Hanım

kadınlar için kullanılan saygı, itibar ve nezaket ifadesi

Khanum, Hanum, Khanom veya Khanoum (Kazakça: Ханым/Hanym, Özbekçe: Xonim/Хоним, Azerice: Xanım, Türkçe: Hanım, Arapça: خانم, Farsça: خانم, Hintçe: ख़ानुम, Bengalce: খাঁনম/খ ানম, Urduca: خانم, Arnavutça: Hanëm), başlangıçta bir Orta Asya unvanıyla türetilen ve daha sonra Orta Doğu ve Güney Asya'da kullanılan bir kadın kraliyet ve aristokrat unvanıdır. Asya ve Avrupa'da yaşayan Orta Çağ göçebe Türk halkları ve ayrıca günümüz Çin'inin kuzeyinde ve kuzeybatısında yaşayan Moğol kabileleri tarafından yaygın olarak kullanılan, hükümdar veya askeri hükümdar için Han unvanının dişil karşılığıdır.[1] Türk dillerinde kelime yapımında "-um / -ım" eki "benim" ekleyerek "hanım" kelimesini "benim hanım" yapar. Bu, bir Han'ın tebaasına benim senin Han'ım ve O benim Han'ım (Hanım) olduğunu ilan etmesini tasvir eden hikâyeden kaynaklanmaktadır. "Khan" ayrıca Xianbei konfederasyonunda[2] 283 ile 289 arasındaki şefleri için bir unvan olarak görülüyor.[3] Cücenler, René Grousset ve diğerlerinin Türk olduğunu varsaydıkları Hiung-nu'nun Şanyu'sunun yerine imparatorları için Kağan ve Han unvanlarını kullanan ilk insanlardı.[4]

Modern Türkçede Hanım olarak yazılır. Hanımefendi unvanı, Hanım ve efendi kelimelerinin birleşiminden oluşmaktadır.

Bugün bu terim, herhangi bir sosyal statüdeki kadına saygılı bir şekilde hitap etmenin bir yolu olarak kullanılıyor. "Hanım", bazı Osmanlı ve Türk etkisi altındaki ülkelerde "hanım" veya daha halk dilinde "hanım" olarak anlaşılabilir.

Güney Asya'da, özellikle Afganistan, Hayber Pakhtunkhwa, Sindh, Belucistan ve Kuzey Hindistan'da Hanım, yüksek sosyal statüye sahip Müslüman kadınlar için bir saygı ifadesi olarak kullanılmak üzere uyarlanmıştır.

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ The Illustrated Weekly of India, Volume 90 (İngilizce). Times of India Press. 1969. s. 4. In the original meaning “begum” and “khanum” are the feminine equivalents or counterparts of “beg” and “khan”—like the English “lord” and “lady”. 
  2. ^ Henning, W. B., 'A Farewell to the Khagan of the Aq-Aqataran',"Bulletin of the School of Oriental and African studies – University of London", Vol 14, No 3, p 501–522
  3. ^ Zhou 1985, p. 3–6
  4. ^ René Grousset (1988). The Empire of the Steppes: A History of Central Asia now. Rutgers University Press. ss. 61, 585, n. 92. ISBN 0-8135-1304-9.