Brune teoremi, bir orta düzey Prusya memuru olan muhasebeci Ernst Wilhelm Brune (1790?-1860?)[1] tarafından bulunan ve 1841 yılında Berlin'de yayınlanan, dörtgenlerle ilgili bir temel geometri teoremidir. Teorem, Öklid düzleminde bir dışbükey dörtgeninin yapıcı bir şekilde aynı alana sahip dört kısmi dörtgene nasıl bölünebileceği problemini ele alır ve yanıtlar.[2]

Brune teoremi için çizilen örnek dışbükey dörtgen

Teoremin formülasyonu

değiştir

Teorem şu şekilde formüle edilebilir:[2]

Öklid düzleminde keyfi bir   dışbükey dörtgeni verilir.   ve  ,   ve   köşegenleri üzerinde yer alan iki orta noktadır.
  ve   noktalarından diğer köşegene paralel çizilir,   noktası iki köşegen merkezinden çizilen doğruların kesişme noktasıdır.   noktasının  'de olması durumunda   bir paralelkenardır.
Sonra:
  noktası, dörtgenin dört kenarının orta noktaları ile birleştirilirse,   dörtgeni, her biri   dörtgeninin   alanına sahip olan dört alt dörtgene bölünmüş olur.
 
Teoremin ispatı

  herhangi bir düzensiz dörtgen ve   ise bu dörtgenin kenarlarının orta noktaları olsun. Öyle bir   noktası vardır ki;

 

 'nın sırasıyla   koordinatlarına sahip olduğunu varsayalım. Sonra,

 ,
 ,
 ,
 .

Aşağıdaki ifade kolayca görülebilir:

 ,
 

bu nedenle  'nin iki bileşenini belirlemek için tam olarak iki doğrusal denklem vardır;

 ,
 

Ve denklemler aşağıdaki şekilde yazılabilir;

 ,
 

Bu, aşağıdaki ifadeye eşittir:

 

 'nin geometrik tanımı şimdi açık olmalıdır:   noktası, köşegenlerin kesişme noktasının ( ), köşelerin ağırlık merkezi  'ye göre yansımasıdır/simetrisidir.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Möglicherweise E. W. Brune nach Maximilian Simon, Über die Entwicklung der Elementargeometrie im 19. Jh., Jb DMV, 1. Ergänzungsband, 1906, s. 256 (Register). E. W. Brune ist auch als Pionier von Sterbetafeln in Deutschland bekannt (Crelle J. 1837, S. 58).
  2. ^ a b Friedrich Joseph Pythagoras Riecke (Hrsg.): Mathematische Unterhaltungen. Erstes Heft. 1973, s. 66

Konuyla ilgili yayınlar

değiştir
  • Wetzel, John E. "Squares in triangles." The Mathematical Gazette 86.505 (2002): ss. 28-34.