Titan'ın atmosferi

Titan'ın atmosferi, Satürn'ün en büyük uydusu olan Titan'ı çevreleyen yoğun gaz tabakasıdır. Güneş Sistemi'ndeki doğal uyduların atmosferlerinden tek kalın olanıdır. Titan atmosferinin alt kısmı, başlıca azot (%94,2), metan (%5,65) ve hidrojen (%0,099) elementlerinden oluşur.[1] Eser miktarda etan, diasetilen, metilasetilen, asetilen, propan, PAH gibi hidrokarbonlar; siyanoasetilen, hidrojen siyanür, karbon dioksit, karbon monoksit, siyanojen, asetonitril, argon ve helyum gibi gazlar da Titan'ın atmosferinde bulunur.[2] Azot izotop oranı üzerinde yapılan çalışmalar, asetonitrilin atmosferde hidrojen siyanür ve siyanoasetileni aşan miktarlarda mevcut olabileceğini öne sürmektedir.[3] Titan atmosferinin yüzey basıncı, Dünya'dakinden yaklaşık %50 daha yüksek olup 1,5 bar'dır (147 kPa).[1] Bu basınç metanın üçlü noktasına yakındır ve metanın atmosferde gaz hâlindeyken yüzeyde de sıvı hâlde olmasını sağlar.[4] Titan, atmosferinde bulunan katran benzeri organik çökeltiler olan tolinler gibi karmaşık kimyasallar sebebiyle uzayda turuncu renkte görünür.[5]

Titan'ın atmosferindeki pus katmanlarının gerçek renkteki görüntüsü

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b Catling, David C.; Kasting, James F. (10 May 2017). Atmospheric Evolution on Inhabited and Lifeless Worlds (1 ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-84412-3.
  2. ^ Niemann, H. B.; ve diğerleri. (2005). "The abundances of constituents of Titan's atmosphere from the GCMS instrument on the Huygens probe" (PDF). Nature. 438 (7069). ss. 779-784. Bibcode:2005Natur.438..779N. doi:10.1038/nature04122. hdl:2027.42/62703 . PMID 16319830. 14 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2022. 
  3. ^ Iino, Takahiro; Sagawa, Hideo; Tsukagoshi, Takashi (2020). "14N/15N isotopic ratio in CH3CN of Titan's atmosphere measured with ALMA". The Astrophysical Journal. 890 (2). s. 95. arXiv:2001.01484 $2. Bibcode:2020ApJ...890...95I. doi:10.3847/1538-4357/ab66b0. 
  4. ^ Horst, Sarah (2017). "Titan's Atmosphere and Climate". J. Geophys. Res. Planets. 122 (3). ss. 432-482. arXiv:1702.08611 $2. Bibcode:2017JGRE..122..432H. doi:10.1002/2016JE005240. 
  5. ^ Baez, John (25 Ocak 2005). "This Week's Finds in Mathematical Physics". University of California, Riverside. 8 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2007. 

Konuyla ilgili yayınlar değiştir

Dış bağlantılar değiştir