Ocak Ayaklanması: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Ahmet Turhan (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
→‎top: düzeltme AWB ile
5. satır:
'''Ocak Ayaklanması''', [[Polonya]]'daki [[Ruslar|Rus]] yönetimine karşı düzenlenen ayaklanma ([[1863]]-[[1864]]). Başarısızlıkla sonuçlanmış ve Rusların Polonya üzerindeki denetiminin daha da güçlenmesine yol açmıştır.
 
[[II. Aleksandr]]'ın [[1855]]'te Rus [[Çar]]ı ve Polonya kralı olmasının ardından, Ruslar Polonya'da [[Kasım Ayaklanması]]'ndan ([[1830]]-[[1831]]) beri uyguladıkları baskıları belli ölçüde yumuşatmışlardı. Ama Rus yönetimine son vermek için mücadele için gizli örgütler, öğrencilerin ve kentlerdeki gençlik gruplarının desteğiyle etkinliklerini sürdürüyorlardı. Bu grupların 1860'ların başında kitle gösterileri düzenlemeye başlamaları üzerine, Polonya hükümetinin fiili başkanı olan ılımlı reformcu Kont [[Aleksander Wielopolski]], bütün radikal Polonyalı gençlerin Rus ordusunda askere alınmasını kararlaştırdı. Ama askere çağrılan gençler [[Varşova]]'dan kaçarak (14-15 Ocak [[1863]]) kentin yakınlarındaki bir ormanda gizlendiler ve [[22 Ocak]]'ta yayınladıkları bildiriyle ulusal ayaklanma çağrısında bulundular. Birkaç çatışma dışında Rus birlikleri karşısında başarı sağlayamamalarına ve silah açısından yetersiz küçük gruplar olmalarına karşın, zanaatçıların, işçilerin, küçük toprak sahiplerinin ve memurların desteğini kazanarak köylüleri büyük toprak sahiplerine karşı ayaklandırmaya başladılar.
 
Aynı tarihte Varşova'da bir yeraltı hükûmeti kuran ayaklanmacılar, 300 bin kişilik düzenli Rus ordusuna karşı gerilla savaşına giriştiler. Ayaklanma çok geçmeden Polonya sınırlarının dışına taşarak [[Litvanya]]'ya, [[Beyaz Rusya]]'nın bazı kesimlerine ve [[Prusya]] ve [[Avusturya]]'nın elindeki Polonya topraklarına yayıldı. Ayaklanmacılar bazı yabancı ülkelerin Çar Aleksandr'a protesto notaları yollamalarını sağladılarsa da, gereksindikleri askeri yardımı alamadılar. Öte yandan Temmuzda devrimci hükümette üstünlüğü ele geçiren ılımlılar, söz verilen toprak reformunu erteleyerek köylülerin ayaklanmaya sağladıkları desteğin zayıflamasına neden oldular.