Bujor Hoinic (d. 17 Şubat 1950, Timişora), Rumen piyanist, orkestra şefi, opera bestecisi.

Bujor Hoinic
Doğum17 Şubat 1950(1950-02-17)
Temeşvar, Romanya
MilliyetRumen
MeslekBesteci, orkestra şefi, müzik eğitimcisi
EvlilikAyşe (Bilal)
Çocuk(lar)1

Romanya, Yugoslavya, Rusya, İspanya, Portekiz ve Türkiye'de uluslararası bir kariyer sürdüren sanatçı 1984 yılından beri Türkiye'de yaşamakta ve Ankara Devlet Opera ve Balesinin daimi şefliğini yapmaktadır. Orkestra eserleri, bale müzikleri ve operalar bestelemiştir. Ankara Devlet Konservatuarı ile Bilkent Üniversitesi'nde çok sayıda öğrenci yetiştirmiştir.[1]

Yaşamı değiştir

1950'de Timişora'da (Temeşvar) doğdu. Babası, orkestra şefi ve besteci olan Mircea Hoinic'dir. Evde, babası ile birlikte başladığı müzik eğitimine Timişora'daki Müzik Okulu'nda devam etti. 1969 yılında piyano bölümünden mezun oldu.[2] Bükreş Konservatuvarı'nda Constantin Bugeanu ile orkestra şefliği, Dumitru Bughici ile kompozisyon, Florin Eftimescu ile armoni ve Liviu Comes ile kontrpuan çalıştı. Bu okulda Dimitri Şostakoviç'in de öğrencisi oldu. Şeflik ve kompozisyon alanında yüksek lisans derecelerini aldı.

Müzik kariyerine 1973 yılında Timişora Operası'nda başladı. 1984 yılına kadar bu kurumun müzik direktörü ve birinci şefi olarak görev yaptı. Bu dönemde konuk sanatçı olarak Romanya, Fransa, Yugoslavya, Almanya, Rusya, Portekiz ve Türkiye'de birçok senfonik konser, bale ve opera yönetti. 1972 yılından beri orkestra eserleri, bale müzikleri ve operalar besteleyen Hoinic, 1976'da Romanya Besteciler Birliği'nin asil üyesi oldu.[3]

1981'de bir opera yönetmek için Türkiye'ye geldiği sırada opera sanatçısı Ayşe Bilal ile tanıştı. O yıllarda Rumenlerin yabancılarla evlenmesi yasak olduğu için devlet başkanı Çavuşesku'nun özel izniyle 1984 yılında evlendi ve Türkiye'ye yerleşti.[4] Bu evlilikten olan oğlu Kandemir Artun Hoinic de besteci ve orkestra şefidir.[5] Sanatçı, 1984 yılından beri Ankara Devlet Opera ve Balesinin daimi şefliğini yapmaktadır. Hoinic ayrıca Antalya, Samsun ve Mersin operaları ile Bursa, Eskişehir ve Bilkent senfoni orkestralarının konserlerinde daimi konuk orkestra şefi olarak yer alır. Orkestra şefi olarak pre-klasik dönemden modern müziğe uzanan geniş bir repertuvara sahiptir. Hoinic, 1992-2007 yıllarında Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi Kompozisyon Ana Sanat Dalı'nda öğretim görevlisi olarak çalışmıştır.[6]

Besteleri değiştir

Besteci, özgün eserlerinin yanı sıra 30 kadar türkünün orkestrasyonunu ve çoksesli düzenlemelerini yapmıştır.[1] Başlıca eserleri şunlardır:

  • Orkestra için Pavana (1972)
  • Orkestra için Prelüd, Koral ve Füg (1976)
  • Dacia-Felix balesi (1981)
  • Orkestra ve kadınlar korosu için Angora poemi (1982)
  • Arp, flüt, viyolonsel ve koro için Deniz Lirikleri kantatı (1986)
  • Aolistler, koro ve orkestra için Pasiunile Martirilor requiemi (1990)
  • 3 gitar ve orkestra için antik stilde Konçerto (1996)
  • koro ve orkestra için Gordion kantatı (1999)
  • Orkestra için Konser Uvertürü
  • Senfoni (2003)
  • Kont Dracula balesi (2006)
  • Obua konçertosu (2007)
  • İki gitar için Horoscope konçertosu (2007)
  • Karadeniz Rapsodisi (2008)
  • Viyolonsel Konçertosu (2010)
  • Şahmeran operası (2012)
  • Troya operası (2018)

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b Mitrani, Erdoğan. "Başarılı bir çağdaş Türk operası "Troya"". Şalom gazetesi, 17 Temmuz 2019. 18 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  2. ^ "Bujor Hoinic". Timişora Ulusal Operası web sitesi. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  3. ^ "Bujor Hoinic". Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü web sitesi. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  4. ^ "TV haberlerinde şehit cenazesi görmeye daha fazla dayanamadım, üç senfonik ağıt yazdım". Hürriyet gazetesi, 13 Aralık 2009. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  5. ^ Kahramankaptan, Şefik. "Hoinic'ler: Babaya Geçmiş Olsun Oğula Tebrikler". Sanattanyansimalar.com sitesi, 23 Ocak 2018. 2 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 
  6. ^ "Ghindin ve Berezovsky'den Şostakoviç ve Beethoven". Andante dergisi, 12 Ekim 20211. 22 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021.