Pösteki mantarı
Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Nisan 2017) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
Pösteki mantarı (Coprinus comatus), Coprinaceae ailesinden, olan yenebilen bir mantar türüdür.
| Pösteki mantarı | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Coprinus comatus
| ||||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||
|
Pösteki | |
|---|---|
 | solungaçlı zar |
 | serbest zar |
 | Sap karakteri yüzük |
 | spor izi siyah renkli |
 | ekoloji: saprotropik |
 | yenilebilirlik: tercihsel |
Adını, koyun postu gibi görüntüsüne dayanılarak Farsça kökenli pösteki (koyun ya da keçi postu) sözünden alır. Diğer adları mürekkep mantarı ve söbelem'dir. Şapkası 5–15 cm uzunlukta silindirik şekildedir. Beyaz renkli ve yüzeyi pürüzlüdür, zamanla alttan başlayarak siyah mürekkepsi bir yapıya dönüşür. Genelde çayırlık alanlarda küçük gruplar şeklinde görülür. Spor baskısı siyahtır, sporları 7-9 mikron büyüklükte, eliptiktir.
Yaşlı örnekler çok fazla su içerir. Ender durumlarda alkolle beraber alındığı zaman rahatsızlık verebildiği rapor edilmiştir.
Yenilebilen ve zehirsiz bir mantar çeşididir. Şapka şekli eliptiktir ve 2–7 cm genişliğinde ve 5–15 cm yüksekliğindedir. Şapka beyaz ve yumuşak yün pullarla kaplıdır. Mantarın üzerindeki pullar kahverengi veya açık sarı renkte olabilir. Şapka şekli mantar, yaş ilerledikçe uzayarak silindirikleşir ve erimeye başlar. Şapkanın erimeye başlayan etek kısımları siyahlaşır. Bu nedenle mürekkep mantarı da denir.
Pösteki Mantarı Sap genellikle 6-12 x 1–2 cm boyutlarında ve büyüdükçe şapkanın iç kısmında kalır. Pürüzsüz ve açıkça düz olan sap, boru şeklinde içi boş bir merkeze sahiptir. Saptanın toprakla birleşen en alt kısmı daha kalındır. Sap lif gibi bir yapıdadır. Kadifemsi, dar aralıklı bir yapıya sahip lameller, önce beyaz, sonra pembe-kahverengi ve en sonunda siyah bir mürekkep lekesi şeklinde eriyip dökülür. Mantarın beyaz eti çok çabuk erir.
Mantar toprak kokusu ve güzel tadı vardır. Siyah spor rengi. İlkbahar ortalarından başlayarak, Sonbahar sonlarına kadar azot ve gübre açısından zengin çayır-çimenlik, yol kenarları ve ormanlık alanlarda yaşar. Zaman zaman kalabalık gruplarla karşılaşılabilir.