51. Akademi Ödülleri

(51st Academy Awards sayfasından yönlendirildi)

51. Akademi Ödülleri töreni Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi (AMPAS) tarafından 1978'de vizyona giren filmleri ödüllendirmek amacıyla 9 Nisan 1979'da Los Angeles'taki Dorothy Chandler Pavilion'da yapıldı. Bu tören ile AMPAS, 22 kategoride Akademi Ödüllerini (Oscar olarak bilinir) sahiplerine sundu. Amerika Birleşik Devletleri'nde ABC tarafından yayınlanan törenin yapımcılığını Jack Haley Jr., yönetmenliğini Marty Pasetta üstlendi.[4] Komedyen ve talk show sunucusu Johnny Carson ilk kez gösteriye ev sahipliği yaptı.[5] Törenden üç gün önce Beverly Hills, California'daki The Beverly Hilton'da düzenlenen ayrı bir törenle, Teknik Başarı Akademi Ödülleri, sunucular Gregory Peck ve Christopher Reeve tarafından takdim edildi.[6]

51 Akademi Ödülleri
YerDorothy Chandler Pavilion
Los Angeles, California, ABD
Tarih9 Nisan 1979
Sunucu(lar)Johnny Carson
YapımcıJack Haley Jr.
YönetmenMarty Pasetta
Akılda Kalanlar
En İyi FilmAvcı
En Fazla Dalda
Ödül Alan
Avcı (5)
En Fazla Dalda
Aday Olan
Avcı ve Cennet Bekleyebilir (9)
Televizyon Yayını
YayınABC
Yayın süresi3 saat 25 dakika[1]
İzleyici oranı46.3 milyon [2]
34.6 (Nielsen ratings)[3]
 < 50. Akademi Ödülleri 52. > 

Avcı, ana ödül töreninde En İyi Film de dahil olmak üzere beş ödül kazandı.[7] Diğer kazananlar arasında üç ödülle Eve Dönüş, iki ödülle Midnight Express ve birer ödülle The Buddy Holly Story, California Suite, Days of Heaven, Death on the Nile, The Flight of the Gossamer Condor, Get Out Your Handkerchiefs, Heaven Can Wait, Scared Straight!, Special Delivery, Superman, Teenage Father ve Thank God It's Friday vardı. Yayın Amerika Birleşik Devletleri'nde 34.6 Nielsen reytingine ulaştı ve 46.3 milyon kişi tarafından izlendi.[2][3]

Tören değiştir

Los Angeles şehir merkezindeki Dorothy Chandler Pavilion'da düzenlenen törene ilk kez talk-show sunucusu Johnny Carson ev sahipliği yaptı.[8] Jack Elliott ve Allyn Ferguson, televizyon yayını için müzik direktörleri olarak görev yaptı.[9] Şarkıcılar Sammy Davis Jr. ve Steve Lawrence, En İyi Orijinal Şarkı'ya aday gösterilmeyen film şarkılarından oluşan "Oscar's Only Human" adlı bir şarkı seslendirdiler.[10] Başlangıçta akademinin müzik şubesi bu bölümü protesto etti ve bunun törenden çıkarılmasını istedi, ancak Haley'nin yapımcı olarak görevinden ayrılıp Carson'ı sunuculuk görevlerinden almakla tehdit etmesi üzerine bölüm törende tutuldu.[11]

Ayrıca tören Oscar ödüllü aktör John Wayne'in son halka açık görüntüsü olmasıyla da hatırlanıyor.[9] Wayne, En İyi Film ödülünü vermeden önce ayakta alkışlandı.Törenden iki ay sonra 11 Haziran'da 72 yaşında mide kanserinden kaynaklanan komplikasyonlardan öldü.[9][12] Bu aynı zamanda, En İyi Kostüm Tasarımını Oz Büyücüsü rol arkadaşı Ray Bolger ile birlikte sunan yapımcı Jack Haley Jr.'ın babası Jack Haley'nin halka açık son görünüşüydü.[13]

Kazananlar ve adaylar değiştir

51. Akademi Ödülleri için adaylar, 20 Şubat 1979'da Akademi başkanı Howard W. Koch ve aktris Susan Blakely tarafından açıklandı.[14][15] Avcı ve Cennet Bekleyebilir dokuzar adaylıkla en fazla adaylığı paylaştı.[16] Kazananlar 9 Nisan'daki ödül töreninde açıklandı.[17] En İyi Yönetmen adayları Warren Beatty ve Buck Henry, aynı film için bu kategoride aday gösterilen ikinci yönetmen çifti oldular; daha önce Jerome Robbins ve Robert Wise, 1961 yapımı West Side Story'nin ortak yönetmeni olarak ödülü kazanmıştı.[18] Ayrıca Beatty, aynı film için oyunculuk, yönetmenlik, yapımcılık ve senaryo yazarlığı adaylığı kazanan ilk kişi oldu. Orson Welles daha önce Citizen Kane için aynı başarıyı elde etmiş olsa da, o zamanki kurallar, bireysel yapımcıların aksine filmi yayınlayan stüdyonun En İyi Film için resmi aday olduğunu kabul ediyordu.[10][19] Jon Voight ve Jane Fonda'nın En İyi Erkek Oyuncu ve En İyi Kadın Oyuncu kategorilerinde sırasıyla kazandıkları ödüller ile Coming Home, her iki başrol oyuncusu ödülünü de kazanan dördüncü film oldu.[9] En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu ödülünü kazanan Maggie Smith, California Suite'te Oscar kaybeden birini oynayarak Oscar kazanan tek kişi oldu.[9]

Ödüller değiştir

Kazananlar önce listelenir, kalın harflerle vurgulanır ve çift hançerle gösterilir ( ).[20]

  • Scared Straight! – Arnold Shapiro 
    • The Lovers' Wind (Le vent des amoureux) – Albert Lamorisse (posthumous nomination)
    • Mysterious Castles of Clay – Joan Root and Alan Root
    • Raoni – Jean-Pierre Dutilleux and Luiz Carlos Saldanha
    • With Babies and Banners: Story of the Women's Emergency Brigade – Lorraine Gray
  • The Flight of the Gossamer Condor – Jacqueline Phillips Shedd ve Ben Shedd 
    • The Divided Trail: A Native American Odyssey – Jerry Aronson
    • An Encounter with Faces – Vidhu Vinod Chopra ve K. K. Kapil
    • Goodnight Miss Ann – August Cinquegrana
    • Squires of San Quentin – J. Gary Mitchell
  • Teenage Father – Taylor Hackford 
    • A Different Approach – Jim Belcher ve Fern Field
    • Mandy's Grandmother – Andrew Sugerman
    • Strange Fruit – Seth Pinsker
  • Special Delivery – Eunice Macauley ve John Weldon 
    • Oh My Darling – Nico Crama
    • Rip Van Winkle – Will Vinton
  • The Buddy Holly Story – Joe Renzetti 
  • "Last Dance" şarkısı Thank God It's Friday – Müziği ve sözleri Paul Jabara 
    • "Hopelessly Devoted to You" şarkısı Grease – Müziği ve sözleri John Farrar
    • "The Last Time I Felt Like This" şarkısı Same Time, Next Year – Müziği Marvin Hamlisch; sözleri Alan ve Marilyn Bergman
    • "Ready to Take a Chance Again" şarkısı Foul Play – Müziği Charles Fox; sözleri Norman Gimbel
    • "When You're Loved" şarkısı The Magic of Lassie – Müziği ve sözleri by Richard M. Sherman ve Robert B. Sherman
  • The Deer Hunter – Richard Portman, William McCaughey, Aaron Rochin ve Darin Knight 
    • The Buddy Holly Story – Tex Rudloff, Joel Fein, Curly Thirlwell ve Willie D. Burton
    • Days of Heaven – John Wilkinson, Robert W. Glass Jr., John T. Reitz ve Barry Thomas
    • Hooper – Robert Knudson, Robert Glass, Don MacDougall ve Jack Solomon
    • Superman – Gordon McCallum, Graham V. Hartstone, Nicolas Le Messurier ve Roy Charman
  • Heaven Can Wait – Sanat Yönetimi: Paul Sylbert ve Edwin O'Donovan; Set Dekorasyonu: George Gaines 
    • The Brink's Job – Sanat Yönetimi: Dean Tavoularis ve Angelo P. Graham; Set Dekorasyonu: George R. Nelson ve Bruce Kay
    • California Suite – Sanat Yönetimi: Albert Brenner; Set Dekorasyonu: Marvin March
    • Interiors – Sanat Yönetimi: Mel Bourne; Set Dekorasyonu: Daniel Robert
    • The Wiz – Sanat Yönetimi: Tony Walton ve Philip Rosenberg; Set Dekorasyonu: Edward Stewart ve Robert Drumheller

Akademi Onur Ödülleri değiştir

  • Laurence Olivier  – İzleyicileri sinema aracılığıyla eğlendirdiği olağanüstü bir kariyer ve çalışmalar için.[21]
  • Walter Lantz  – Woody Woodpecker dahil olmak üzere animasyonda unutulmaz karakterler yarattığı için.[22]
  • King Vidor  – Sinemadaki ayırt edici başarıları ve yenilikleri için.[23]
  • Modern Sanat Müzesi Film Bölümü  – Halkı sinemanın sanatsal değeri konusunda eğittiği ve ilham vermek için.[18]

Jean Hersholt İnsani Yardım Ödülü değiştir

Ödül, insani çabaları sinema endüstrisine itibar kazandıran kişilere veriliyor.[24]

Özel Başarı Ödülü değiştir

Çoklu adaylıklar ve ödüller değiştir

Sunucular değiştir

İsim(ler) rol
John HarlanJohn Harlan 51. Akademi Ödülleri için Spiker
Koch, Howard W.Howard W. Koch (AMPAS Başkanı) Ödül töreninde konukları karşılayan açılış konuşması yaptı
Williams, RobinRobin Williams



odunsu ağaçkakan
Walter Lantz'a Onur Ödülü Sunanlar
Thomas, DannyDanny Thomas Oy kullanma kurallarını halka açıkladı
Cannon, DyanDyan Cannon



Televizyon Savalas
En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu ödülünü Sunucular
Smith, MaggieMaggie Smith



Maureen Stapleton
Bilimsel ve Teknik Ödüllerin Sunucuları
Benson, RobbyRobby Benson



Carol Lynley
Kısa Film Ödüllerinin Sunucuları
Farrow, MiaMia Farrow



David L. Wolper
Belgesel Ödülleri Sunucuları
Jones, ShirleyShirley Jones



ricky schröder
En İyi Sanat Yönetimi ödülünün sunucuları
Bolger, RayRay Bolger



Jack Haley
En İyi Kostüm Tasarımı ödülünün sunucuları
DeLuise, DomDom DeLuise



Valerie Perrine
En İyi Kurgu dalında ödülün sunucuları
Martin, SteveSteve Martin En İyi Görsel Efekt ödülünün Sunucusu
Kidder, MargotMargot Kidder



Christopher Reeve
En İyi Ses ödülünün Sunucuları
Coburn, JamesJames Coburn



Kim Novak
En İyi Sinematografi ödülünün sunucuları
Keeler, RubyRuby Keeler



Kris Kristofferson
En İyi Orijinal Şarkı ödülünün Sunucuları
Williams, PaulPaul Williams Sammy Davis Jr. ve Steve Lawrence performansının tanıtıcısı
Martin, DeanDean Martin



Raquel Welch
Müzik Ödülleri Sunucuları
Peck, GregoryGregory Peck Modern Sanat Müzesi Film Bölümü'ne Onur Ödülü Sunucusu
Brynner, YulYul Brynner



Natalie Ahşap
Yabancı Dilde En İyi Film ödülünün Sunucuları
Burns, GeorgeGeorge Burns



Brooke Kalkanları
En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu ödülünü Sunucular
Bacall, LaurenLauren Bacall



Jon Voight
Senaryo Ödüllerinin Sunucuları
Hepburn, AudreyAudrey Hepburn Kral Vidor'a Onur Ödülü Sunucusu
Coppola, Francis FordFrancis Ford Coppola



Ali MacGraw
En İyi Yönetmen ödülünün sunucuları
Grant, CaryCary Grant Laurence Olivier'e Onur Ödülü Sunucusu
Dreyfuss, RichardRichard Dreyfuss



Shirley MacLaine
En İyi Kadın Oyuncu ödülünün sunucuları
Valenti, JackJack Valenti Jean Hersholt İnsani Yardım Ödülü Sunucusu
Rogers, GingerGinger Rogers



Diana Ross
En İyi Erkek Oyuncu ödülünün sunucuları
Wayne, JohnJohn Wayne En İyi Film Ödülü Sunucusu

Kaynakça değiştir

  1. ^ Osborne 2013, s. 252
  2. ^ a b "Top-10 Most Watched Academy Awards Broadcasts". Nielsen N.V. 18 Şubat 2009. 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2015. 
  3. ^ a b "New Shows Disappointing". Boca Raton News. 20 Nisan 1979. 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2015Google News Archive vasıtasıyla. 
  4. ^ "War Film, Comedy Head List". Spokane Daily Chronicle. Cowles Publishing Company. 6 Nisan 1979. s. 7. 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2015 – Google News Archive vasıtasıyla. 
  5. ^ "Frank Won't Sing Without G Notes". Chicago Tribune. 3 Ekim 1978. s. 136. 
  6. ^ "Past Scientific & Technical Awards Ceremonies". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 13 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2013. 
  7. ^ Siskel (10 Nisan 1979). "Oscars to Fonda, Voight, 'Hunter'". Chicago Tribune. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2015. 
  8. ^ Thomas (9 Nisan 1979). "Oscar Show-A Thankless Chore". Ludington Daily News. 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2015 – Google News Archive vasıtasıyla. 
  9. ^ a b c d e Osborne 2013
  10. ^ a b Wiley & Bona 1996
  11. ^ Pond 2005
  12. ^ Hammond (3 Temmuz 2016). "How Michael Cimino's 'The Deer Hunter' Pioneered The Modern Day Oscar Campaign – And Won". Deadline Hollywood. 17 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  13. ^ Smith (7 Haziran 1979). "Jack Haley Dies, Was Tin Man in 'The Wizard of Oz'". The Washington Post. 1 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2020. 
  14. ^ Thomas (21 Şubat 1979). "1978 Oscar nominees announced". San Bernardino Sun. s. C1. 
  15. ^ "The Deer Hunter, Heaven Can Wait top honors Oscar nominees listed". The Globe and Mail. 21 Şubat 1979. s. P11. 
  16. ^ Grant (21 Şubat 1979). "Two War Films on Oscar Ballot". Los Angeles Times. s. D1. 
  17. ^ Harmetz (11 Nisan 1979). "2 Vietnam Films Cast Aside Ghosts on Way to Oscars". The New York Times. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2020. 
  18. ^ a b Kinn & Piazza 2002
  19. ^ Emerson (11 Şubat 2007). "Questions for the Academy". Chicago Sun-Times. 13 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2016. 
  20. ^ "The 51st Academy Awards (1979) Nominees and Winners". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 17 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2011. 
  21. ^ "Academy Awards Acceptance Speech Database". Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS). 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2020. 
  22. ^ "Animator Walter Lantz, Creator of Woody Woodpecker, Is Dead". The Buffalo News. 23 Mart 1994. 17 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020. 
  23. ^ Thomas (Kış 2011). "The Man Who Would Be King". DGA Quarterly. 20 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020. 
  24. ^ "Jean Hersholt Humanitarian Award". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 16 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2020. 
  25. ^ Schreger (10 Şubat 1979). "'Close Encounters' - Take Two". Los Angeles Times. s. B5. 
  26. ^ Franks 2005

Dış bağlantılar değiştir