Bellini (kokteyl)

Bellini, İtalyan beyaz şarabı Prosecco ve şeftali püresi veya şeftali nektarının karışımıyla yapılan bir kokteyl çeşididir. İtalya'nın Venedik şehrinde ortaya çıkmıştır.

Bellini
UBB Resmî Kokteylleri arasında
Tip Kokteyl
Ağırlıklı alkol
Servis Buzsuz servis edilir.
Standart bardak
Flüt şampanya bardağı
Genellikle içindekiler
  • 10 cl (2 ölçü) Prosecco
  • 5 cl (1 ölçü) taze şeftali püresi
Hazırlama Soğutulmuş bardağa şeftali püresi dökülür, üzerine köpüklü şarap eklenir. Hafifçe karıştırılır.
Not Geleneksel Bellini tarifinde meyve olarak beyaz şeftali kullanılır.

Tarihi değiştir

Bellini, İtalya'nın Venedik kentindeki Harry's Bar'ın kurucusu Giuseppe Cipriani tarafından 1934 ile 1948 yılları arasındaki bir tarihte icat edildi.[1][2][3] Kokteylin eşsiz pembe rengi, 15. yüzyıl Venedik ressamı Giovanni Bellini'nin tablolarından birinde yer alan bir azizin giydiği tören elbisesinin rengini anımsattığı için kokteyle Bellini ismini verdi.[4]

Kokteyl; Ernest Hemingway, Sinclair Lewis ve Orson Welles gibi ünlü isimlerin sıklıkla ziyaret ettiği Harry's Bar'da mevsimsel bir spesiyal olarak servis edilmeye başladı.[4] Daha sonra, barın New York'taki muadilinde de popülerlik kazandı. Fransız bir girişimcinin hem New York'a hem de Venedik'e gemilerle taze beyaz şeftali püresi taşımacılığı yaptığı bir iş kurmasından sonra kokteyl tüm mevsimlerde servis edilen popüler bir içecek haline geldi.[1]

Bellini, UBB Resmi Kokteylleri arasında yer almaktadır. UBB ayrıca şeftali püresinin eşit miktarda mandalina suyuyla değiştirilmesiyle yapılan Puccini kokteylini, çilek püresinin kullanıldığı Rossini kokteylini ve nar suyuyla yapılan Tintoretto kokteylini de alternatif Bellini tarifleri olarak tanımlamaktadır.

Hazırlanması ve servisi değiştir

Bellini'nin ana malzemeleri, püre haline getirilmiş beyaz şeftali ve İtalya'ya özgü bir köpüklü şarap olan Prosecco'dan oluşur. Taze şeftalileri şarapta marine etmek bir İtalyan geleneğidir.[1] Orijinal tarifte, içeceğe pembe bir parıltı vermek için biraz ahududu veya vişne suyu kullanılmaktaydı.[3] Hem beyaz şeftali hem de Prosecco'nun kolay ulaşılabilir olmaması gibi nedenlerle yıllar içinde kokteylin çeşitli varyasyonları ortaya çıkmıştır.

California'da kokteyl için kaliteli beyaz şeftaliler üretilir[5] ve sarı şeftali veya şeftali nektarı, özellikle şeftali mevsiminin dışında olunan zamanlarda kokteylin tadının çok yumuşak olmaması için, beyaz şeftali yerine kullanılabilir. Bazen şeftali püresi yerine başka meyveler ve hatta aromalı likörler de kullanılır.

Prosecco yerine farklı çeşit köpüklü şarapların kullanılması da yaygın bir yöntemdir. Kokteylin alkolsüz bir versiyonu için, şarap yerine meyve suyu veya soda kullanılır.

Benzer kokteyller değiştir

Küba kökenli Adalor kokteyli, çatalla ezilmiş ve üzerine şampanya eklenmiş taze şeftaliyle yapılan bir kokteyl türüdür. 1927 yılında Küba'da yayınlanan bir içki rehberi kitabında paylaşılmıştır.[6] 1930 yılında Club De Cantineros isimli Kübalı bir barmenlik topluluğunun yayınladığı Manual Oficial kitabında da "Adalor cup" isminde benzer bir içecek tarifi bulunmaktadır.[7]

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b c "3000 Drinks > Bellini". ThatsTheSpirit.com. 23 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2007. 
  2. ^ "Peach Bellini on BBC Food". BBC. 2 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2022. 
  3. ^ a b "Bellini Cocktail recipe". Gourmet Sleuth. 9 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2022. 
  4. ^ a b "The Bellini cocktail". www.italyheritage.com. 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2022. 
  5. ^ Featured Recipe: Peach Bellini Cocktail or Mocktail 10 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Freshipes. California Tree Fruit Agreement. Erişim tarihi: 5 Şubat 2007.
  6. ^ Monti, François (28 Haziran 2016). "Cuba's Overlooked Role in Cocktail History". punchdrink.com. 29 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2019. 
  7. ^ MANUAL OFICIAL. 1930. s. 76. 14 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2022.