Vikipedi

Yuri Filipchenko

Yuri Aleksandrovich Filipchenko, bazen Philipchenko (Rusça: Юрий Александрович Филипченко; 1882 - 1930), mikroevrim ve makroevrim terimlerini türeten Rus bir böcekbilimci ve aynı zamanda genetikçi Theodosius Dobzhansky'nin akıl hocası.[1]

Yuri Filipchenko
Yuri Filipchenko
Doğum13 Şubat 1882(1882-02-13)
Zlyn’, Rus İmparatorluğu
ÖlümMay 19 veya 20 Mayıs 1930 (48 yaşında)
Leningrad, Rus SFSR, Sovyetler Birliği
MilliyetRus
Kariyeri
Dalı
Çalıştığı kurumlarSankt-Peterburg Devlet Üniversitesi
Doktora öğrencileriTheodosius Dobzhansky

Kendisi ortogenetikçi olmasına rağmen Mendel yasalarını evrim teorisine dahil eden ilk bilim adamlarından biriydi ve bu nedenle Modern Sentez üzerinde büyük etkisi oldu. Drosophila melanogaster ile deneysel çalışmalar yaparak Leningrad'da bir genetik laboratuvarı kurdu. Theodosius Dobzhansky 1924'ten itibaren onunla çalıştı. Filipchenko aynı zamanda Sovyet öjeni alanındaki çalışmalarıyla da tanınmaktadır fakat bu konudaki çalışması daha sonra Stalinizmin yükselişi[2] ve öjeniğin burjuva bilimini temsil ettiği yönündeki eleştirilerin artması nedeniyle kamuoyunda kınanmasıyla sonuçlanmıştır.[3]

Hayatı

değiştir

İlk yılları ve eğitimi

değiştir

Yuri Filipchenko, 13 Şubat 1882'de Rus İmparatorluğu'nun Bolkhovsky Bölgesi'ndeki Zlyn'de doğdu. Babası, toprak sahibi ve tarımcı olan Aleksandrovich Efimovich'ti. Filipchenko'nun ayrıca daha sonra parazitolog ve doktor olacak olan Aleksandr Aleksandrovich adında bir erkek kardeşi vardır.[4]

Orta öğrenimini İkinci Saint Petersburg Klasik Gymnasium'da aldı. Filipchenko, Darwin'in Türlerin Kökeni ve Cinsel Seçilim adlı kitabını ilk kez 1897'de okudu. İki yıl sonra Carl Nägeli'nin Mechanisch-physiologische Theorie der Abstamungslehre'sini okudu. Bu iki eser daha sonra Filipchenko üzerinde güçlü bir biçimlendirici etki bırakarak onun zooloji alanında bir kariyere yönelmesine yardımcı oldu.[4]

Filipchenko, 1900 yılında İkinci Saint Petersburg'dan mezun oldu, ancak babasının ölümüyle daha da karmaşık hale gelen çeşitli mali zorluklar nedeniyle Askeri Tıp Akademisine girdi. Akademiye girdikten yalnızca bir yıl kadar kısa bir süre sonra Saint Petersburg Devlet Üniversitesi'nin doğa bilimleri bölümüne transfer oldu.[4]

Filipchenko, Aralık 1905'te Sovyet İşçi Temsilcileri toplantısına katıldığı için tutuklandı ve kısa bir süre sonra serbest bırakıldı. Filipchenko, Saint Petersburg'un Nevsky Bölgesi'ndeki işçilerin örgütlenmesine yardım ettikten sonra aynı ayın sonunda tekrar tutuklandı ve hem felsefe hem de hükümet sınavları için çalıştığı dört ay hapis yattı. Daha sonra siyasi mahkumların içinde bulunduğu kötü duruma yardımcı olan Schlisselburg Komitesi'ne ve Sosyalist Devrimci Parti'ye katılacak olsa da, Filipchenko 1906'dan sonra dikkatini bilimsel arayışlara odaklamak için siyasetten uzaklaştı.[4]

1906 yılında Saint Petersburg Devlet Üniversitesi Zooloji Bölümü'nden mezun olan Filipchenko, 1910 yılındaaynı okulda Zooloji ve Karşılaştırmalı Anatomi Yüksek Lisans programına kabul edildi. Hayvanlarda fiziksel özelliklerin sunumu ve evrimi konusuna olan ilgisinden dolayı adayının tezi için karşılaştırmalı embriyoloji üzerine çalıştı. Filipchenko, üst düzey taksonlardaki (yani sınıf, takımlar vb.) embriyonik gelişimi karşılaştırmasına olanak tanıyan bir projeye katılarak, daha sonra makroevrim hakkındaki fikirlerine ışık tutacak olan kalıtım konusunda daha geniş bir bakış açısı kazandı.[4]

Kariyeri

değiştir

Filipchenko, 1919'da Saint Petersburg Devlet Üniversitesi'nde Rusya'daki ilk genetik bölümünü kurdu. Bu bölüm, 1921'de Saint Petersburg'daki Rusya Bilimler Akademisi'nin Öjeni Bürosu haline geldi. Daha sonraki yıllarda Büro, 1925'te Genetik ve Öjeni Bürosu ve son olarak 1930'da Genetik Laboratuvarı olarak yeniden adlandırılsa da adı ne olursa olsun kurumun çalışmaları, 1930'da Genetik SSCB Bilim Akademisi Enstitüsü'nün temelini oluşturmaya devam etti.[5]

Ancak, birinci beş yıllık planın ardından Filipchenko, ortogenez ve öjeni alanındaki çalışmaları nedeniyle kamuoyu önünde eleştirildi[4] ve 1930'da Saint Petersburg Devlet Üniversitesi'ndeki görevinden alındı. Genetik ve Deneysel Zooloji Laboratuvarı kısa süre sonra dağıtıldı.[6]

Kişisel hayatı

değiştir

Filipchenko, Nadezhda Pavlovna ile evliydi ve ondan fizikçi olan Gleb adında bir oğlu vardı. Hem Nadezhda hem de Gleb , II. Dünya Savaşı'nda Leningrad'ın ablukası sırasında öldürüldü.[4]

Ölümü

değiştir

Filipchenko, Peterhof'ta çalışırken şiddetli bir baş ağrısı yaşadı ve sağlığından endişe ederek kardeşi Aleksandr'ın bakımı için Leningrad'a gitti. Filipchenko, Leningrad'dayken streptokokal menenjite yakalandı ve daha sonra 19 Mayıs ile 20 Mayıs 1930 arasındaki gece yarısı öldü. Beyni araştırma için Bekhterev'in Beyin Enstitüsü'ne bağışlandı, kalıntıları ise Smolensky Mezarlığı'na gömüldü.[4]

Bilimsel kariyeri

değiştir
 
Filipchenko'nun Variabilität und Variation kitabının bir kopyasının ön kapağı (metnin kopyası Chicago Üniversitesi Regenstein Kütüphanesi'nden alınmıştır)

Değişkenlik ve Varyasyon

değiştir

Filipchenko, 1927 tarihli Almanca metni Variabilität und Variation'da evrimin bir tür içindeki evrim veya mikroevrim ve makroevrim adını verdiği daha yüksek taksonomik kategorilerde meydana gelen evrim olarak iki ayrı biçimi fikrini ortaya attı. Mikroevrim, genetiğin belirlediği bir kalıtım sistemi tarafından yönetilirken, Filipchenko, makroevrimi genetik mirastan ziyade sitoplazmik değişkenliğe dayandırdı.[4]

Darwin'e ilişkin görüşler

değiştir

Evrim, Filipchenko'nun zamanında pek çok Rus biyolog tarafından benimsenmiş olsa da, Darwin'in fikirlerine karşı, çoğunlukla "doğrudan evrim" veya ortogenez biçiminde muhalefet unsurları mevcuttu.[7] Filipchenko kendini Darwinist olarak tanımlasa da, bunu yalnızca evrim fikrine inanması anlamında yaptı. Darwin'in doğal seçilim kavramının, Darwin'in benimsediği kadar evrim sürecinin ayrılmaz bir parçası olduğu inancına katılmadı. Bunun yerine, evrimin Lamarck veya doğal seçilim ilkeleri tarafından yönetilmediğini, daha ziyade yaşamın kendisine özgü olduğunu öne sürdü. Filipchenko, hayvanlardaki ve bitkilerdeki evrimin, birbirini takip eden nesiller boyunca tetiklenen bir değişiklikten ziyade, bir organizmanın çevresinin ancak dolaylı olarak etkileyebileceği bir süreç değil, doğal bir gelişimsel süreç olduğuna inanmaktaydı.[4]

Öjenik'e katılım

değiştir

Filipchenko'nun genetik, kranyometri, kantitatif karakterlerin kalıtımı ve nörolojiye ilişkin araştırmaları, kendisini Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa'daki çağdaşları tarafından geliştirilen öjeni üzerine fikirlerle tanıştırdı. Öjeni konusundaki bu fikirler Filipchenko için o kadar güçlü oldu ki, kendisi de 1918'de konuyla ilgili makaleler yazmaya ve dersler vermeye başladı. Filipchenko daha sonra 1920'de Moskova'da Rus Öjeni Derneği'ni ve Şubat 1921'de Petrograd'da bağımsız bir öjeni araştırma kurumu olan Öjeni Bürosu'nu kurdu.[4] Tüm bunların nihayetinde Filipchenko, Nikolai Koltsov ile birlikte Rus öjeni hareketinin ana liderleri oldu.[8]

Filipchenko, hem "yurttaşlık dini" olarak kullanılma potansiyeli hem de Sovyetler için daha iyi bir gelecek vaadi nedeniyle öjeni ile ilgilendi. Aynı zamanda Sovyet hükümetinin öjeniye yönelik ilgisi nedeniyle öjeniğe yönlendirilen muazzam miktarda fon aldı.[9] Öjeni, genetiğin insan sağlığına ilişkin pratik uygulaması gibi görünüyordu[8] ve bu gerçek, Sovyetlerin bilimsel sosyal planlama eğilimiyle örtüştüğü için[10] ve dolayısıyla Halk Sağlığı Komiserliği gibi Sovyet kurumları konuya ciddi fon sağladı.[6]

Filipchenko ve onun Öjeni Bürosu, bir bireydeki "ırkın" yerini tespit etmek amacıyla çeşitli Sovyet akademisyenlerinin ve entelektüellerinin soyağaçlarının çizelgelerini oluşturdu.[11] Ancak Filipchenko, istenmeyen genetiklerin kısırlaştırılması ve kadınların istisnai genetiğe sahip erkekler tarafından kitlesel olarak tohumlanmasıyla ilgili Bolşevik fikirlere şiddetle karşı çıkıyordu.[12] Bu tür eylemlerin "insan kişiliğine yönelik kaba saldırılar" olduğunu ve "arzu edilen bir tür yaratmanın en iyi yolunun" pozitif seçilim yoluyla gerçekleştiğini belirtmekteydi.[13] Filipchenko'ya göre öjenik ilerleme yasal veya bilimsel yöntemlerden ziyade yalnızca eğitim yoluyla sağlanabilirdi.[4]

Ancak 1925'e gelindiğinde, konunun olumsuz yönlerinin dışındaki sorunlar nedeniyle Sovyet öjenisinin çekiciliği azalmıştı. Genetiğin ve buna bağlı olarak öjeniklerin Marksist bilimle uyumluluğu konusunda büyük bir tartışma ortaya çıktı. Filipchenko, öjeninin Marksist diyalektikle ilgisini savunmak amacıyla, bazı Sovyet bilim adamlarının Marksizmin ilkeleriyle daha uyumlu olduğunu ileri sürdüğü diğer kalıtım teorisi olan Lamarckçılığa karşı çıkarak, eğer bu teori doğruysa olumsuz niteliklerin de geçerli olacağını belirtti. Lamarckçılığın yoksulluk ve alt sınıfla ilişkilendirilmesi onların burjuvaziye karşı ayaklanmalarını en başta engelleyecekti.[9]

Öjeniğin genetik ve Lamarckizm arasındaki çatışmadan sağ çıkmasına rağmen, Filipchenko'nun öjeni alanındaki çalışmaları 1929'da Büyük Kırılma'nın (SSCB) ortaya çıkmasıyla fiilen yarıda kaldı. Bu dönemde öjeni, “burjuva doktrini” olarak adlandırılıyordu ve bu nedenle SSCB, konuyu resmi olarak yasaklayan ilk ülke oldu.[9] Filipchenko'nun bu konudaki çalışması daha sonra onun 1930'da Saint Petersburg'dan kovulmasının temel nedenlerinden biri oldu.[4]

Etkisi

değiştir
 
Academictree.org tarafından oluşturulan bu akademik şecere ağacı, Rus akademik dünyasında Filipchenko'ya ilham veren kişilerin yanı sıra (doğrudan veya dolaylı olarak) Filipchenko'nun kendisinden ilham alan kişileri belirtir.

Filipchenko, 1913 yılında öğretmeye başladığı Petersburg Üniversitesi'nde yıllık kalıtım dersi nedeniyle Rusya'da genetiği üniversite düzeyinde tanıtan ilk profesördü. Ayrıca Rusya'da kalıtım ve genetik konusunda Nasledstvennost' adı verilen bir ders kitabı yayınlayan ilk kişiydi.[14] Onun kalıtımla ilgili makaleleri ve ders kitapları, Dobzhansky gibi Rus biyologların modern genetiğe ilk giriş noktalarından bazılarıydı ve bu nedenle Sovyet botanikçi ve tarihçi Peter Zhukovsky bir zamanlar Filipchenko'yu "gençliğimizin öğretmeni" olarak adlandırmıştır.[15]

Yayınlanmış eserleri

değiştir

Kariyeri boyunca Filipchenko, çoğunlukla "JA Philiptschenko" adı altında Rusça 100'den fazla, Almanca 20 ve Fransızca 4 eser yayınladı.[4] Aşağıda onun yaşamı boyunca yayınladığı makalelerden birkaçı yer almaktadır.

  • Razvitie izotomisi (İzotomların gelişimi; St. Petersburg, 1912) [4]
  • Izmenchivost' i evoliutsiia (Varyasyon ve evrim; Petrograd ve Moskova, 1915; 2. baskı, Petersburg, 1921) [4]
  • Proiskhozhdenie domashnykh zhivotnykh (Evcilleştirilmiş hayvanların kökeni; Petrograd, 1916; 2. baskı, Leningrad, 1924) [4]
  • Nasledstvennost' (Kalıtım; Moskova, 1917; 2. baskı, 1924; 3. baskı, 1926) [4]
  • Chto takoe evgenika? (Öjenik nedir?; Petrograd. 1921) [4]
  • Kak nasleduetsia razlichnye osobennosti cheloveka (Çeşitli insan özellikleri nasıl miras alınır; Petrograd, 1921) [4]
  • Izmenchivost i metody ee izucheniia (Çalışmanın çeşitleri ve yöntemleri: Petrograd, 1923; 2. baskı. Leningrad 1926; 3. baskı, 1927; 4. baskı, Moskova ve Leningrad 1929) [4]
  • Obshchedostupnaia biologiia (Genel okuyucu için Biyoloji; Petrograd, 1923; 15. baskı, 1930) [4]
  • Evoliutsionnaia ideia v biologii (Biyolojide evrimsel fikir; Moskova, 1923; 2. baskı, 1926; 3. baskı, 1977) [4]
  • Puti uluchsheniia chelovecheskogo roda (evgenika) (İnsan ırkını geliştirmenin yolları [öjeni]; Leningrad, 1924) [4]
  • "Frensis Gal'ton i Gregor Mendel" (Francis Galton ve Gregor Mendel; Moskova, 1925) [4]
  • Besedy o zhivykh sushchestvakh (Canlı maddelerle ilgili konuşmalar; Leningrad, 1925) [4]
  • Nasledstvenny ve Priobretennye Priznaki ? (Kazanılan özellikler miras alınır mı?: Leningrad. 1925) [4]
  • Değişkenlik ve varyasyon (Berlin, 1927) [4]
  • I, Rasteniia (Bitkiler; Leningrad, 1927) [4]
  • II, Zhivotnye (Hayvanlar; Leningrad, 1928) [4]
  • Genetika i ee znachenie dlia zhivotnovodstva (Genetik ve hayvan yetiştiriciliğindeki önemi; Moskova ve Leningrad, 1931) [4]
  • Eksperimental naia zoologiia (Deneysel zooloji; Leningrad ve Moskova, 1932) [4]
  • Genetika Miagkikh pshenits (Yumuşak buğdayların genetiği; Moskova ve Leningrad, 1934) [4]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ National Academy of Sciences (U.S.) (1997). Genetics and the origin of species: from Darwin to molecular biology, 60 years after Dobzhansky. National Academies Press. s. 7692. ISBN 0-309-05877-5. 16 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. 
  2. ^ Adams, Mark B. (1990). The Wellborn Science: Eugenics in Germany, France, Brazil, and Russia (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 9780195053616. 28 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. 
  3. ^ Meloni, M. (25 Mayıs 2016). Political Biology: Science and Social Values in Human Heredity from Eugenics to Epigenetics (İngilizce). Springer. ISBN 9781137377722. 28 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. 
  4. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag "Filipchenko [Philiptschenko], Iurii Aleksandrovich." In Complete Dictionary of Scientific Biography, 297-303. Vol. 17. Detroit: Charles Scribner's Sons, 2008. Gale Virtual Reference Library
  5. ^ Rudling, Per Anders (2014). "Eugenics and Racial Biology in Sweden and the USSR: Contacts across the Baltic Sea". Canadian Bulletin of Medical History. 31 (1): 41-75. doi:10.3138/cbmh.31.1.41. PMID 24909018. 22 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: free.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)
  6. ^ a b Adams, Mark B. (1990). The Wellborn Science: Eugenics in Germany, France, Brazil, and Russia (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 9780195053616. 28 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. Adams, Mark B. (1990). The Wellborn Science: Eugenics in Germany, France, Brazil, and Russia 28 Mayıs 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Oxford University Press. ISBN 9780195053616.
  7. ^ Popov, Igor (1 Ocak 2010). "Orthogenesis versus Darwinism : The Russian case, Summary". Revue d'histoire des sciences (Fransızca). Tome 61 (2): 367-397. ISSN 0151-4105. 9 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. 
  8. ^ a b deJong-Lambert, William (10 Şubat 2012). The Cold War Politics of Genetic Research: An Introduction to the Lysenko Affair (İngilizce). Springer Science & Business Media. ISBN 9789400728400. 28 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. 
  9. ^ a b c deJong-Lambert, William (10 Şubat 2012). The Cold War Politics of Genetic Research: An Introduction to the Lysenko Affair (İngilizce). Springer Science & Business Media. ISBN 9789400728400. 28 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. deJong-Lambert, William (2012-02-10). The Cold War Politics of Genetic Research: An Introduction to the Lysenko Affair 28 Mayıs 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Springer Science & Business Media. ISBN 9789400728400.
  10. ^ Meloni, M. (25 Mayıs 2016). Political Biology: Science and Social Values in Human Heredity from Eugenics to Epigenetics (İngilizce). Springer. ISBN 9781137377722. 28 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. Meloni, M. (2016-05-25). Political Biology: Science and Social Values in Human Heredity from Eugenics to Epigenetics 28 Mayıs 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Springer. ISBN 9781137377722.
  11. ^ Rudling, Per Anders (2014). "Eugenics and Racial Biology in Sweden and the USSR: Contacts across the Baltic Sea". Canadian Bulletin of Medical History. 31 (1): 41-75. doi:10.3138/cbmh.31.1.41. PMID 24909018. 22 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: free.  Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)Rudling, Per Anders (2014). "Eugenics and Racial Biology in Sweden and the USSR: Contacts across the Baltic Sea" 22 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Canadian Bulletin of Medical History. 31 (1): 41–75. doi:10.3138/cbmh.31.1.41. PMID 24909018 8 Kasım 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  12. ^ Gratzer, Walter (13 Eylül 2001). The Undergrowth of Science: Delusion, Self-Deception, and Human Frailty (İngilizce). OUP Oxford. ISBN 9780198604358. 16 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. 
  13. ^ Merricks, P.T. "The Eugenics Movement in Post-Revolution Russia: An Ideological Incompatibility?". 4 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. 
  14. ^ Gaissinovitch, A. E.; Adams, Mark B. (1 Ocak 1980). "The Origins of Soviet Genetics and the Struggle with Lamarckism, 1922-1929". Journal of the History of Biology. 13 (1): 1-51. doi:10.1007/bf00125353. PMID 11610731. 
  15. ^ Adams, Mark B. (14 Temmuz 2014). The Evolution of Theodosius Dobzhansky: Essays on His Life and Thought in Russia and America (İngilizce). Princeton University Press. ISBN 9781400863808. 4 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2024. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yuri_Filipchenko&oldid=33146159" sayfasından alınmıştır