İrbayhan Baybulatov
Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Eylül 2022) |
İrbayhan Adılhanoviç Baybulatov (Çeçence: Ирбайхан Адылханович Байбулатов; 1912 - 12 Ekim 1943) İkinci Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'da kıdemli teğmen ve tabur komutanıydı. Ölümünden sonra Sovyetler Birliği Kahramanı unvanını almıştır.
| İrbayhan Baybulatov | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Ирбайхан Адылханович Байбулатов Mart 1912 Osmanyurt, Terek Oblastı, Rus İmparatorluğu |
| Ölüm | 12 Ekim 1943 Melitopol, Ukrayna SSC, SSCB |
| Bağlılığı |  Sovyetler Birliği |
| Branşı | Kızıl Ordu |
| Hizmet yılları | 1941 - 1943 |
| Rütbesi | Kıdemli Teğmen |
| Birimi | 690. Tüfek Alayı |
| Çatışma/savaşları | II. Dünya Savaşı |
| Ödülleri | Sovyetler Birliği Kahramanı |
İlk yılları değiştir
Mart 1912'de Osmanyurt'ta köylü bir ailenin çocuğu olarak doğdu. Uyruğu ile ilgili anlaşmazlıklar bulunmaktadır; bazı kaynaklar Kumuk kökenli olduğunu belirtirken[1][2][3] bazı kaynaklar da Baybulatov'un Çeçen olduğunu söylemektedir.[4][5][6][7][8][9] Bu karışıklığın sebebi Vaynah halklarını Sovyetler Birliği Kahramanı unvanına aday göstermekten caydıran bir emir nedeniyle uyruğunun resmî Sovyet belgelerine Kumuk olarak geçirilmesidir.[10] 1938'de Grozni Pedagoji Okulu'ndan mezun olduktan sonra kendi köyünde okul müdürü olarak çalıştı.[4]
İkinci Dünya Savaşı değiştir
Barbarossa operasyonunun başlamasından hemen sonra Baybulatov Sovyet Ordusu'na gönderildi. 1942'de mezun olduğu Buynaksk Piyade Okulunda subay olarak eğitim gördü. Ocak 1943'te 690. Tüfek Alayında müfreze komutanı olarak görevlendirildi. Savaş sırasında yaralı yoldaşlarının rollerini üstlendi. Bir saldırıyı püskürtürken ciddi şekilde yaralandıktan sonra öldüğüne inanılıyordu ve ailesine bir ölüm bildirimi gönderildi. Ancak hayattaydı ve hastaneye kaldırıldıktan sonra yaraları iyileşti. Görevi sırasında gösterdiği cesareti için Kızıl Yıldız Nişanı ile ödüllendirildi.
Baybulatov, kendi alayında 1. Tüfek Taburu Komutanı olarak terfi ettirildiğinde, 126. Tüfek Tümeni, Melitopol'ün kontrolü için yoğun bir savaşa girdi. Sonbahardaki çatışmalar sırasında taburu şehre ilk ulaşanlardan biri oldu ve bunu tanklarla birlikte gerçekleştirdi. Şehrin dış mahallelerinden geçtikten sonra önceden taburunu yönetti ve Mihver kuvvetlerinden şehri temizledi. Ekim ayı sonlarında, Alman kuvvetlerini sokak sokak şehrin orta kısmından uzaklaştırmak için savaşıyorlardı. 19-23 Ekim tarihleri arasında Baybulatov 20'den fazla eksen askerini öldürdü ve iki düşman tankı çıkardı; bu süre zarfında taburu yedi tankı çıkardı, yaklaşık 1.000 Mihver askerini öldürdü, 19 saldırıyı püskürttü ve 19 saldırı noktasını yok etti.. Sovyetler Birliği Kahramanı unvanını almadan bir haftadan kısa bir süre önce öldürüldü.[4][5]
Kaynakça değiştir
- ^ Центральный архив Министерства Обороны РФ, Ф.33, оп.793756, ед.хр.4, № 150001835
- ^ Народы Чеченской Республики в Великой Отечественной войне, 1941—1945 годов: материалы Всероссийской научно-практической конференции, посвященной 65-летию Победы в Великой Отечественной войне 1941—1945 гг. — Грозный: Академия Наук Чеченской Республики. Ибрагимов М.-Р. А., 2010, С. 269-277
- ^ "Байбулатов Ирбайхан Адылханович :: Память народа". pamyat-naroda.ru. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.
- ^ a b c "Байбулатов Ирбайхан Адылханович". www.warheroes.ru. 22 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.
- ^ a b "Ирбайхан Адельханович Бейбулатов". 22 Şubat 2015. 22 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.
- ^ "Ирбайхан Адельханович Бейбулатов". grozniy.bezformata.com. 17 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.
- ^ "Ирбайхан Адельханович Бейбулатов". Портал "Абрек". 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.
- ^ "Ирбайхан Бейбулатов.. Чеченцы". bookitut.ru. 11 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020.
- ^ "Улицы Ветеранов ВОВ - Ирбайхан Бейбулатов, 21.04.15 г - Чечня". Youtube. 17 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Ahmadov, Yavus Zayndiyeviç (2005). История Чечни в XIX-XX веках. s. 996. ISBN 5-93486-046-1.