Vikipedi

Paolo Maldini

İtalyan futbolcu

Paolo Maldini (d. 26 Haziran 1968), Milan ve İtalya millî futbol takımının eski millî futbolcusu.

Paolo Maldini
Kişisel bilgileri
Tam adı Paolo Maldini
Doğum tarihi 26 Haziran 1968 (57 yaşında)
Doğum yeri Milan, İtalya
Boyu 1,86 m (6 ft 1 in)
Mevkii Sol bek/Stoper
Altyapı kariyeri
1978-1984 Milan
Profesyonel kariyeri*
Yıllar Takım Maç (Gol)
1984-2009 Milan 647 (29)
Toplam 647 (29)
Millî takım kariyeri
1986-1988  İtalya U-21 12 (5)
1988-2002  İtalya 126 (7)
Başarıları
FIFA Dünya Kupası
 İtalya adına
Erkekler Futbol
Bronz 1990 İtalya Takım
Gümüş 1994 ABD Takım
Avrupa Futbol Şampiyonası
 İtalya adına
Erkekler Futbol
Gümüş 2000 Belçika-Hollanda Takım
* Yalnızca lig maçları ve gollerini içerir.

Kariyerinin tamamını Milan'da geçirdi ve 1984'ten beri 877 maça çıkarak kulübün başarısında önemli bir pay sahibi oldu. AC Milan ve İtalya için bir efsanedir. İstikrarlı bir oyuncu olan Maldini 126 kez millî formayı giyerek rekor kırdı.

20 Mart 2020 tarihinde COVID-19 virüsünün test sonuçlarının pozitif çıktığını duyurmuştur.[1]

Kulüp kariyeri

değiştir

1978-1987

değiştir

1978'te, henüz 10 yaşındayken AC Milan altyapısı için ilk seçmelerine katıldı. Bu tarihe kadar sadece sokakta futbol oynamıştı. 4-4-2 dizilişinde sağ orta saha pozisyonunda deneme maçına çıktı ve daha sonra kendi yaş grubunun kadrosuna alındı.[2] 14 yaşına kadar bu pozisyonda oynamaya devam etti, ardından sağ bek pozisyonuna kaydırıldı. Her iki ayağını da iyi kullanabildiği için zaman zaman sol bekte de görev aldı.[3]

1984-85 sezonunda, Milan'ın genç takımıyla Coppa Italia Primavera şampiyonluğu yaşadı ve aynı sezon içinde teknik direktör Nils Liedholm yönetimindeki A takımla Serie A'daki ilk maçına 20 Ocak 1985'te, Udinese karşısında çıktı. Sakatlanan Sergio Battistini'nin yerine oyuna dâhil olmuştu.[4] Bu sezon yalnızca bir lig maçında forma giydi ama sonraki sezon, sağ bekte doğrudan ilk 11'in bir parçası oldu. Babası Cesare'nin de giydiği 3 numaralı formayı aldı.[5] Coppa Italia'daki ilk maçına 21 Ağustos 1985'te çıktı; Avrupa kupalarındaki ilk maçını ise aynı yıl 18 Eylül'de oynadı.[6] Ligdeki ilk golünü ise 4 Ocak 1987'de 1-0 kazandıkları Como'ya attı.[7][8][9]

1987-1991

değiştir

Arrigo Sacchi yönetimindeki Milan'ın 1987-88 sezonunda kazandığı Scudetto, Maldini'nin kariyerindeki ilk kupaydı ve kulüple kazandığı yedi lig şampiyonluğunun da başlangıcı oldu.[10] "Ölümsüzler" lakabıyla anılan Sacchi'nin Milan'ı; Frank Rijkaard, Ruud Gullit ve Marco van Basten'den Hollandalı üçlüye, İtalyan orta sahalar Carlo Ancelotti, Roberto Donadoni (ve daha sonra Demetrio Albertini) ile güçlü bir savunma hattının eklenmesiyle oluşuyordu.[11] Sacchi ve ardından Fabio Capello döneminde, Maldini; Franco Baresi, Alessandro Costacurta, Mauro Tassotti ve ayrıca Filippo Galli, Stefano Nava ile sonrasında Christian Panucci'yle birlikte tarihin en güçlü defans dörtlülerinden birini oluşturdu.[a] 1987-88 sezonunda Serie A'da Milan sadece 14 gol yiyerek ligin en az gol yiyen takımı oldu ve sezonu şampiyon tamamladı. Takım, sonraki sezon 1988 Supercoppa Italiana'yı kazandı. Bu kupanın ardından Milan, 1988-89 ve 1989-90 sezonlarında arka arkaya iki Şampiyon Kulüpler Kupası kazandı. Bu yıllarda Milan, Serie A'da sırasıyla üçüncü ve ikinci oldu.[8][9] Maldini, 19 Şubat 1989'da Serie A'daki 100. maçına çıktı.[6]

1989-90 Coppa Italia'da finale yükselen Milan, finalde Juventus'a yenildi. Ayrıca takım 1989 ve 1990'da arka arkaya iki UEFA Süper Kupası ve yine 1989 ve 1990'da Kıtalararası Kupa'yı kazandı. Sacchi'nin Milan'daki son sezonunda takım, Şampiyon Kulüpler Kupası çeyrek finalinde Marseille'ya elendi, ligde ise Sampdoria'nın ardından ikinci oldu. Bu sezonda da sadece 19 gol yiyerek ligin en az gol yiyen takımı oldular. Ayrıca Coppa Italia'da yarı finale çıkan takım Roma'ya elendi. 1989'da Maldini, Avrupa Kupaları'ndaki en iyi 23 yaş altı oyuncuya verilen Bravo Ödülü'ne layık görüldü.[8][9]

1991-1996

değiştir

Maldini, 1991-92 sezonunda Serie A'da namağlup şampiyon olan takımın bir parçasıydı. Milan o sezon İtalya rekoru olan 58 maçlık yenilmezlik serisi yakalayarak "Yenilmezler" lakabını aldı.[20] Bu şampiyonluk, Capello yönetiminde üst üste üç Serie A şampiyonluğunun ilkiydi. Ayrıca takım, üst üste üç Şampiyonlar Ligi finalinde yer aldı. 1993 Şampiyonlar Ligi finalinde Marseille'ya 1-0 yenildi. O sezon Maldini, Avrupa müsabakalarındaki ilk golünü, 21 Ekim 1992'de 1-0 kazandıkları Slovan Bratislava maçında attı.[8] Ayrıca 4 Ekim'de Serie A'daki 200. maçına çıktı.[6] Sonraki sezonda Milan, arka arkaya üçüncü Serie A şampiyonluğunu kazandı ve yalnızca 15 gol yiyerek yine İtalya'da en az gol yiyen takım oldu. Maldini, ayrıca takımıyla üst üste ikinci kez Şampiyonlar Ligi finalinde yer aldı. Bu finalde, takım Barcelona'yı 4-0 mağlup etti. O maçta Alessandro Costacurta cezalıydı; Franco Baresi, Jean-Pierre Papin ve Marco van Basten ise sakattı. Johan Cruyff'ün çalıştırdığı ve Romário ile Hristo Stoichkov gibi futbolcuların bulunduğu takım, maç öncesinde favori gösteriliyordu.[21]

Üçüncü Şampiyonlar Ligi şampiyonluğunu kazanan ve aynı yıl Dünya Kupası finaline ulaşan Maldini, World Soccer dergisinin verdiği Yılın Oyuncusu ödülünü kazanan ilk savunmacı oldu. Kabul konuşmasında bu başarıyı "ayrı bir gurur kaynağı" olarak nitelendirdi ve "Defans oyuncuları, golcüler kadar ilgi görmez. Biz daha çok motor bölümündeyiz, şan kısmında değil," dedi.[22] Ayrıca kaptanları Baresi'yi övgüyle anarak, bu tür ödülleri "asıl onun hak ettiğini" belirtti.[22] Aynı yıl, Ballon d'Or'da Stoichkov ve vatantandaşı Roberto Baggio'nun ardından üçüncü, FIFA Dünyada Yılın Futbolcusu ödülünde ise beşinci oldu.[8][9]

Sonraki sezonda Milan ve Maldini, Capello yönetiminde üçüncü kez üst üste Supercoppa Italiana'yı kazandı ve UEFA Süper Kupası'nı aldı. Kıtalararası Kupa ve Serie A şampiyonluğu kazanılamasa da, takım üst üste üçüncü kez Şampiyonlar Ligi finaline yükseldi. Ancak finalde Ajax'a 1-0 mağlup oldu. Maldini, 1995 FIFA Dünyada Yılın Futbolcusu ödülünde gelecekteki takım arkadaşı George Weah'ın ardından ikinci sırada yer aldı. 17 Şubat 1995'te Serie A'daki 300. maçına çıktı.[6] Sonraki sezonda Capello ile dördüncü sezonlarında, beşinci Serie A şampiyonluğunu kazandı.[8][9]

1996-2009

değiştir

Paolo Maldini sadece kısa zamanda yeteneği ile göze çarparak A takımındaki yerini sağlamlaştırdı. Kariyeri boyunca 8 Avrupa Şampiyonlar Ligi finalinde mücadele etti ve rekor kırdı. Milan'ın kazandığı 7 Şampiyonlar Ligi zaferinin 5 tanesinde Maldini'nin imzası vardır. Maldini futbolu bıraktıktan sonra Milan Şampiyonlar Ligi'nde çeyrek finalden öteyi görememiştir. Aynı zamanda Şampiyonlar Ligi'nde en çok forma giyen ilk 10 oyuncu arasındadır. Maldini öncesi 10 Serie A şampiyonluğu bulunan Milan, Maldini döneminde 7 kez Serie A zaferi kazanmıştır. Milan efsanesi Maldini gittikten sonra Milan sadece 2 kez Serie A zaferi kazanmıştır. Maldini kariyerini 2008-2009 Sezonundaki Fiorentina maçıyla sonlandırdı.

Millî takım kariyeri

değiştir

Ulusal Takımla ilk maçına 19 yaşındayken çıktı. 1988 yılında İtalya'nın Yugoslavya ile 1-1 berabere kaldığı maçta kadroda yer aldı. Maldini kulüp düzeyinde yakaladığı sayısız şampiyonluğu ulusal takımda yaşayamayacaktır. Katıldığı ve derece aldığı önemli turnuvalar şunlardır:

Başarılar

değiştir

Kulüp Başarıları

değiştir

Milan

Bireysel

değiştir
  • Maldini'nin 3 numaralı forması Milan tarafından müzeye kaldırılmıştır.
  • İstanbul'da düzenlenen 2005 UEFA Şampiyonlar Ligi finalinde Liverpool'a attığı 50.saniyedeki golle Şampiyonlar Ligi'nde en erken gol atan oyuncu
  • 2006-2007 Şampiyonlar Ligi'nin En Başarılı Defans Oyuncusu
  • 25 yıl Milan'da oynamış ve 887 maçta 33 gol kaydetmiştir.

Sanatçı kişiliği

değiştir

Rap müzik ile ilgileniyor ve bu alanda dj'lik tecrübesi bile bulunuyordu. Ayrıca yakın dostu ve aynı zamanda kendi gibi profesyonel bir futbolcu olan Christian Vieri ile Sweet Years adında bir markası bulunuyor. Moda ve modellik alanıyla ilgili olmasında eşi Adriana Fossa Maldini'nin de manken oluşu ve moda ile iç içe bulunması ayrı bir etkendir. Ayrıca Nike firmasının Good vs Evil adlı reklamında oynamıştır.

Notlar

değiştir
  1. ^ Bakınız:[12][13][14][15][16][17][18][19]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. 
  2. ^ "Maldini: "Vi racconto il mio provino con il Milan. Se non fosse arrivato Berlusconi e le ambizioni di vittoria potevo andare altrove"". 
  3. ^ "Maldini: "Nelle giovanili giocavo a destra. Mi piaceva fare l'ala e dribblare..."". 12 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2024. 
  4. ^ Williams, Richard (23 Mayıs 2007). "Maldini the fulcrum of Milan generation game". Guardian. Londra. 25 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2007. 
  5. ^ Mazzaro, Martina (13 Ağustos 2017). "L'88 di Buffon, il "44Gatti" e l'1 di Ardiles: storia dei numeri pazzi". La Gazzetta dello Sport (İtalyanca). 24 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2017. 
  6. ^ a b c d Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Date – Paolo Maldini isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  7. ^ "Dove c'è un abbraccio ..." (İtalyanca). AC Milan. 6 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2014. 
  8. ^ a b c d e f "Paolo Cesare Maldini" (İtalyanca). MagliaRossonera.it. 15 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2010. 
  9. ^ a b c d e "Paolo MaIdini: Io sono leggenda" (İtalyanca). Storie di Calcio. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2015. 
  10. ^ "Paolo Maldini". UEFA. 27 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2007. 
  11. ^ Rostance, Tom (5 Kasım 2013). "How the Belgrade fog saved the great AC Milan team of 1988-89". BBC Sport. 16 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  12. ^ Horncastle, James (21 Mart 2016). "Gianluigi Buffon record cements his legacy as greatest keeper of all-time". ESPN FC. 23 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2016. 
  13. ^ Bandini, Nicky (21 Mart 2016). "Gianluigi Buffon humble as clean sheet record tumbles, but delight not universal". The Guardian. 26 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2016. 
  14. ^ Smyth, Rob (8 Mayıs 2009). "The Joy of Six: Great defences". The Guardian. 16 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2016. 
  15. ^ "Nazionale: 2013, addio al catenaccio. Balotelli-Rossi coppia mondiale". La Repubblica (İtalyanca). 19 Kasım 2013. 8 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2016. 
  16. ^ Foot, John (2006). Winning at All Costs: A Scandalous History of Italian Soccer. New York: Nation Books. s. 228. 
  17. ^ Fontana, Mattia (19 Ağustos 2014). "La storia della tattica: da Sacchi a Guardiola" (İtalyanca). Eurosport. Erişim tarihi: 10 Mart 2016. 
  18. ^ Sannucci, Corrado (28 Kasım 2015). "MILAN 1988-1994: 6 ANNI DA CAMPIONI" (İtalyanca). Storie di Calcio. 6 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2016. 
  19. ^ Terreni, Jonathan (19 Haziran 2012). "Speciale squadre nella leggenda, Milan '93-'94 vs Inter '09-'10" (İtalyanca). Calciomercato.it. 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2016. 
  20. ^ "The longest unbeaten runs in European football". UEFA. 4 Şubat 2016. 14 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2016. 
  21. ^ Lowe, Sid (28 Mart 2012). "Barcelona v Milan revisited: The night in 1994 the Dream died". The Guardian. 7 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2015. 
  22. ^ a b "Paolo Maldini". 11 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 April 2008. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Paolo_Maldini&oldid=35613741" sayfasından alınmıştır