Avrupa Havayolları Birliği

Avrupa Havayolları Birliği (kısaca AEA, kurumun İngilizce ismi olan Association of European Airlines), 22 büyük havayolunu bir araya getiren ve 60 yıldan uzun süredir Avrupa havayolu endüstrisinin sesi olan bir ticaret kuruluşuydu. 2016'nın sonunda kapandı.^[1] AEA, Avrupa Birliği kurumları ve değer zincirindeki diğer paydaşlarla ortaklık kurarak, Avrupa havayolu endüstrisinin küresel bağlamda sürdürülebilir büyümesini sağladı. 2016'daki kapanışında, AEA Üye Havayolları 300 milyondan fazla yolcu ve 4,5 milyon ton kargo taşıdı ve 270.000 kişiye doğrudan istihdam sağladı. Günde 8.000'den fazla uçuş gerçekleştirerek 140 ülkede 530 varış noktasına hizmet verdiler ve 100 milyar avroluk küresel ciroya ulaştılar.^[2]^[3]

Faaliyetini sonlandırması

Avrupa Havayolları Birliği (AEA), 2016 yılında faaliyetlerini sona erdirme kararı aldı. Bu kararın arkasında yatan nedenler, havacılık sektöründeki değişen dinamikler ve AEA'nın artık sektördeki ihtiyaçları karşılayamaması ile yakından ilişkilidir. 2010'lu yılların ortalarında havacılık sektörü, düşük maliyetli taşıyıcıların yükselişi ve yeni iş modellerinin benimsenmesi gibi önemli değişimlere tanıklık etti. Bu değişimler, geleneksel havayolu şirketlerinin AEA gibi bir yapı altında bir araya gelmesini zorlaştırdı.

Rekabetin artması ve sektördeki konsolidasyon dalgası, büyük hava yolu şirketlerinin birleşmesine ve ittifaklar kurmasına yol açtı. Bu tür birleşmeler ve ittifaklar, şirketlerin kendi çıkarlarını daha doğrudan savunma gereksinimini artırdı ve bu da AEA'nın önemini azalttı. Ayrıca, Ryanair ve EasyJet gibi düşük maliyetli taşıyıcıların hızlı yükselişi, geleneksel havayolu şirketleri üzerinde büyük bir baskı oluşturdu. Bu düşük maliyetli taşıyıcılar, AEA'nın politikalarına ve hedeflerine her zaman uyumlu değildi ve bu da birliğin içindeki uyumu zorlaştırdı.^[4]

Avrupa Birliği'nin havacılık sektörü üzerindeki düzenleyici baskıları ve politikaları da AEA'nın işlevini ve etkisini sınırladı. Hükûmetlerin ve AB'nin doğrudan müdahaleleri, havayolu şirketlerinin kendi başlarına lobi yapma ve politikalarını şekillendirme ihtiyacını artırdı. Bu dönemde havacılık sektöründe yeni ve daha odaklı temsilci kuruluşlar ortaya çıktı. Bu yeni kuruluşlar, belirli havayolu segmentlerine veya özel ilgi alanlarına odaklanarak daha etkili bir temsil sağladı. Örneğin, Uluslararası Hava Taşımacılığı Birliği (IATA) ve Avrupa Bölgeleri Havacılık Birliği (ERA) gibi kuruluşlar, sektörün çeşitli ihtiyaçlarını daha spesifik bir şekilde karşılayabiliyordu.

AEA'nın kapanma kararı, tüm bu faktörlerin birleşimi sonucu alındı. Değişen koşullar altında, AEA'nın eski etkisini ve işlevini sürdürmesi giderek zorlaştı. Sonuç olarak, üye havayolu şirketleri, kendi stratejik çıkarlarını daha doğrudan ve etkin bir şekilde savunabilmek için AEA'nın yerine yeni yapı ve ittifaklara yöneldi. Bu dönüşüm, havacılık sektörünün dinamik ve rekabetçi doğasının bir yansıması olarak görülebilir.

Avrupa Havayolları Birliği'nin son başkanı o zamanın Türk Hava Yolları Genel Müdürü Doç.Dr.Temel Kotil idi.^[5]