Faraday'in indüksiyon kanunu

(Faraday kanunu sayfasından yönlendirildi)

Faraday'in indüksiyon kanunu, 1830'da Michael Faraday tarafından bulunan, manyetik alanın değişimiyle oluşan emk'yı tanımlayan indüktörlerin, elektrik motorlarının, jeneratörlerin, transformatörlerin gelişmesini sağlayan kanun.

Anahtar kapatıldığında ilk bobinde bir manyetik alan oluşur.(Biot-savart yasası) Oluşan bu manyetik alan ikinci bobinde tekrar elektrik akımına dönüştürülür.(Faraday yasası) Bu olay transformatörlerin temelini oluşturur.

Elektrik taşıyan bir telde oluşan manyetik akım değiştir

Faraday kanununa göre bir devrede indüklenen emk, devreden geçen manyetik akının zamana göre türevi ile doğru orantılıdır. Bu ifade şöyle yazılabilir:
 

  • ε: İndüklenen emk (Volt)
  • Φ: Manyetik akı (Weber)
  • t: Zaman (saniye)

N sarımlı bir bobinde oluşan emk
 

Sabit manyetik akı, hareketli tel değiştir

Manyetik alanın sabit, ancak telin hareketli olduğu durumlarda da emk oluşur. Bu indüksiyon telin hareketine göre ikiye ayrılır:

Telin Doğrusal Hareketi değiştir

B manyetik alanına dik yönde v hızıyla hareket eden, l uzunluğundaki telin uçları arasında indüklenen emk
 

Telin Dairesel Hareketi değiştir

B manyetik alanına dik yönde w açısal hızıyla hareket eden, l uzunluğundaki telin uçları arasında indüklenen emk
 

Lenz Yasası indüksiyon emk'sinin yönünün akım ilmeğinin çevrelediği alandan geçen manyetik akı değişimine karşı koyacak şekilde manyetik akı oluşturan akımın yönünde olduğunu belirtir. Bu yasa enerjinin korunumunun bir sonucudur. Faraday yasasındaki - işaretinin kaynağı da budur.