Soterioupolis
Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Mart 2024) |
Soterioupolis (Yunanca: Σωτηριούπολις; " Kurtarıcı Şehri") veya Soteropolis (Σωτηρόπολις), 10. ve 12. yüzyıllarda Güneydoğu Karadeniz kıyısındaki bir Bizans kalesiydi. İsmin Gürcistan'daki Pitsunda ve Türkiye'deki Borçka kentleri için kullanıldığı düşünülmektedir.
Bizans şehri değiştir
Soterioupolis'in konumu, 10. yüzyılın ortalarında yazılmış De administrando imperio'ya göre, Abasgia sınırındaydı. Mühür buluntuları buranın sınır bölgesinin başkenti veya Kleisura olduğunu kanıtlamaktadır. 970'lerde yazılmış Escorial Taktikon, Soterioupolis'ten bahseder ve çağdaş eser Notitiae Episcopatuum, buranın özerk bir başpiskoposluğun merkezi olduğunu yazar.[1]
Bölgenin konumu tartışmalıdır: Oxford Dictionary of Byzantium yazarı Alexander Kazhdan, çeşitli yazarların Soterioupolis'in günümüzdeki Pitsunda veya Sohum şehirleri olduğuna yönelik iddiaları redder ve Soterioupolis'in tek bir bölge olduğu kaydeder.[1] Öte yandan Werner Seibt ve Ivan Jordanov, ismin çeşitli referansları arasında ayrım yaparak, De administrando imperio'da tanımlanan Soterioupolis'in, 11. yüzyılın ortalarında yakınlardaki Anakopia (Yeni Afon) ile askeri komutanlığın bir parçasını oluşturan ve Bizans'ın güvenliğini sağlayan Pitsunda olduğunu iddia eder. Pitsunda, Bizans'ın ticari ve stratejik çıkarlarının olduğu kıyı Abhazya'da bir şehirdi.[2] Escorial Taktikon, Soterioupolis'in daha güneyde, Burzo kalesinde olduğunu yazar. Burzo kalesi, Nikolaos Oikonomides ve B. Baumgartner tarafından Türkiye'deki modern Borçka ile özdeşleştirmektedir.[2]
Notlar değiştir
- ^ a b Kazhdan 1991.
- ^ a b Seibt & Jordanov 2006.
Kaynakça değiştir
- Kazhdan, Alexander (1991). "Soterioupolis". Kazhdan, Alexander (Ed.). The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press. s. 1930. ISBN 978-0-19-504652-6.
- Seibt, Werner; Jordanov, Ivan (2006). "Στρατηγὸς Σωτηρουπόλεως καὶ Ἀνακουπίας. Ein mittelbyzantinisches Kommando in Abchasien (11. Jahrhundert)". Cheynet, Jean-Claude (Ed.). Studies in Byzantine Sigillography, Volume 9 (Almanca). Munich and Leipzig: K. G. Saur Verlag. ss. 231-239. ISBN 3-598-77927-5.