Tomás Eloy Martínez
Tomás Eloy Martínez (16 Temmuz 1934 - 31 Ocak 2010), Arjantinli gazeteci ve yazar.
16 Temmuz 1934'te San Miguel de Tucumán'da doğdu.[1] İspanyol dili ve Latin Amerika edebiyatı üzerine lisans eğitimini Ulusal Tucumán Üniversitesi'nde tamamladı, ardından Paris Üniversitesi'nde yüksek lisans eğitimi aldı.
1957 - 1961 yılları arasında La Nación'da film eleştirisi yazıları kaleme aldı ve daha sonra 1962 - 1969 arasında Primera Plana'nın kurucu editörlüğünü üstlendi.[2]
1969 - 1970 arasında Paris'te gazete muhabirliği yaptı. 1969'da Arjantin Devlet Başkanı Juan Perón'la Madrid'de bir röportaj gerçekleştirdi. Bu görüşmeler La Novela de Perón (1985) ve Santa Evita (1995) gibi romanlarına temel oldu. Sonraki eserlerinde de olduğu gibi bu iki romanında tarihsel kurgu hâkimdi.[3]
1970 yılında Panorama'nın idaresini üstlendi ve burada Primera Plana'daki birçok eski yazarla beraber çalıştı. Jacobo Timerman'ın sahibi olduğu La Opinion adlı yayının kuruluşunda da görev aldı. Eloy Martínez'in, Gabriel García Márquez'in Yüzyıllık Yalnızlık adlı eseri de dahil olmak üzere, Latin Amerika edebiyatının dünyaca tanınırlığına büyük bir katkı sağladığı kabul edilir.[4]
Martínez'in idaresinde Buenos Aires'ta çıkan Panorama, 15 Ağustos 1972'de Rawson'da çıkan hapishane ayaklanmasına ilişkin en doğru anlatıları sayfalarına taşıdı. Yedi gün sonra hükûmetin emriyle görevden alınınca Trelew'e gitti, burada Trelew katliamını The Passion According to Trelew adlı eserinde aktardı. Bu kitabı dönemin diktatör Arjantin rejimi tarafından yasaklandı.
Martínez 1972 - 1975 arasında La Nación'un kültür servisini idare etti. Askerî rejim çalıştığı gazeteleri de kapatmıştı ve Martínez 1975 - 1983 yılları arasında Venezuela'nın başkenti Caracas'ta sürgünde yaşadı. Caracas'ta da gazeteciliğe devam ederek El Diario de Caracas adlı gazetenin kuruculuğunu üstlendi. 1979 yılında sol entelektüel Susana Rotker'la tanıştı ve Sol Ana (d. 1986) adlı bir kızları oldu.
1984 yılında Washington, DC'ye taşındı, Maryland Üniversitesi'nde öğretim üyeliğinde bulundu ve birçok Amerikan gazetesinde yazılar yazdı.
31 Ocak 2010'da Buenos Aires'ta kanserden öldü.[5]
Başlıca eserleri değiştir
- Sacred (1969)
- The Passion According to Trelew (1973, tekrar baskı 1997)
- The Perón Novel (1985)
- La Mano del Amo (1991)
- Santa Evita (1995)
- The Memoirs of the General (1996)
- Common Place - Death (1998)
- The Argentine Dream (1999)
- True Fictions (2000)
- The Flight of the Queen (2002)
- Requiem for a Lost Country (2003)
- The Lives of the General (2004)
- The Tango Singer (2004)
- Purgatory
Kaynakça değiştir
| Wikimedia Commons'ta Tomás Eloy Martínez ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- ^ "Tomás Eloy Martínez (1934-2010)". BnF Data. 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2019.
- ^ Sebastian Rotella (4 Temmuz 1996). "A Cultural Capital: Despite the 'Dirty War' of the '70s, Buenos Aires is still a Literary Haven". Los Angeles Times. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2015.
- ^ "Muere Tomás Eloy Martínez, el novelista de Perón y Evita" 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. El Mundo, accessed on February 1, 2010 (İspanyolca)
- ^ Caistor, Nick (8 Şubat 2010). "Tomás Eloy Martínez obituary". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 21 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2020.
- ^ "Murió el escritor y periodista Tomás Eloy Martínez" 11 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Clarín (İspanyolca)