980). ""Operation Ball": USAAF Operations in Sweden 1944–45". Air Enthusiast, 12. ss. 51-53. ISSN 0143-5450.
- Yenne, Bill. McDonnell Douglas: A Tale of Two Giants. Greenwich, Connecticut: Bison Books, 1985. 0-517-44287-6.
Dış bağlantılar
değiştir- Boeing: Historical Snapshot: C-47 Skytrain military transport
- "Our Tow Ships". National WWII Glider Pilots Association, Inc. 09 July 2014. 10 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Pilot training manual for the C-47 – The Museum of Flight Digital Collections