Konfüçyüs Enstitüsü
Konfüçyüs enstitüleri (Çince: 孔子学院; pinyin: Kǒngzǐ Xuéyuàn), Çin'deki yükseköğretim kuruluşları ile diğer ülkelerde bulunan yükseköğretim kuruluşları arasında sürdürülen kamu eğitim ortaklıklarıdır. Bunlar, Çin Hükûmeti'ne bağlı Hanban örgütünün düzenlediği ve kısmen finanse ettiği ortaklıklardır.[1] Enstitülerin belirtilen amacı Çin dili ve kültürünü tanıtmak, Dünya çapında yabancı dil olarak Çince eğitimini desteklemek ve kültür alışverişlerine olanaklar sağlamaktır.[2][3]
Alman Goethe Enstitüsü ya da İspanyol Instituto Cervantes gibi Konfüçyüs Enstitüsü de kendi ülkesinin kültürüyle özdeşleştirilmiş bir şahısın, yani Konfüçyüs'ün, ismiyle anılan bir kültür enstitüsüdür.[4] Ancak bu diğer enstitülerden farklı olarak, Konfüçyüs enstitüleri kendi faaliyetlerini doğrudan olarak üniversite kampüslerinde yürütmektedirler. Konfüçyüs Enstitüsü ile ilişkili Konfüçyüs Sınıf (İngilizce: Confucius Classroom) programı da yerel ortaokul ve liselere öğretmenler ve öğretim materyalleri sağlamak maksadıyla bu okullarla ortaklıkların kurulmasını amaçlamaktadır.[5][6]
2019 yılı itibarıyla Dünya'nın altı farklı kıtasının birçok ülkesinde Konfüçyüs Enstitüsü'nün 530 şubesi bulunmaktadır.[7][8][9] Bu şubeler en yüksek yoğunlukla Amerika Birleşik Devletleri, Güney Kore ve Japonya'da bulunmaktadır.[10]
Enstitü, Çin Hükûmeti'nin kendi nüfuzunu kötüye kullanmak ve akademik özgürlüğü bastırmak için bir vasıta olmakla suçlanmıştır.[1][11][12] Emekli Çinli yetkili Li Changchun, Konfüçyüs enstitülerini "Çin'in yurtdışı propaganda yapısının önemli bir parçası" olarak nitelendirdi.[1][11][12][13][14][15][16] 13 Ağustos 2020 tarihinde Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanlığı, Konfüçyüs Enstitüsü'nün ABD'deki genel merkezini "Çin'in yabancı misyonu" olarak tanımladı.[17][18] Merkez, Dışişleri Bakanı Mike Pompeo ile Eğitim Bakanı Betsy DeVos'a yazdığı açık mektupta bu tanımlamaya karşı çıktı.[19]
Ayrıca bakınız değiştir
Wikimedia Commons'ta Confucius Institute ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
Kaynakça değiştir
- ^ a b c "China: Agreements Establishing Confucius Institutes at U.S. Universities Are Similar, but Institute Operations Vary". U.S. Government Accountability Office. 13 Şubat 2019. 28 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.
- ^ Penn, Brierley (15 Nisan 2014). "China Business:A broader education". The New Zealand Herald. 22 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2014.
- ^ Mattis, Peter (2 Ağustos 2012). "Reexamining the Confucian Institutes". The Diplomat. 22 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2014.
- ^ Justin Norrie (20 Şubat 2011). "Confucius says school's in, but don't mention democracy" (İngilizce). The Sydney Morning Herald. 4 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Introduction to the Confucius Institutes". 7 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2011.
- ^ Jianguo Chen; Chuang Wang; Jinfa Cai (2010). Teaching and learning Chinese: issues and perspectives. IAP. ss. xix. ISBN 9781617350641. 23 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2021.
- ^ "HanBan-Confucius Institute/ClassRoom-About Confucius Institute/ClassRoom". english.hanban.org. 16 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2019.
- ^ "Confucius Institutes Worldwide". UCLA Confucius Institute. 12 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2014.
- ^ "Confucius Institutes Around the Globe | Confucius Institute | Nebraska". 7 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2011.
- ^ Simon, Tay (2010). Asia Alone: The Dangerous Post-Crisis Divide from America. John Wiley and Sons. s. 42. ISBN 9780470826201. 27 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2021.
- ^ a b "A message from Confucius; New ways of projecting soft power". The Economist (İngilizce). 22 Ekim 2009. 9 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b "China: Government Threats to Academic Freedom Abroad". Human Rights Watch. 21 Mart 2019. 23 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.
- ^ Sahlins, Marshall (29 Ekim 2013). "China U". The Nation. 26 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2014.
- ^ Pearson, Elaine (7 Nisan 2019). "More Must be Done to Protect Academic Freedoms Under Threat from China". Human Rights Watch. 8 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.
- ^ Lim, Louisa; Furze, Anders (7 Aralık 2017). "Confucius Institute in NSW education department 'unacceptable' – analyst". The Guardian. 7 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.
- ^ Spinelli, Dan (21 Mart 2019). "American colleges hosted 'an important part of China's propaganda set-up.' Now they're bailing out". Mother Jones. 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2021.
- ^ "US labels Confucius Institute 'foreign mission'". BBC News (İngilizce). 13 Ağustos 2020. 14 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2020.
- ^ O’Keeffe, Kate (13 Ağustos 2020). "U.S. to Classify Beijing-Backed Confucius Institute Center as Foreign Mission". The Wall Street Journal (İngilizce). ISSN 0099-9660. 13 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2020.
- ^ "An Open Letter: The CIUS Center Responds to Secretaries Pompeo and DeVos" (İngilizce). Confucius Institute. 19 Ekim 2020. 2 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2020.
Dış bağlantılar değiştir
- Hanban resmî web sitesi (Çince ve İngilizce)