Karl Ziegler

Başlığın diğer anlamları için Ziegler sayfasına bakınız.

Karl Waldemar Ziegler (d. 26 Kasım 1898, Helsa - ö. 12 Ağustos 1973, Mülheim), Alman kimyager. Polimerler üzerindeki geliştirici araştırmalarından ötürü, Giulio Natta ile birlikte, 1963 Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü. Nobel Komitesi, Ziegler'i "organometalik bileşikler üzerindeki çalışmaları yeni polimerleşme tepkimelerini ortaya çıkardı ve çok kullanışlı yeni endüstriyel süreçlere zemin hazırladı" şeklinde değerlendirmişti.

Karl Waldemar Ziegler
Karl Ziegler
Doğum	26 Kasım 1898 Helsa, Kassel yakınları, Almanya
Ölüm	12 Ağustos 1973 (74 yaşında) Mülheim, Almanya
Milliyet	Alman
Eğitim	Marburg Üniversitesi
Ödüller	Nobel Kimya Ödülü (1963)
Kariyeri
Dalı	Organik kimya
Çalıştığı kurumlar	Aachen Teknoloji Üniversitesi Max Planck Kömür Araştırma Enstitüsü
Doktora danışmanı	Karl von Auwers

Hayatı

Kariyeri

Ziegler doktora çalışmasını 1920'de Marburg Üniversitesi'nde tamamladı. Kısa süre sonra Marburg ve Frankfurt Üniversitelerinde ders vermeye başladı. İlerleyen yıllarda Heidelberg ve Halle üniversitelerinde öğretim üyeliği yaptı. 1943'ten 1969'a kadar, Mülheim an der Ruhr'daki Kaiser Wilhelm Kömür Araştırma Enstitüsü'nün (sonradan Max Planck Kömür Araştırma Enstitüsü) yöneticiliğini yaptı.

Bilimsel katkılar

Mülheim'daki Max Planck Kömür Araştırma Enstitüsü

Ziegler'in kauçuk bileşimindeki lityuma ilişkin araştırmaları, organik kimyada Grignard ayıraçlarından daha tepkin ayıraçların üretilmesini sağladı. Halkalı karbon bileşikleri üzerindeki çalışmalarından ise bazı parfümlerde kullanılan misk kokusunun bileşiminden yararlanıldı. II. Dünya Savaşı'ndan sonra çalışmalarını organoalüminyum bileşikleri üzerinde yoğunlaştırdı. 1953'te alüminyum atomuna bağlanabilecek karbon atomları zincirini uzatmaya çalışırken etileni 1-bütüne dönüştürdü. Bu buluşu günümüzde yaygın biçimde kullanılan plastik, yapay elyaf, yapay kauçuk gibi uzun zincirli hidrokarbon polimerlerin üretiminde yer alan katalizörlerin geliştirilmesine öncülük etti.