Liu Şaoçi
Liu Şaoçi (Çince (basitleştirilmiş): 毛泽东; Çince (geleneksel): 毛澤東; pinyin: Liú Shàoqí telaffuz [ljǒu ʂâutɕʰǐ]; Çince: 刘少奇; 24 Kasım 1898 – 12 Kasım 1969) Çinli devrimci, siyasetçi ve kuramcı. Ulusal Halk Kongresi Daimi Komitesi Başkanı (1954-1959), Çin Komünist Partisi'nin ilk Başkan Yardımcısı (1956-1966) ve Çin'in de jure Devlet Başkanı (1959-1968). Döneminde ekonomik yeniden yapılanma politikaları uygulamıştır.
| Liu Şaoçi Basitleştirilmiş Çince: 刘少奇 | |
|---|---|
| |
| 2. Çin Halk Cumhuriyeti Devlet Başkanı | |
| Görev süresi 27 Nisan 1959 - 31 Ekim 1968 | |
| Yerine geldiği | Mao Zedong |
| Yerine gelen | Dong Biwu ve Soong Ching-ling Geçici) |
| 1. Ulusal Halk Kongresi Daimi Komitesi Başkanı | |
| Görev süresi 15 Eylül 1954 - 28 Nisan 1959 | |
| Yerine geldiği | Makam Oluşturuldu |
| Yerine gelen | Zhu De |
| 1. Çin Komünist Partisi Başkan Yardımcısı | |
| Görev süresi 28 Eylül 1956 - 1 Ağustos 1966 | |
| Yerine geldiği | Makam oluşturuldu |
| Yerine gelen | Lin Piao |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 24 Kasım 1898 Ningxiang, Hunan, Çin |
| Ölüm | 12 Kasım 1969 (70 yaşında) Kaifeng, Henan, Çin |
| Milliyeti | Çinli |
| Partisi | Çin Komünist Partisi |
| Evlilik(ler) | Wang Guangmei (e. 1948–1969) |
| Mesleği | Kuramcı, Siyasetçi |
| Dini | Ateizm |
Liu Shaoqi, 15 yıl boyunca Mao Zedong ve Zhou Enlai'den sonra Çin'in en nüfuzlu üçüncü kişisiydi.[1] Aslında Mao'nun halefi olarak görülen Liu, Çin Kültür Devrimi öncesinde 1960'ların başlarında Mao kendisini düşman olarak görmeye başlamış, 1966'dan sonra Mao tarafından sıkça eleştirilmiş ve ardından tasfiye edilmiştir. 1968'den sonra kamuda görülmedi ve "Çin'in burjuva merkez komutanı", "karşı devrimci" ve kapitalist yolcu olarak yaftalandı.
Kültür Devrimi sırasında ağır işkenceden dolayı ölmüştür fakat ölümünden sonra 1980'de Deng Şiaoping hükûmeti tarafından itibarı iade edilmiş ve adına ulusal bir anma töreni yapılmıştır.
Kaynakça
değiştir- ^ Dittmer, Lowell, Liu Shao-ch’i and the Chinese Cultural Revolution: The Politics of Mass Criticism, University of California Press (Berkeley), 1974, p. 27