Graecopithecus
Graecopithecus, ilk olarak 1944'te Yunanistan'da bulunan tek bir çene tarafından tanımlanan bir insansıdır.[2] Geç Miyosen'e tarihlenen (~7.2 myö) diş örneklerinin analizi, Graecopithecus'un şempanze hariç, insanların olası en eski doğrudan atası,[1] [5] ya da alternatif olarak insanların ve şempanzelerin olası bir son ortak atası olabileceği önerilerine yol açmıştır.Ancak diğer bilim insanları bu iddialara şüpheyle bakıyorlar.[6] Hayvan, bilim insanları tarafından El Graeco olarak adlandırıldı.
| Graecopithecus | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||||||||||||||||||
Bilimsel sınıflandırma  | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Türler[3] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Sinonimler | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
SınıflandırmaDüzenle
G. freybergi'nin 2017'de yayınlanan iki fosilinden elde edilen azı dişlerinin ayrıntılı morfolojisinin incelenmesi, Graecopithecus'un bir homininan olduğunu ve Şempanzelerle insanın son ortak atası olamayacağını öne sürdü.[6][8] Bu sınıflandırma doğruysa, Graecopithecus, 19. yüzyıl terminolojisinde, insan ve insan olmayan primatlar arasındaki "kayıp halka" olan insan-şempanze ayrımından sonra insan soyunun bilinen en eski temsilcisi olacaktır. Türün, Afrika'da bulunan en eski bilinen hominin olan Sahelanthropus tchadensis'ten yaklaşık iki yüz bin yıl daha yaşlı olduğu bulundu.
NotlarDüzenle
- ^ a b "Europe was the birthplace of mankind, not Africa, scientists find". 22 Mayıs 2017. 22 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2019 – www.telegraph.co.uk vasıtasıyla.
- ^ a b "Mindat.org". www.mindat.org. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.
- ^ "Fossilworks: Graecopithecus". fossilworks.org. 20 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.
- ^ "Graecopithecus". Fossilworks.org. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.
- ^ Fuss et al. 2017.
- ^ a b "Our common ancestor with chimps may be from Europe, not Africa". New Scientist. 22 Mayıs 2017. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2017.
- ^ Spassov et al. 2012.
- ^ "Scientists find 7.2-million-year-old pre-human remains in the Balkans". phys.org (İngilizce). 22 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021.
KaynakçaDüzenle
- Andrews, Peter; Franzen, Jens Lorenz, (Edl.) (1984). The Early Evolution of Man: With Emphasis on Southeast Asia and Africa. Courier Forschungsinstitut Senckenberg, 0341-4116. 69. Senckenbergische Naturforschende Gesellschaft. ISBN 978-3-924500-05-4.
- Begun, David R. (2002). "European Hominoids". Hartwig, Walter (Ed.). The Primate Fossil Record. Cambridge University Press. ss. 339-368. Bibcode:2002prfr.book.....H. ISBN 978-0-521-66315-1.
- Cameron, David W. (2004). Hominid adaptations and extinctions. UNSW Press. ISBN 978-0-86840-716-6.
- Casanovas-Vilar, I; Alba, D. M; Garces, M; Robles, J. M; Moya-Sola, S (2011). "Updated chronology for the Miocene hominoid radiation in Western Eurasia". Proceedings of the National Academy of Sciences. 108 (14): 5554-9. Bibcode:2011PNAS..108.5554C. doi:10.1073/pnas.1018562108. PMC 3078397 $2. PMID 21436034.
- de Bonis, L.; Bouvrain, G.; Koufos, G.; Melentis, J. (1986). "Succession and dating of the late Miocene primates of Macedonia". Lee, Phyllis C.; Else, James G. (Edl.). Primate Evolution. Proceedings of the Tenth Congress of the International Primatological Society: Held in Nairobi, Kenya, in July 1984, International Primatological Society. Congress. 1. CUP Archive. ISBN 978-0-521-32450-2.
- de Bonis, Louis; Koufos, George D. (1999). "The Miocene large mammal succession in Greece". Agustí, Jorge; Rook, Lorenzo; Andrews, Peter (Edl.). Hominoid Evolution and Climatic Change in Europe: Volume 1, The Evolution of Neogene Terrestrial Ecosystems in Europe. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-64097-8.
- Fuss, Jochen; Spassov, Nikolai; Begun, David R; Böhme, Madelaine (2017). "Potential hominin affinities of Graecopithecus from the Late Miocene of Europe". PLOS ONE. 12 (5): e0177127. Bibcode:2017PLoSO..1277127F. doi:10.1371/journal.pone.0177127. PMC 5439669 $2. PMID 28531170.
- Koufos, George D; De Bonis, Louis (2005). "The Late Miocene hominoids Ouranopithecus and Graecopithecus. Implications about their relationships and taxonomy". Annales de Paléontologie. 91 (3): 227-40. doi:10.1016/j.annpal.2005.05.001.
- Smith, Tanya M; Martin, Lawrence B; Reid, Donald J; De Bonis, Louis; Koufos, George D (2004). "An examination of the dental development in Graecopithecus freybergi (Ouranopithecus macedoniensis)". Journal of Human Evolution. 46 (5): 551-77. CiteSeerX 10.1.1.693.116 $2. doi:10.1016/j.jhevol.2004.01.006. PMID 15120265.
- Spassov, N; Geraads, D; Hristova, L; Markov, G.N; Merceron, G; Tzankov, T; Stoyanov, K; Böhme, M; Dimitrova, A (2012). "A hominid tooth from Bulgaria: The last pre-human hominid of continental Europe". Journal of Human Evolution. 62 (1): 138-45. doi:10.1016/j.jhevol.2011.10.008. PMID 22153571.
- Gierliński, Gerard D; Niedźwiedzki, Grzegorz; Lockley, Martin G; Athanassiou, Athanassios; Fassoulas, Charalampos; Dubicka, Zofia; Boczarowski, Andrzej; Bennett, Matthew R; Ahlberg, Per Erik (2017). "Possible hominin footprints from the late Miocene (c. 5.7 Ma) of Crete?" (PDF). Proceedings of the Geologists' Association. 128 (5–6): 697-710. doi:10.1016/j.pgeola.2017.07.006.