I. Eftim
I. Eftim ya da kamuoyunca bilinen adıyla Papa Eftim (doğumu Pavlos Karahisaridis, Yunanca: Παύλος Καραχισαρίδης, Soyadı Kanunundan sonra Zeki Erenerol, d. 1883, Akdağmadeni, Yozgat - ö. 14 Mart 1968, İstanbul), Karamanlı Türk papaz ve Türk Ortodoks Patrikhanesi’nin kurucusu.
I. Eftim | |
---|---|
Doğum | Pavlos Karahisaridis 1883 Akdağmadeni, Yozgat |
Ölüm | 14 Mart 1968 (85 yaşında) İstanbul, Türkiye |
Milliyet | Türk |
Etnik köken | Karamanlı |
Vatandaşlık | Türkiye |
Meslek | Metropolit |
Din | Hristiyanlık (Ortodoks) |
Çocuk(lar) | Turgut Erenerol Selçuk Erenerol |
Ödüller | İstiklal Madalyası[1] |
Hakkında
değiştir1883 yılında, Yozgat’ın Akdağmadeni kazasının İstanbulluoğlu Mahallesi’nde doğdu. Babasının adı Karahisarlı Baraş’tır. İlk ve orta öğrenimini Akdağmadeni’nde yaptı. Zekâsı ve çalışkanlığı sayesinde hocası Şevki Efendi’nin dikkatini çekti. Arkadaşlarının Kur'an ezberlemelerine imrenerek İncil’i ezberledi. 21 yaşında iken Ruhbanlık mesleğine girdi. 1908′de Ankara’ya gelerek babasının mesleği olan, manifaturacılığa başladı. 1912’de diyakoz, 1915’te seçimle papaz olarak 'Eftim' adını aldı ve Akdağmadeni’ne döndü. 1918’de Keskin Metropolit Vekili iken Fener Rum Patrikhanesi’ne karşı Müstakil Türk Ortodoks Patrikhanesi'ni kurdu ve ölümüne kadar başında kaldı. Papa Eftim, Mart 1968’de, 85 yaşında iken öldü.
Atatürk'le tanışması
değiştirMütarekede Fener Patrikhanesi’nin dünya milletlerine hitaben yayımladığı bir bildiride "Canavar, zalim Kemalistlerin zulmünden, biz Hristiyanları kurtarmaya geliniz! Ankara’daki zehirli yuvalarını yıkmak için acele ediniz" deniliyordu. Bunun üzerine, Papa Eftim, kendisine bağlı cemaati toplayarak Fener Patrikhanesi’ni protesto etmiş ve milli mücadeleye katılma kararı almıştır. Bu karar, hemen Ankara Hükümeti’ne bildirilmiştir. 72 kilisenin patrik vekili olan Eftim’in bu davranışı, İstanbul Hükümeti tarafından zararlı görüldüğünden derhal tutuklanması emredilmiş, fakat bu emir, Keskin Kaymakamı Avni Bey tarafından yerine getirilmemiştir.
Türk Ortodoks Patrikhanesi'nin kuruluşu
değiştirTürk Bağımsızlık Mücadelesi'ni destekleyen Pavlos Karahisaridis tarafından 1921 yılında Kayseri'de kurulmuştur. Yozgat’ta kapı komşusu olan Çerkez Ethem sayesinde Mustafa Kemal ile tanıştı. 23 Nisan 1920’de Ankara’da Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılış duasını okuyan din adamları arasında Papa Eftim de vardı. Kurtuluş Savaşı’nda “Umum Anadolu Türk Ortodoksları Cemaatleri” olarak yer aldılar. Fener Rum Patrikhanesi'nin I. Dünya Savaşı sonucu Yunanistan tarafını tutmasına karşılık Türk Ortodoks Patrikhanesi kurulmuş ve Papa Eftim'in cemaatini bu kilise çatısı altında toplanması kararlaştırılmıştır. Papa Eftim, Fener Rum Patrikhanesi'nin karşı çalışmalarına karşılık olarak şunları söylemiştir:
"Ben Türk dostu Eftim değil, Türk oğlu Türk Eftim'im. Ben, her zaman, her yerde Türk olduğumu beyan ettim. Bir yabancı, Türk dostu olabilir. Fakat benim gibi, halis bir Türk vatandaşının, yabancı bir Türk dostu gibi gösterilmesi, O'nun milliyetinden şüphe edilmesine delalet eder ki, bundan incinmemek, üzülmemek imkânsızdır. Bana Türk demeyip, Türk dostu diyenleri hiçbir surette affedemem.”[2]
1924 yılında Karahisaridis ayinleri yönetmeye başlamış ve adını daha sonra Zeki Erenerol olarak değiştirmiştir. Cemaat mübadeleye tabi tutulmuş, fakat Karahisaridis ile aile fertleri Türk hükûmeti tarafından nüfus mübadelelerinden muaf tutulmuştur.[3]
Son yılları ve ölümü
değiştirSavaş bittikten sonra Galata'daki Panagia Kilisesi'ne çekilerek dinî görevle meşgul olan Papa Eftim, 1968 yılında gözlerini hayata yumduktan sonra yerine oğlu Turgut Erenerol (Papa II. Eftim) geçti.
Kaynakça
değiştir- ^ "Sevgi Erenerol'un dedesine İstiklal Madalyası verilmişti". Vatan Gazetesi. 30 Ocak 2008. 15 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2017.
- ^ Mehmet Aydın, “Türk Ortodoks Hıristiyanları ve Türk Ortodoks Patrikhanesi'nin Kuruluşu” 24 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Türk-İslam Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, Sayı: 8, 2009, s. 13.
- ^ Biçici, M. (2016). Papa Eftim ve Milli Mücadeledeki Önemi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 453–460. doi:10.21547/jss.304370