Şiraz şarabı

Şiraz, Pers İmparatorluğu’nun yıllarca başkenti olmasıyla bilinen İran’ın güneyinde bulunan bir kenttir. Şarap çoğu kişinin yanlış bildiği ancak arkeolojik olarak ıspatlanmış bir Pers icadıdır. Ancak, Perslerin icat ettiği şarap geleneksel Fransız şaraplarından biraz daha farklı yapılmaktaydı. O özgün lezzet ve tarif 5,000 yıldan beri muhafaza edilmiş ve Şiraz Musevilerince günümüze kadar getirilmiştir. Son yıllarda o özgün lezzet şarap fabrikalarınca benimsenmiş ve piyasaya sunulmuştur. Şiraz şarabı geleneksel şaraptan farklı bir biçimde yapılır. Yapımında üzüm suyu yerine üzüm direkt olarak kullanılır. Bu tarz bir şarabı yapmak için özenle seçilmiş siyah üzüm (Orijinal olarak yapılması istenilirse Şiraz üzümü kullanılması gerekir. Şiraz üzümü ilk olarak Kanada'da İran İslam Devrimi ile beraber yurtdışına göçmüş İran Yahudilerince yetiştirilmeye başlanmış oradan dünyaya yayılmıştır. En önemli özelliği ise çekirdeksiz çok tatlı bir siyah üzüm olmasıdır. İran Azerileri bu üzüm türüne Şahana, Persler ise Khalalar ismini vermişlerdir.) tanelerine ayrılarak büyük bir küp (anfora) içine konur ve serin bir yerde bekletilir. 3 gün sonra su salan üzümler karıştırılır daha sonra beklemeye devam edilir. Yaklaşık 7 gün sonra üzümler el ile sıkılır ve suyunu salması istenilir. Daha sonra karıştırılmaya devam edilir ve sonunda tadı beğenildiği zaman süzülür. Tortusu ayrılır tekrar küplere doldurulur ve beklenir. Birkaç ay içinde sifonlanır, (Hortumlarla üst kısmı şişelere doldurulur ve dibine çöken tortular küpte kalması ve şaraba karışmaması sağlanır.) şişelenen şaraplar mantarları preslenir ve üzerine mum (şişe ağzı ve mantar arasındaki gözeneklerin havaya tamamıyla kapalı olması için) dökülür; mahzende muhafaza edilir. Günümüzde en büyük Şiraz şarabı üreticileri Kaliforniya, Fransa ve Kanada'da bulunmaktadırlar ancak İran Şeriat kurallarına karşı evlerde Şiraz şarabı üretimi devam etmektedir.