Gülsin Onay

Türk müzisyen

Gülsin Onay (d. 12 Eylül 1954, İstanbul), Türk piyanist.

Gülsin Onay
Genel bilgiler
Doğum12 Eylül 1954
EbeveyniGülen Erim, Joachim Reusch
AlanıPiyano
Sanat eğitimiParis Konservatuvarı
Ödüller
Türkiye Cumhuriyeti Devlet Sanatçısı
Polonya Üstün Hizmet Nişanı
Sevda Cenap And Müzik Vakfı Onur Ödülü
42. İstanbul Müzik Festivali Onur Ödülü
Ses örneği
noicon

"Harika Çocuk" olarak başladığı müzik yaşamını dünyanın önemli orkestraları ve şefleriyle çalışmalar yaparak sürdürür. Uluslararası alanda istisnai bir Chopin icracısı kabul edilmektedir. Ayrıca besteci Ahmed Adnan Saygun'un dünya çapında en güçlü yorumcusu olarak tanınır[1][2][3] ve Saygun'un eserlerinin dünyaya tanıtılmasına ve sevilmesine öncülük etmektedir.[4]

Türkiye devleti tarafından verilen Devlet Sanatçısı unvanının sahibidir.[5] Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası solistidir ve Bilkent Üniversitesi'nin de sürekli sanatçısıdır. Ayrıca 2003 yılından beri UNICEF Türkiye İyi Niyet Elçisi'dir.[6]

Piyanosu başında çalışırken, 2013

Yaşamı

değiştir

1954 yılında İstanbul'da dünyaya geldi. Annesi Türk piyanist Gülen Erim, babası Alman kemancı Joachim Reusch'tur. Matematikçi Kerim Erim'in torunudur. 1973-83 yılları arasında piyanist Ersin Onay ile evli kalan Gülsin Onay, sanatçı Erkin Onay'ın annesidir.

Eğitimi

değiştir

Piyanoya üç buçuk yaşında annesi ile başladı. İlk konserini altı yaşında TRT İstanbul Radyosu'nda verdi.

Üstün Yetenekli Çocuklar Kanunu kapsamında, iki yıl Mithat Fenmen ve Ahmed Adnan Saygun tarafından Ankara'da özel eğitim verildikten sonra 12 yaşında Fransa'ya gönderildi. Pierre Sancan, Monique Haas, Pierre Fiquet ve Nadia Boulanger ile çalışarak Paris Konservatuvarı'nın yüksek bölümünden 16 yaşında, “Premier Prix du Piano” derecesi ile mezun oldu. Mezuniyetinin ardından çalışmalarını Bernhard Ebert ile sürdürdü.

Gülsin Onay'ın uluslararası müzik kariyeri Venezuela'dan Japonya'ya uzanan bir coğrafyada 5 kıtada 80 ülkeyi kapsar. Sanatçı, Marguerite Long–Jacques Thibaud (Paris) ve Ferrucio Busoni (Bolzano) de dahil olmak üzere başlıca uluslararası yarışmalarda kazandığı ödüllerle uluslararası müzik kariyerine başladı. Dünyanın belli başlı tüm müzik merkezlerinde dinleyicilerle buluşan piyanist, Dresden Staatskapelle, İngiliz Kraliyet Filarmoni, Philharmonia Orkestrası, İngiliz Oda Orkestrası, Japon Filarmoni, Münih Radyo Senfoni, Saint Petersburg Filarmoni, Tokyo Senfoni, Varşova Filarmoni, Viyana Senfoni gibi önemli orkestralarla konserler vermiştir. Birlikte çaldığı şefler arasında Vladimir Ashkenazy, Erich Bergel, Michael Boder, Andrey Boreyko, Jorg Faerber, Vladimir Fedoseyev, Edward Gardner, Neeme Jarvi, Emmanuel Krivine, Ingo Metzmacher, Esa-Pekka Salonen, Jose Serebrier, Vassily Sinaisky, Stanislaw Wislocki ve Lothar Zagrosek yer almaktadır.

Amsterdam Concertgebouw, Berlin Filarmoni Salonu, Viyana Konzerthaus, Londra Queen Elizabeth Hall ve Wigmore Hall, Paris Salle Gaveau, Washington DC National Gallery of Art ve New York Miller Theater, sanatçının konser verdiği salonlardandır. Onay; Berlin, Varşova Sonbaharı, Granada, Würzburg Mozart Festivali, Newport, Schleswig-Holstein, İstanbul gibi dünyanın önemli müzik festivallerinde yer almaktadır.

2004 yılında başlayan Gümüşlük Klasik Müzik Festivali'nin Sanat Danışmanlığını yapmaktadır.

Rachmaninov yorumlarıyla müzik otoritelerinin beğenisini toplayan Gülsin Onay ayrıca, uluslararası alanda istisnai bir Chopin icracısı kabul edilmektedir. Polonya Hükûmeti Gülsin Onay'ı Chopin yorumları nedeniyle Polonya Devlet Nişanı ile onurlandırmıştır. Hocası Saygun'un dünya çapında en güçlü yorumcusu olarak tanımlanan Onay, gerek konser programlarından gerekse kayıtlarından eksik etmediği bestecinin eserlerini önemli orkestralar eşliğinde sayısız ülkede seslendirmiştir.

Saygun'un yanı sıra Hubert Stuppner 2. Piyano Konçertosunu, Bujor Hoinic Piyano Konçertosunu, Jean-Louis Petit Gemmes ve Muhiddin Dürrüoğlu Bosphorus isimli piyano eserlerini sanatçıya ithaf etmişlerdir. Ünlü virtüöz Marc-Andre Hamelin Gülsin Onay için Prelude ve Denis Dufour ise Avalanche'ı bestelemiştir. Onay, kendisine adanmış olan Saygun'un 2. Piyano Konçertosu ile Stuppner, Tabakov ve Hoinic'in konçertolarının dünya prömiyerlerini gerçekleştirmiştir.

Amerikan VAI firması DVD olarak "Gülsin Onay in Concert" adıyla Grieg ve Saint-Saëns konçertolarını mart 2009'da ve "Gülsin Onay Live in Recital" başlığıyla sanatçının Miami Piyano Festivali resitalini 2011 şubatında yayınladı.

Onay'ın şef Jörg Faerber yönetimindeki Bilkent Senfoni Orkestrası eşliğinde kaydettiği Mozart Piyano Konçertoları KV 466&467 ise Lila etiketiyle 2010 sonbaharında Türkiye'de piyasaya çıktı. Her iki Saygun konçertosunu yorumladığı albümü ekim 2008'de Alman CPO etiketiyle piyasaya çıkmıştır. 2007 yılında yayınlanan Rachmaninov ve Çaykovski piyano konçertolarını seslendirdiği albümü, Vladimir Ashkenazy başta olmak üzere pek çok virtuöz ve eleştirmen tarafından büyük övgüyle karşılanmıştır. Gülsin Onay'ın yirmiye yakın albüm kaydı, sanatçının yorum gücü yanında repertuvar zenginliğini de yansıtır[kaynak belirtilmeli].

Tekirdağ'da bir sokağa Gülsin Onay'ın ismini veren Süleymanpaşa Belediyesi,[7] sanatçının adına "Gülsin Onay Piyano Günleri"ni düzenlemektedir.

Devlet Sanatçısı Gülsin Onay, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası solisti olup Bilkent Üniversitesi'nin de sürekli sanatçısıdır.

Hakkında görüşler

değiştir

“Duyarlı bir kesinliğe ve zekice bir parıltıya, en hassas şeyleri bile maharetli parmaklarına neredeyse gülümsercesine emanet etme yeteneğine sahip ve tutkulu bir sanatçı. Hayal gücü yüksek, mükemmel bir piyanist” Peter Cosse

Albümler

değiştir

Ödüller/Payeler

değiştir

Gülsin Onay, Türk matematikçi Kerim Erim'in torunudur. Eşi Cambridge Üniversitesi Cebir ve Sayı Teorisi Profesörü Tony Scholl, oğlu Doç. Erkin Onay ise Ankara Devlet Opera ve Balesi Orkestrası'nda çalmakta, Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı'nda ders vermektedir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Gülsin Onay". İstanbul Kültür Sanat Vakfı web sitesi. 8 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2020. 
  2. ^ "Gülsin Onay Ahmet Adnan Saygun'u anlattı". Haberturk.com HT Hayat 22 Ekim 2019. 8 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2020. 
  3. ^ Arman, Ayşe. "Gülsin Onay: Piyanist olduğumu gizledim çünkü". Hürriyet gazetesi, 30 Kasım 2008. 1 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2020. 
  4. ^ a b "Festivalin yaşam boyu başarı ve onur ödülleri Gülsin Onay ve Zubin Mehta'ya sunulacak, IKSV.org.tr sitesi, Erişim tarihi:29.05.2014". 29 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2014. 
  5. ^ "1987 Yılında Seçilen Devlet Sanatçıları". Kültür ve Turizm Bakanlığı web sitesi. 1 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2016. 
  6. ^ "İyi Niyet Elçilerimiz". Unicef. 22 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2016. 
  7. ^ "Piyanist Gülsin Onay, Sokağını Ziyaret Etti". Haberler.com sitsi 11 Kasım 2014. 22 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2016. 
  8. ^ "Fahri Doktora Listesi". Boğaziçi Üniversitesi web sitesi. 3 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2016. 
  9. ^ "İyi Niyet Elçilerimiz - UNICEF | her çocuk için". www.unicefturk.org. 22 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2024. 
  10. ^ "Hacettepe Üniversitesi'nden Devlet Sanatçısı Gülsin Onay'a fahri doktora." www.mavi-nota.com. 17 Eylül 2007. 2 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2024. 
  11. ^ "Piyanist Gülsin Onay'a Polonya'dan üstün hizmet nişanı". Hürriyet. 14 Aralık 2006. 2 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2024. 
  12. ^ "Gülsin Onay'a altın madalya". Hürriyet. 17 Aralık 2007. 19 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2024. 
  13. ^ "Karahan ve Fagan'la açılan Bodrum Müzik Festivali'nden Gülsin Onay'a onur ödülü". Karahan ve Fagan'la açılan Bodrum Müzik Festivali'nden Gülsin Onay'a onur ödülü. 5 Ağustos 2018. 2 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2024. 

Dış bağlantılar

değiştir