Homo faber (antropoloji)

Homo faber (Latince: âlet yapan insan; insanın biyolojik ismi Homo sapiens'e (Lat. bilge insan) ithâfen) Hannah Arendt ve Max Scheler tarafından ortaya atılmış bir kavramdır. Doğaya yaptığı âletlerle üstün gelen insanları niteler. Henri Bergson da "Yaratıcı Evrim" kitabında (L'Evolution créatrice, 1907), zekâyı, asıl anlamıyla, "insan yapımı nesneler yaratma, özellikle yeni âletler yapmak için âlet yapma ve bunların niteliklerini sınırsızca değiştirebilme yeteneği" olarak tanımlayarak Homo faber kavramına değinmiştir.

Latin edebiyatında Appius Claudius Caecus deyişlerinde (Sententiæ), Homo faber suae quisque fortunae ("Her insan kaderinin ustasıdır") diyerek bu kavrama atıfta bulunur.

Antropolojide Homo faber, zamanını boş geçiren, eğlenen Homo ludens (eğlenen insan) ile kıyaslanır.

Ayrıca bakınız değiştir