Yunan mitolojisinde, Autone ya da Autonoë ) Boeotia'daki Thebai şehrinin kurucususu Kadmos ve tanrıça Harmonia'nın en büyük kızıdır.[1] Aristaeus'un eşi ve Akteon [2] ile muhtemelen Macris'in annesidir.[3]

M.Ö. 450-440 yılları arasından kalma ve Autone'nin oğlu Akteon'un ölümünü gösteren bir vazo. Solda geyiklerin sürdüğü arabasıyla Artemis gözükürken sağ tarafta bir adam Akteon'un ölümünü ebeveynleri Aristaeus and Autone'ye haber veriyor.

Mitoloji

değiştir

Euripides'in anlatımı

değiştir

Euripides'in Bakkhalar oyununda, o ve kız kardeşleri İno ile Agave, bakhik çılgınlığa Dionysos (yeğeni) yüzünden sürüklenmiştir, çünkü Thebai kralı Pentheus şehrinde Dionysos ibadetlerine izin vermemiştir. Pentheus çılgınlığa sürüklenmiş kadınları dağda gözetlemeye gittiğinde, Pentheus'un annesi Agave ve teyzesi Autonoe onu bir ağaçta saklanırken görür. Bakkhos çılgınlığı altında öfkeleriyle onu paramparça ederler.[4] Pentheus'un öldürülmesi, Dionysos tarafından Pentheus'un tanrılara karşı dindarlık eksikliğinin intikamı olmuştur.[5]

Akteon, Autonoe'un oğludur ve Artemis'i çıplak olarak gözetlediği için ceza olarak kendi tazısı tarafından parçalanmıştır. Autonoe keder ve üzüntü yüzünden baba evini terk ederek, Megaralıların bir köyü olan Ereneia'ya gitmiş ve orada ölmüştür.[6]

Oppian'ın anlatımı

değiştir

Oppian'a göre, Autonoe, kız kardeşleri İno ve Agave ile birlikte, diğer kız kardeşleri Semele'nin oğlu olan bebek Dionysos'un dadısı oldular.

Ino, Agenor'un torunu, bebek Bakkhos'u yetiştirdi ve ilk kes Zeus'un oğluna meme verdi ve Autonoe ve Agave aynı şekilde ona dadılık yaptılar, ama Athamas'ın uğursuz salonlarında değil, o zamanlar insanların Uyluk adıyla andıkları dağda. Zeus'un güçlü eşinden ve Ekhion'un oğlu tiran Pentheus'tan çok korktukları için kutsal çocuğu, bebeğin çığlıklarını bastırmak için çocuğun etrafında mistik danslar yaptıkları, ellerinde davullar ve ziller çaldıkları bir mağarada çam kasasına koydular ve onu açık kahverengi derilerle kapladılar ve üzüm salkımlarından çelenk koydular. Gizemlerini ilk kez bu gizli sandığın etrafında gösterdiler ve onlarla birlikte Aonian kadınları gizlice boyama ayinleri yaptılar. Ve o dağdan yola çıkıp Boiotia ülkesini terk etmek için sadık arkadaşlarıyla bir toplantı düzenlediler. Şimdilik, önceden vahşi olan bir ülkenin, kederden kurtulan Dionysos'un misalinde asma yetiştirmesi kaderindeydi. Sonra kutsal koro gizli kasayı aldı ve onu çelenkledi ve bir eşeğin sırtına koydu. Ve denizci bir yaşlı adam ve oğullarını buldukları Euripus kıyılarına geldiler ve hep birlikte balıkçılara tekneleriyle suyu geçmeleri için yalvardılar. Sonra yaşlı adam onlara acıdı ve kutsal kadınları gemiye aldı. Ve İo! kayığının banklarında gür gündüzsefası çiçeklenmiş ve çiçek açan asma ile sarmaşık kıçını taçlandırmıştı. Şimdi balıkçılar, tanrının gönderdiği dehşetle sinerek denize dalarlardı, ama tekne karaya çıkmadan önce. Ve kadınlar, tanrıyı taşıyarak Eğriboz'a (Euboea) geldiler ve Caryae'de bir dağın tepesindeki bir mağarada yaşayan ve taşrada yaşayan insanlara sayısız şey öğreten Aristaeus'un meskenine geldiler; bir koyun sürüsü oluşturan ilk kişiydi; yabani zeytinin meyvesini sıkarak yağ çıkardı ilk kez, peynir mayası ile sütü kaymak tutturdu ilk kez ve nazik arıları meşeden getirip kovanlara kapattı ilk kez. O anda, İno'nun sandığında gelen bebek Dionysos'u aldı ve mağarasında onu yetiştirdi ve Dryadlar ve arıları koruyan nymphalar ve Euboea'nın kadınları ve Aonias kadınları yardımıyla onu emzirdi.[7]

Nonnus'un anlatımı

değiştir

Nonnus, Dionysiaka 5.212'de, Aristaeus ve Autonoe'nin evliliği ve oğulları Akteon'un kaderini aşağıdaki satırlarla anlatılmıştır:

Kadmos [Thebai kralı] kızları için kocalar seçti ve onları peşpeşe gelin yaptı ve düğünlerini tek tek ayarladı. Aristaios (Aristaeus) yüklü hediyelerle geldi, O, sürülerdendir ve yabanıllardandır, kendi adıyla anıldığı gibi, tüm bilge Apollon ve Girne'nin (Cyrene) taşkınlığıyla hazırdır, yasal evlilik kurallarına göre Autonoe ile evlenmeye. Agenorides (Agenor'un oğlu Kadmos), kızını pek çok kişiyi doyurma sanatını iyi bilen bir iyiliğe geri çevirmedi; hayır, onu çok zeki bir kocaya, Apollon'un hayat kurtaran bir oğluna verdi, ateş saçan Maira'nın [Köpek Yıldızı Sirius] vebalı yıldızı cennetten gönderilen [Etesian] rüzgarların hayat-koruyucu esintileriyle kafasını sakinleştirdikten sonra. Düğün şöleni de çok zengindi, çünkü hazinesi için boyunduruksuz bakire öküzler verdi, keçiler verdi, dağda yetiştirilen sürüler verdi; Birçok yük taşıyıcısı, zeytinyağıyla dolu büyük kavanozların yükünü, evlilik hediyelerini, getirdiği akıllı bal arısının büyük sancılarını, onun şaheserindeki bilmeceli tarakta kaldırmak zorunda kaldı. . . [Aristaios'un insana bahşettiği nimetler aşağıdaki gibidir, aşağıdaki Aristaios'un Nimetlerine bakınız. ]
Bu, Eros'un (Aşk) Aonian düğününe eşlik ettiği Phoibos'un (Phoebus ) oğlu Keian (Cean) idi. Çelenklerle çelenklenmiş tüm [Thebes şehri] sığır kurban etmekle meşguldü ve dar sokakların hepsi dans etmekle meşguldü. Gelin odasının kapılarının önünde insanlar düğün için ayaklarını döndürdüler; kadınlar hoş bir melodi sesi çıkardılar, Aionlu serseriler gelin borularıyla oynuyorlardı.
Daha sonra Aristaios ve Autonoe'nin yatağından Aktaion (Actaeon) ortaya çıktı. Tutkusu kayalar içindi; ve içinde Avcı'nın kanına sahip olmak. . . [Ama bir keresinde Artemis'i çıplak yıkanırken görmüş, bir erkek geyiğe dönüşmüş ve kendi köpekleri tarafından parçalanmış. ]
Kendiliğinden doğan Pheme (Söylenti) oğlunun [Aktaion'un] kaderinin köpekleri tarafından paramparça edildiğini ilan ederek tepelerden Autonoe'ya uçmuştu. . . Yaşlı Kadmos ağarmış saçlarını yoldu, Harmonia yüksek sesle haykırdı; bütün ev, konserde ağlayan kadınların gürültüsüyle gümbür gümbür gümbür gümbür çınladı. Autonoe, kocası Aristaios ile birlikte ölülerin dağınık kalıntılarını aramaya gitti. Oğlunu gördü ama tanımadı; benekli bir geyiğin şeklini gördü ve bir adamın hiçbir yönünü görmedi. Çoğu zaman yerde yatan tanınmayan bir geyiğin kemiklerinin yanından geçer ve anlamaz; çünkü oğlu ölmüştü ve onu insan şeklinde bulmaya çalıştı. . . Orman sırtlarını başıboş ayaklarla geçerek, engebeli tepenin engebeli sırtını, ayakkabısız, gevşemiş bir kaftanla yürüdü ve dağcılık görevinden eve döndü; Başarısız dertlerinin yasını tutarak, sonunda kocasının, mutsuz babasının yanında uyuyakaldı! Her ikisi de gölgeli rüyalarla musallat oldu, gözleri bir bülbül uykusunun kanadını gördü.
Genç adamın hayaleti, benekli bir geyiğin gölgeli suretini giymiş, kederli babasının yanında duruyordu; ama göz kapaklarından anlayış gözyaşları döktü ve insan sesiyle konuştu : 'Uyuyorsun babacığım, kaderimi bilmiyorsun. Uyan ve bilinmeyen değişen bakışlarımı tanı; uyan ve sevdiğin bir geyiğin boynuzuna sarıl. . . [Aktaion babasına ölümünün koşullarını anlatır ve uygun bir cenaze töreni ister. ] Okçu'nun kardeşi Phoibos'un Girne ile yattığını ve babamın babası olduğunu duydum ve Artemis'i ailede evliliğe çekmeyi düşündüm. . .
Akıllı hıyar böyle söyledi rüya ve hiç uyarılmadan uçup gitti. Autonoe'nun kocası ayağa fırladı ve bu açıklayıcı uykunun kanatlarını fırlattı. Karısını çok rahatsız etti ve oğlunun güçlü boynuzlu hayvan biçimini anlattı ve zeki geyik yavrusunun anlattığı hikayeyi anlattı. Sonra daha fazla ağıt vardı.[8]

Soyağacı

değiştir
Yunan Mitolojisinde Argos Soyağacı
İnakhosMelia
ZeusIoPhoroneus
EpafosMemphis
LibyaPoseidon
BelusAchiroëAgenorTelephassa
DanaosElephantisAigyptosKadmosCilix EuropaPhoenix
MantineusHypermestraLynceusHarmoniaZeus
Polydorus
SpartaLakedaimonOcaleaAbas AgaveSarpedonRhadamanthys
Autonoe
EurydiceAkrisiosİnoMinos
ZeusDanaeSemeleZeus
PerseusDiyonisos
  Erkek
  Kadın
  Ölümsüz

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Hesiod, Theogony 977 15 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. ^ Apollodorus, 3.4.2
  3. ^ Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica 4.81
  4. ^ Hyginus, Fabulae 184
  5. ^ Encyclopedia of Greek and Roman Mythology (İngilizce). Infobase Publishing. 2010. s. 95. ISBN 978-1-4381-2639-5. 7 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2021. 
  6. ^ Pausanias, Graeciae Descriptio 1.44.5
  7. ^ Oppian of Apamea, Cynegetica 4.210 ff 15 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. ^ Nonnus, Dionysiaca 5.212