Galler'de arduvaz endüstrisi
Galler'de arduvaz endüstrisinin varlığı, şimdi Caernarfon olan Segontium'daki kalenin çatısı için kayrak taşının kullanıldığı Roma döneminden beri kanıtlanmıştır. Arduvaz endüstrisi 18. yüzyılın başlarına kadar yavaşça büyümüştür. Ardından 19. yüzyılın sonlarına kadar hızla genişlemiştir. Penrhyn ve Dinorwig dünyadaki en büyük iki kayrak taş ocağıydı ve Blaenau Ffestiniog'daki Oakeley madeni Dünya'nın en büyük kayrak madeniydi.[1] Arduvaz esas olarak çatı kaplaması için kullanılmaktadır. Üstelik aynı zamanda döşeme, tezgahlar ve mezar taşları dahil çeşitli kullanım için kalın levha olarak da üretilebilebilmektedir.[2]
| UNESCO Dünya Mirası | |
|---|---|
 Galler'deki en önemli arduvaz yatakları, Bangor ve Caernarfon'un güneyindeki Kambriyen yatakları ve Blaenau Ffestiniog çevresindeki Ordovisyen yataklarıdır. | |
| Resmî adı | Kuzey Galler'de arduvaz endüstrisi |
| Konum |  Galler,  Birleşik Krallık |
| Kriter | ii, iv |
| Referans | 1633 |
| Tescil | 2020 (44. oturum) |
| Bölge | Avrupa ve Kuzey Amerika |
18. yüzyılın sonuna kadar arduvaz ev sahibine kira ödeyen, limanlara arduvaz taşıyan ve daha sonra İngiltere, İrlanda ve bazen Fransa'ya gönderen taşocağı grupları tarafından küçük ölçekte çıkarılmıştır. 18. yüzyılın sonlarına doğru, toprak sahipleri taş ocaklarını daha büyük ölçekte kendileri işletmeye başladı. Galler Hükûmeti, 1831'de arduvaz vergisini kaldırdıktan sonra arduvazları limanlara taşımak için dar hatlı demiryolları inşa edilmesiyle arduvaz endüstrisinde hızlı genişleme sağlanmıştır.