Josef Stalin: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Bilgi eklendi Etiketler: Görsel Düzenleyici Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği Gelişmiş mobil değişikliği |
Değişiklik özeti yok |
||
42. satır:
'''Josef Stalin''' (asıl adı ''Yosif Visaryonoviç Cuğaşvili'') (18 Aralık 1878<ref name="doğum" />; [[Gori]], [[Tiflis|Tiflis Guberniyası]] – 5 Mart 1953, [[Moskova]]), [[Gürcüler|Gürcü]] asıllı [[Sovyet halkı|Sovyet]] [[Sovyetler Birliği Mareşali|mareşal]], devlet adamı ve [[Sovyetler Birliği Komünist Partisi]] Genel Sekreteri (1922-1953). [[Vladimir Lenin]]'in ölümünden sonra Komünist Parti Genel Sekreteri olarak nüfuzunu artırdı ve 1927 yılında [[Sovyetler Birliği]]'nin lideri konumuna geldi. Başlangıçta Sovyetler Birliği'ni kolektif bir liderliğin parçası olarak yönetmesine rağmen, sonunda 1930'larda ülkenin fiili [[diktatör]]ü olma gücünü pekiştirdi. İdeolojik olarak [[Marksizm]]in Leninist yorumuna adanmış bir [[Komünizm|komünist]] olan Stalin bu fikirleri [[Marksizm-Leninizm]] olarak resmileştirirken, kendi politika ve uygulamaları [[Stalinizm]] olarak bilinir. Lakabı, [[Gürcüce|Gürcü dilinde]] "Çivi" anlamına gelen "Koba"dır.{{Kdş|Montefiore|2007|p= 395}}
Stalin hükümeti [[Komintern|Komünist Enternasyonal]] aracılığıyla Marksizm-Leninizmi yurtdışına taşıdı ve 1930'larda, özellikle [[İspanya İç Savaşı]]'nda Avrupa’da [[antifaşizm|anti-faşist]] hareketleri destekledi. 1939'da [[Nazi Almanyası]] ile [[Sovyetler Birliği'nin Polonya'yı işgali|Sovyetler'in Polonya'yı işgal etmesi]] ile sonuçlanan bir [[Alman-Sovyet Saldırmazlık Paktı|saldırmazlık paktı]] imzaladı.
20. yüzyılın en önemli figürlerinden biri olarak kabul edilen Stalin, onu [[işçi sınıfı]]nın ve [[sosyalizm]]in bir şampiyonu olarak kabul eden uluslararası Marksist-Leninist hareket içinde, yaygın bir [[Stalin kişi kültü|kişilik kültünün oluşmasına]] yol açtı. [[Ekim Devrimi]]'ni planlayan ve başarıya ulaştıran liderler arasında yer alan, [[Rus İç Savaşı]]'nda cephe komutanlığı yapan ve II. Dünya Savaşı'nda muzaffer olan [[Kızıl Ordu]]'nun başkomutanı Stalin özellikle 1930'lu yıllarda [[Sovyetler Birliği ekonomisi|Sovyet ekonomisindeki]] büyük kalkınma ve II. Dünya Savaşı'ndaki zaferden dolayı [[Rusya]] ve [[Gürcistan]]'da popülerliğini korudu. Rusya'da yapılan bir ankette [[20. yüzyıl]]ın en başarılı üçüncü lideri seçildi.<ref>http://www.timeturk.com/tr/2013/05/23/ruslar-20-inci-yuzyilin-liderini-secti.html</ref> Tarihin akışına etki eden önemli rolü dolayısıyla pek çok tarihçi ve yazarın üzerine araştırmalar yaptığı Stalin, bu özelliği ile hakkında en fazla eser ortaya konulan siyasetçilerden birisi oldu. Fakat, Stalin'in [[totalitarizm|totaliter]] hükümeti geniş bir kesim tarafından [[Sovyetler Birliği'nde siyasi baskı|kitlesel baskılar uygulamak]], [[etnik temizlik]], [[Sovyetler Birliği'nde sürgünler|sürgünler]], yüz binlerce infaz uygulamak ve [[Josef Stalin yönetimindeki Sovyetler Birliği'nde ölümler|milyonlarca insanın ölümü ile sonuçlanan kıtlıklara sebep olmak ve yönetmekle]] suçlandı. Aralık 1965 tarihli gizli bir Sovyet içişleri bakanlığı raporuna göre, 1940–1953 arasında 46.000 kişi [[Moldova Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Moldova]]'dan, 61.000 [[Beyaz Rusya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Belarus]]'tan, 571.000 [[Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Ukrayna]]'dan, 119.000 [[Litvanya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Litvanya]]'dan, 53.000 [[Letonya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Letonya]]'dan ve 33.000 kişi ise [[Estonya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti|Estonya]]'dan zorla sürgün edildi.<ref>Mawdsley (1998), s. 73</ref>
97. satır:
Sovyetler Birliği'nin ilk önder kadrosu, tarihteki ilk işçi sınıfı devletinin istikamet yönünü tayin ederken daha önce tarihte benzer bir örnek olmamasının her türlü sıkıntısını çekti. Ayrıca kendisine hısım duyan kapitalist devletlerce çevrelenmiş olması onu zor bir durumda bıraktı. [[Vladimir Lenin|Lenin]]'in ölümünden 1930'lu yıllara kadar süren derin tartışmalar, yargılamalar ve verilen idam cezaları, kısmen farklı istikamet tayin etmek isteyen Bolşevikler arasında gelişen siyasal ve ideolojik kavgalardan kaynaklanıyordu. Bunlar kısmen de emperyalizmin ve yerli işbirlikçilerinin Sovyetler Birliği üzerindeki oyunlarının bir sonucu olarak görülebilir. Lenin'in ölümünden sonra ilk büyük ayrılık 1923 sonunda Troçki ile Stalin, [[Grigoriy Zinovyev|Zinovyev]] ve Kamenev üçlüsü arasında çıktı. Temel konu sanayileşmeydi. Troçki ve arkadaşları [[NEP]] politikasına karşı çıkıyorlardı ve "sol" muhalefet/sapmayı oluşturdular. Buna karşılık Buharin, Rykov ve ekibi NEP'i destekliyor ve sağ muhalefet/sapmayı temsil ediyordu, Bu iki grup Stalin ekibinin ana muhalifleriydi. Stalin 1924 sonunda Troçki'nin "kesintisiz devrim" tezine karşı çıktı ve [[tek ülkede sosyalizm]] tezini benimsedi. Bunun üzerine Zinovyev ve Kamenev'le arası bozuldu ve "sağ muhalefet"le arası biraz düzeldi. 1926 başında Zinoviev ve Kamenev Troçki'ye katıldılar. Troçki ve önderiliğindeki "sol muhalefet" üyeleri 1927 sonlarındaki 15. Kongre'de anti-Sovyet tutumlarından ötürü partiden ihraç edildiler. Zinovie ve Kamenev hatalarından pişman olunca 1928'de partiye geri kabul edildi. Troçki ve taraftarları ise 1929'da sürgüne gönderildi. Bu dönemlerde [[NEP]] siyasetinden çıkılması, kolektivizasyon ve [[Kulak (köylü)|kulak]] karşıtı mücadele Buharin öncülüğündeki "sağ muhalefet"in tepkisini çekti.
Stalin'in ekonomik programlarının başarılı olması ve halkın geniş kesimleri tarafından sevilip benimsenmesi muhalefette umutsuzluk yarattı. Bunun sonucunda 1930'larda hem Troçkist hem de "sağcı" muhalefet bir dönüşüme uğradı. Uğradıkları dönüşüm sonucunda Troçkist ve "sağcı" muhalefet birleşti ve sabotaj, suikast ve çeşitli komplolara başvurarak iktidara gelmenin yollarını denediler. 1934'te Politbüro üyesi Kirov suikasta uğradı. 1934 ile 1938 arasında bir dizi komploda bulunuldu. Bu komploların sorumluları Moskova Davaları ve Tuhaçevski Olayı gibi çeşitli davalarda yargılanıp cezalandırıldılar.<ref name=":0">Grover, Furr, 2014, "Blood Lies: The Evidence that Every Accusation against Joseph Stalin and the Soviet Union in Timothy Snyder’s Bloodlands Is False", Red Star Publishers, New York, NY, USA.</ref> Stalin'in ölümünden sonra [[Nikita Kruşçev|Kruşçev]], iktidara geldiği ilk parti kongresinde hiçbir kanıt göstermeden bu davaların düzmece olduğunu ve gerçekte herhangi bir komplonun olmadığını iddia etti. Ancak tarafsız araştırmalar gösteriyor ki Kruşçev'in o kongrede Stalin'e yönelttiği tüm iftiralar asılsızdır<ref>Grover, F., 2013, "Khrushchev Lied", Aakar Books, Delhi, India.</ref> ve o dönemde gerçekten devleti tehdit eden ciddi komplolar söz konusuydu.<ref name=":0" /><ref>Grover, F., 2018, "The Moscow Trials As Evidence," createSpace Independent Publishing Platform, 1st ed.</ref><ref>Grover, F., 2015, "The Murder of Sergei Kirov: History, Scholarship and the Anti-Stalin Paradigm", Aakar Books, Delhi, India.</ref> Bu komploların arkasındaki grupların pek çoğu Alman Nazileri ve Japon militaristleriyle de yakın ilişki içindeydiler. Kimi yazarlar; [[Büyük Temizlik]] adıyla Batı'da bilinen, Rusya'da ise "Yejovşçina" ya da "Yejov'un dönemi" diye anılan yaygın şiddet dönemi bu bağlamdan bağımsız
Stalin'in uyguladığı [[Büyük Temizlik]] ile ordudan çok sayıda deneyimli ve eğitimli subay ve er öldürüldü. Tutuklanan 90 generalden sadece 6'sı, 180 tümen komutanından 36'sı ve 57 kolordu komutanından 7'si hayatta kalmayı başarabildi. Toplam olarak yaklaşık 30 bin Kızıl Ordu personeli idam edildi.<ref>Rayfield 2004, Sh: 315.</ref>
1937 ortalarında Tuhaçevski Olayı yaşandı ve bu olayda ordunun Japon desteğiyle hükûmete darbe girişimi ortaya çıkarıldı. Bu olaydan bir ay sonra siyasi polis örgütü [[NKVD]]'nin başındaki Yejov, Stalin'e Batı Sibirya'da Japon destekli bir isyan çıktığı haberini verdi ve sorunu çözmek için bir troikanın görevlendirilmesini istedi.<ref name=":0" /> Bunun ardından Stalin bir genelge imzalayarak Sovyet karşıtı suç içeren olaylara karışan suçlulara ve isyancılara karşı eyleme geçilmesini istedi. Bu genelgenin yayınlanmasından sonraki bir yıl içinde Stalin rapor bombardımanına tutuldu; ülkenin her yerinden isyan ve komplo haberleri geliyordu. Stalin ise doğal olarak devletin güvenlik örgütünün raporlarına inanıyordu. Gerçekte ise Yejov ve NKVD içindeki pek çok görevli de kendi komplolarını uyguluyorlardı. Yejov
Stalin, parti örgütünü, işçi sendikalarını ve Merkez Komite'yi demokratikleştirmek için 1936'da bir Anayasa hazırlanması çabalarında bulundu. Bu Anayasa'nın ana taslağına, onun isteğiyle; eşit, rekabet esasına dayalı, kapalı oy ve açık sayım ilkelerine uygun seçimlerin yapılması konuldu. Bu sayede Stalin parti yöneticilerini halka karşı sorumlu yapmaya çalışıyordu. Seçimlerde birkaç aday yarışacak, çarşaf liste olmayacak, seçmen istediği adayın üstünü çizecekti. Ancak Stalin'in bu isteği ne [[Politbüro]]'da, ne [[Merkez komitesi|Merkez Komite]]'de ne de yerel parti yöneticileri arasında çoğunluğun desteğini sağlayabilmiştir. Devrim yıllarının, iç savaşın, kolektivizasyon yıllarının her türlü cefasını çekmiş ve çoğu eğitimsiz olan parti yöneticileri seçimlerde edindikleri konumlarını yitirmekten korkuyorlardı. Dolayısıyla Stalin'in bürokratikleşmeyle savaşını önlemek için direndiler. Esas sorunun parti içi demokrasi değil parti içindeki ve ülke içindeki düşmanlar olduğunu savunarak seçimleri ikinci plana itmek istediler. Stalin başta bu iddiayı reddetse de daha sonraları yaşanan olaylar onu da iç isyanlar sorununun aciliyetine ikna etti. Yejov'un ülkede yaptığı keyfi tutuklamalara seçimlerden korkan birtakım yerel yöneticilerin katkıda bulunduğu iddiası, tam olarak doğrulanmasa da mevcuttur. 1937'de yapılması planlanan çok adaylı ve rekabetli Merkez Komite genel seçimleri, olaylar yüzünden çarşaf listeyle yapıldı. Yalnızca sendika ve parti seçimlerinde rekabete izin verildi. Daha sonradan tekrar çok adaylı veya çok partili seçimler yapılmadı. Stalin, 1936'da denediği partiyi ülke işlerinden çıkarmak ve ülke işlerini partiden ayırmak çabası sonuçsuz kaldıktan sonra savaş sırasında tekrar konuyu açmadı. 1950'lere geldiğinde tekrar demokratik seçimler yapma girişiminde bulunmaya çalıştı. Ancak bu çabası gene Kruşçev gibi Politbüro üyelerinin çoğunluğunun muhalefetinden dolayı boşa çıktı. Nitekim bu denemesinden sonra zehirlenerek öldürüldüğü iddia edilir.
109. satır:
[[Dosya:Teheran conference-1943.jpg|thumb|sol|200px|Stalin, [[Franklin D. Roosevelt|Roosevelt]] ve [[Winston Churchill|Churchill]] ([[Tahran Konferansı]])]]
[[Dosya:Bundesarchiv Bild 183-R86965, Potsdamer Konferenz, Gruppenbild.jpg|thumb|sol|200px|Ön sırada: [[Clement Attlee|Attlee]], [[Harry S. Truman|Truman]] ve Stalin, arka sırada: Amiral [[William D. Leahy|Leahy]], [[Ernest Bevin|Bevin]], [[James W. Byrnes|Byrnes]] ve [[Vyaçeslav Molotov|Molotov]] ([[Potsdam Konferansı]])]]
[[II. Dünya Savaşı]] sırasında parti liderliği, hükûmet başkanlığı ve Sovyet orduları başkomutanlığı görevlerini bir arada yürüttü. 1939'da [[Adolf Hitler]]'in [[Nazi Almanyası]]'yla [[Molotov-Ribbentrop Paktı]] diye de bilinen bir saldırmazlık anlaşmasını imzaladı. Bu sayede
Bu tartışmalı tarihsel dönemle ilgili olarak, Stalin'e düşman veya Stalin'den yana olan her iki tarafın da farklı tezleri vardır. Stalin karşıtlarının tezlerine göre, Hitler'le aralarındaki açıklanmayan gizli protokole bağlı olarak [[Finlandiya]], [[Estonya]], [[Letonya]], [[Litvanya]], [[Romanya]] ve [[Polonya]]'nın
===Barbarossa Harekatı===
22 Haziran 1941'de
Stalin 7 Kasım 1941'de [[Ekim Devrimi]]'nin 24.yıldönümünde [[Kızıl Meydan]]'da büyük bir geçit töreni düzenleyerek cepheye gidecek [[Kızıl Ordu]] askerlerine anavatan savunması konusunda kutsal mücadele çağrısı yaptı.
[[Adolf Hitler|Hitler]]'in Sovyetler Birliği'ne saldırması üzerine Stalin bu sefer [[Müttefik Devletler|Müttefikler]]'in yanında yer aldı. Müttefikler ise
[[Moskova]]'ya girmeyi başaramayan
Stalin'in iki oğlu da II. Dünya Savaşı boyunca
Stalin
[[Türkiye|Türkiye Cumhuriyeti]] hükûmetlerinin savaş sırasında
===İnsan hakları ihlalleri===
[[Dosya:Katyn - decision of massacre p1.jpg|thumb|[[Lavrenti Beriya]]'nın Stalin'e Polonyalı subayların idamını teklif eden 5 Mart 1940 tarihli nottan bir parça]]
1939'da ve 1940'ların başında 300.000 Polonyalı tutsak alındıktan sonra,<ref name="PWN">{{pl icon}} [http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3949396 obozy jenieckie zolnierzy polskich] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20131104032626/http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3949396 |date=4 Kasım 2013 }} (Prison camps for Polish soldiers) [[Internetowa encyklopedia PWN|Encyklopedia PWN]]. Retrieved 28 November 2006</ref><ref name="Wojsko">{{pl icon}} Edukacja Humanistyczna w wojsku. 1/2005. Dom wydawniczy Wojska Polskiego. {{ISSN|1734-6584}}. (Official publication of the Polish Army)</ref><ref name="Молотов">{{Rus}} Молотов на V сессии Верховного Совета 31 октября цифра «примерно 250 тыс.» (Please provide translation of the reference title and publication data and means)</ref><ref name="Отчёт">{{Rus}} Отчёт Украинского и Белорусского фронтов Красной Армии, Мельтюхов, p. 367. (Report of the Ukrainian and Belorussian fronts of the Red Army, Melyukhov)</ref> 5 Mart 1940'ta [[Lavrenti Beriya]]'nın Stalin'e gönderdiği bir nota istinaden 25.700 Polonyalı tutsağın idam edildiği iddia edilmektedir.<ref name="Fischer">[[Benjamin B. Fischer]], "[https://www.cia.gov/library/center-for-the-study-of-intelligence/csi-publications/csi-studies/studies/winter99-00/art6.html The Katyn Controversy: Stalin's Killing Field]", ''[[Studies in Intelligence]]'', Winter 1999–2000</ref><ref name="kmw_resolution">Excerpt from the minutes No. 13 of the Politburo of the Central Committee meeting, shooting order of 5 March 1940{{web kaynağı|url=http://www.electronicmuseum.ca/Poland-WW2/katyn_memorial_wall/kmw_resolution.html |başlık=Electronicmuseum.ca |erişimtarihi=19 Aralık 2005|deadurl=bot: unknown |arşivurl=https://web.archive.org/web/20050921034703/http://www.electronicmuseum.ca/Poland-WW2/katyn_memorial_wall/kmw_resolution.html |arşivtarihi=21 Eylül 2005 |df=dmy }} . Retrieved 19 December 2005, original in Russian with English translation</ref> Bu olay [[Katyn Katliamı]] olarak bilinir.<ref name="Fischer" /><ref name="Sanford">[[George Sanford (scholar)|George Sanford]], [https://books.google.com/books?vid=ISBN0415338735&id=PZXvUuvfv-oC&pg=PA20 Katyn and the Soviet massacre of 1940: truth, justice and memory], Routledge, 2005, ISBN 0-415-33873-5 pp. 20–24</ref><ref>{{Web kaynağı | url = https://www.cia.gov/library/center-for-the-study-of-intelligence/kent-csi/vol43no3/pdf/v43i3a06p.pdf | başlık = Stalin's Killing Field | erişimtarihi = 19 Temmuz 2008 | biçim = PDF | arşivurl = https://web.archive.org/web/20160413232951/https://www.cia.gov/library/center-for-the-study-of-intelligence/kent-csi/vol43no3/pdf/v43i3a06p.pdf | arşivtarihi = 13 Nisan 2016 | ölüurl = no }}</ref> İddiaya göre Stalin şahsen bir Polonyalı generale [[Mançurya]]'da kaybolduklarını söylerken,<ref name="Biuletyn">{{web kaynağı|url=http://www.udskior.gov.pl/kombatant/200306_spec.pdf|başlık=Kombatant Bulletin|erişimtarihi=3 Ağustos 2011|deadurl=bot: unknown|arşivurl=https://web.archive.org/web/20090303231404/http://www.udskior.gov.pl/kombatant/200306_spec.pdf|arşivtarihi=3 Mart 2009|df=dmy}} Special Edition of Kombatant Bulletin No.148 6/2003 on the occasion of the Year of General Sikorski. Official publication of the Polish government Agency of Combatants and Repressed</ref><ref name="VIZH">Svyatek; Romuald (1991) "Катынский лес", Военно-исторический журнал, No.9, {{ISSN|0042-9058}}</ref>{{Kdş|Brackman|2001}} Polonya demiryolu işçileri 1941 Nazi istilasından sonra toplu mezarı buldu.<ref name="BIPN1">{{Dergi kaynağı|yazar=Polak, Barbara|yıl=2005|başlık=Zbrodnia katynska|journal=Biuletyn [[Institute of National Remembrance|IPN]]|sayfalar=4–21|url=http://www.ceeol.com/aspx/getdocument.aspx?logid=5&id=f4349d43-b13d-4c2c-a70d-056e8801493d|biçim=PDF|erişimtarihi=22 Eylül 2007|dil=pl}}</ref> Aslında Katyn katliamını
[[Barbarossa Harekâtı]] sırasında Naziler 1941 yılında [[Smolensk]] şehrini ele geçirdi. Daha sonraki süreçte birkaç görgü tanığının{{kim}} ifadesi üzerine ormanda kazılar yapıldı ve üst üste sıra halinde gömülmüş Polonyalı askerlerin cesetlerini bulundu. Naziler katliamı basın yoluyla dünyaya duyurdu.<ref>Polak, Barbara (2005). "Zbrodnia katyńska" . Biuletyn IPN (Lehçe)</ref> Sovyet yönetimi 1990 kadar katliamı kendilerinin yaptığını reddetti ve suçu Nazilere attı. Ancak 1990 yılında [[Mihail Gorbaçov]] yaşananların Sovyet Birliği tarafından gerçekleştirildiğini kabul etti. [[Sovyetler Birliği'nin dağılması]]nın ardından 1992 yılında Rusya Devlet Başkanı [[Boris Yeltsin]], Polonya Devlet Başkanı [[Lech Walesa]]'ya infaza dair Josef Stalin'in imzaladığı emrin orijinal belgelerini verdi. 2010 yılında Rusya Parlamentosu yayınladığı deklerasyon ile katliam emrini Stalin'in verdiğini açıkladı.<ref>https://tr.euronews.com/2010/11/26/dumakatyn-katliami-nin-emrini-stalin-verdi</ref>
== Savaştan sonra ==
Stalin, [[II. Dünya Savaşı]]'nın sonlarında [[Kızıl Ordu]] tarafından
1950'li yıllara gelindiğinde artık yaşlı bir lider olan Stalin ülkenin geleceği açısından halefini belirlemekten çekinmedi. Rus siyasi analist [[Jores Medvedev]]'e göre Stalin en çok [[Mihail Suslov|Suslov]]'a güveniyordu ve hatta ölümünden sonra onu genel sekreterliğe varis tayin etmişti.<ref>Я. Г. Рокитянский. Рецензия на кн.: Ж. А. Медведев, Р. А. Медведев. Неизвестный Сталин http://russcience.euro.ru/biblio/rok02vr.htm {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20140303154556/http://russcience.euro.ru/biblio/rok02vr.htm |date=3 Mart 2014 }}</ref>
|