Odontodactylus scyllarus
Tavus mantis karidesi, harlequin mantis karidesi veya boyalı mantis karidesi olarak bilinen Odontodactylus scyllarus, Guam’dan Doğu Afrika’ya Hindu-Pasifik’te yaşayan büyük mantis karideslerindendir.[1]
| Tavus Mantis Karidesi | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Özellikleri
değiştir
O. scyllarus genellikle 3 ila 18 santimetre arasında değişen, büyük ve çok renkli mantis karideslerinden birisidir.[1] Bu karideslerde çoğunlukla yeşil renk hakim olmakla beraber turuncu ayakları ve sert ön kısımlarında ise leopar deseni bulunmaktadır.[1]
Dairesel polarize ışık görebilme kabiliyetlerinin, CD ve benzeri optik depolama cihazlarında kullanılabilirliğini belirlemek için bilimsel çalışmalara yol açmıştır.[2][3]
Ekoloji
değiştirOdontodactylus scyllarus oyuklarda yaşadığından, mercan resiflerinin 3 ila 40 metre derinliklerindeki gevşek alt katmanlarında “U” şeklinde delikler oluşturarak yaşarlar.[1]
O. scyllarus kürek şeklindeki yırtıcı uzantıları ile bir darbecidir.[1] Aktif bir avcı, tüketim için karından bacaklılar,kabuklular ve midyeleri[1] tercih eder ve avının yumuşak dokularına erişinceye kadar darbeleriyle parçalar. Saatte 80 km hızla avını darbelediği bildirilmiştir. Dünyada yaşayan en hızlı darbeci hayvandır. Darbeleri, 22 kalibrelik bir tabancanın etkisi gibi, vuruş başına 91 kglık bir güçle vurur. Ayrıca uzantılarının yüzeyi, kırılmaya çok dayanıklı bir şekilde katmanlı ve oldukça yoğun olarak hidroksiapatitten oluşur. Darbeleriyle en kalın akvaryum camını kırabilir. Vücudunun bileşim maddesi, potansiyel sentez ve mühendislikte kullanımı için araştırılmaktadır.[4][5][6][7]
Kaynakça
değiştir- ^ a b c d e f Roy Caldwell. "Species: Odontodactylus scyllarus". Roy's List of Stomatopods for the Aquarium. 20 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2006.
- ^ John Roach (27 Haziran 2011). "Shrimp eyes inspire optical tech". MSNBC. 30 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2011.
- ^ Yi-Jun Jen, Akhlesh Lakhtakia, Ching-Wei Yu, Chia-Feng Lin, Meng-Jie Lin, Shih-Hao Wang & Jyun-Rong Lai (2011). "Biologically inspired achromatic waveplates for visible light". Nature Communications. Cilt 2. s. 363. doi:10.1038/ncomms1358. PMID 21694711.
- ^ Sarah Everts (2012). "How a peacock shrimp packs a punch: layered structure is behind animal's resilient club". Chemical & Engineering News. 90 (24). s. 6. 11 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2013.
- ^ James C. Weaver, Garrett W. Milliron, Ali Miserez, Kenneth Evans-Lutterodt, Steven Herrera, Isaias Gallana, William J. Mershon, Brook Swanson, Pablo Zavattieri, Elaine DiMasi & David Kisailus (2012). "The stomatopod dactyl club: a formidable damage-tolerant biological hammer". Science. 336 (6086). ss. 1275-1280. Bibcode:2012Sci...336.1275W. doi:10.1126/science.1218764. PMID 22679090.
- ^ ntvmsnbc 16 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; retrieved on June 09, 2012
- ^ Samanyolu Haber 31 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; retrieved on December 29, 2012
Dış bağlantılar
değiştir
- Mantis shrimps could show us the way to a better DVD 23 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.