Maddedeki "Türkiye'deki sinemacılar için temel başvuru kaynaklarından biri olarak kabul edilir" cümlesi birçok açından sorunlu. Birincisi, "kabul edilir" ve "temel" kavramları hiçbir zaman evrensel ve objektif olamaz. Kime göre, neye göre soruları sorulabilecek her ifade sıkıntılıdır. Evrensel bir kabul söz konusu olamaz. İkincisi özgün araştırma kavramına çok iyi bir örnek bu cümle ve kullanılan kaynaklar. Özgün araştırma demek, "kaynakta yer alan ifadelerden çıkarım yaparak maddeye eklemeler yapmak" demektir. Kaynaklarda birkaç kişi bu kitabı kaynak almış, buraya ise "Türkiye'deki sinemacılar için temel başvuru kaynaklarından biri olarak kabul edilir" ifadesi eklenmiş. Bu, politikalarımıza aykırı. Kaynak okunup yorum veya çıkarım "yapılamaz". Kaynakta ne deniyorsa onu aktırmak "zorundayız".--RapsarEfendim? 22.10, 20 Şubat 2018 (UTC)Yanıtla
- Kaynakta ne yazıyorsa o eklendi. Eklenen 3 kaynakta da “başvuru, kaynak kitap” gibi çıkarımlar vardı. Yani benim değil, kaynaktaki yazarların söylemidir bu. O yüzden üç farklı kaynak eklendi zaten. Ayrıca ekli olan kaynakların çıkarılmasını da doğru bulmuyorum. Cümle, kelime vs değişebilir ama kaynak çıkarmak doğru değil. Pragdonmesaj 22.16, 20 Şubat 2018 (UTC)Yanıtla
- Hatalı inceleme yapmışım, kaynaklarda o şekilde geçiyormuş, benim hatam. Ancak yine de ilk bahsettiğim husus geçerliliğini koruyor.--RapsarEfendim? 01.15, 21 Şubat 2018 (UTC)Yanıtla
- "Birincisi, "kabul edilir" ve "temel" kavramları hiçbir zaman evrensel ve objektif olamaz. Kime göre, neye göre soruları sorulabilecek her ifade sıkıntılıdır. Evrensel bir kabul söz konusu olamaz." Çok kesin bir üslupla konuşulmuş ama dayanak gösterilmemiş. Koskocaman bir "kaynak gösterilmeli" ifadesi eklemeli o yorumun sonuna. "Kime göre, neye göre soruları sorulabilecek her ifade sıkıntılıdır" ifadesi kişisel bir görüş ve zaten günümüze dek Rapsar'dan başka bu kadar mutlak bir yaklaşımla bu görüşü savunan görmedim. Ve hatta bu görüş VP:KAÇAMAK'ı okuduğumuzda orada belirtilenlere ters düşüyor: "Yukarıda verilen örnekler, kendiliğinden kaçamak kelimeler değildir. Bir maddenin girişinde kullanılabilir, ve maddenin geri kalan kısmında konu genişletilerek okuyuculara sunulabilir. Benzer şekilde güvenilir bir kaynağa atıfta bulunan görüşler, kaynağın görüşlerini doğru bir şekilde temsil ediyorsa kullanılabilirler." Üç güvenilir kitapta "temel başvuru kitabı", "temel kaynak" gibi ifadelerle tarif edilen bir kitap bu ve bu görüşün bu şekilde yansıtılmasının hiçbir şekilde sıkıntılı olmadığını düşünüyorum, yönerge de bunu desteklemekte. Zaten bu pekala ansiklopedik üslubun parçası olan bir ifade tarzı, şüphesi olan varsa açsın Büyük Larousse'u, veya Britannica gibi ansiklopedilerde biraz tarama yapsın [1]. Yani hakemli dergide makale yayımlayacak olsak hak vereceğim (ki onda da aslında derleme makalelerinde kullanılıyor, bizim yaptığımız derlemelerin derlemesi :) ama ansiklopedi yazıyoruz, uygunsuz olduğunu söylemek safsata biraz.
- Bu gibi noktalar genelde ilgili ifadenin kaynaklarda tartışmalı olduğu (mesela Ermeni Kırımı'yla ilgili bazı yayınlara bazı kaynaklar temel derken bazıları tamamen olumsuz görüşler belirtilebilir) ve ilgili görüşün izole/abartılı olduğuna inandıracak neden bulunduğunda (örneğin yabancı dil bilgileri, bu konu hakkında Rapsar ikna etmişti beni) sıkıntılıdır. "Kime göre" sorusu da zaten normalde böyle ihtilaf durumlarında sorulur. Burada da sorulabilir deniyorsa, zaten ifade kaynaklı, "kime göre" sorusunun cevabı orada. İhtilaflı olsa metin içinde de "kime göre" sorusunun cevabı verilir ama bu madde için buna gerek yok. Her zaman sıkıntılı olduğuna dair yönerge dayanağı gösterilmiyor, kişisel görüş statüsündeki yorumların da bu şekilde dayatılması hem yanlış hem de cidden buraya bir şey katmaya, okuyucuyu bilgilendirmeye çalışanların şevkini kırabiliyor. Önce "kime göre, neye göre soruları sorulabilecek her ifadenin sıkıntılı" olduğuna dair topluluk kararı lazım. --Seksen iki yüz kırk beş / GGT (mesaj) 01.47, 21 Şubat 2018 (UTC)Yanıtla
.svg)
