Princes Road Sinagogu

Princes Road Sinagogu, İngiltere'nin Liverpool şehrinde Toxteth'te bulunan, Liverpool Eski İbrani Cemaati'ne (Liverpool Old Hebrew Congregation) ait ibadethanedir. Sinagog, 1860'ların sonunda kuruldu, William James Audsley ve George Ashdown Audsley tarafından tasarlandı 2 Eylül 1874 tarihinde kutsandı. Princes Road Sinagogu, Büyük Britanya'daki Mağrip tarzının sinagog mimarisinin en güzel örneği olarak kabul edilmektedir.[1] Tasarımını taklit eden sinagogdan esinlenme örnekleri Sidney'e kadar uzamaktadır.

Princes Road Sinagogu
Princes Road Sinagogu, Şubat 2010
Harita
Temel bilgiler
KonumToxteth, Liverpool, İngiltere
Koordinatlar53°23′42″K 2°57′54″B / 53.39500°K 2.96500°B / 53.39500; -2.96500
MezhepOrtodoks Yahudilik
Açılış1874
Mimari
Mimar(lar)W. & G. Audsley
Mimari türSinagog
Mimari biçimMağrip mimarisi
Neogotik mimari
İnşaat başlangıcı1872
Tamamlanma1874 (149 yıl önce) (1874)
Maliyet£14,975 8s 11d (1874)
Özellikler
Kapasite824 (özgün tasarım)

Tarihi değiştir

Princes Road Sinagogu, 1860'ların sonlarında Liverpool'daki Yahudi cemaatinin, topluluğun durumunu ve zenginliğini yansıtan yeni bir sinagog inşa etmeye karar vermesiyle ortaya çıktı. Toxteth bölgesi, Liverpool'un zengin kitlesinin masraflı konaklar inşa ettikçe hızla genişliyordu. Sinagog, Viktorya Dönemi İngiltere standartlarına göre etnik açıdan oldukça farklı bir grup olan yerel sanayi önderlerinin zenginliğini ve statüsünü tanıtmak için tasarlanmış bir ibadethaneler kümesinde duruyordu. Princes Road'un hemen bitişiğinde heybetli St. Nicholas Rum Ortodoks Kilisesi, St Margaret of Antioch'in İngiltere Kilisesi ve erken Fransız Gotik, Galce Presbiteryen Kilisesi bulunmaktadır.

Sinagog, Edinburgh'lu mimar kardeşler William James Audsley ve George Ashdown Audsley tarafından tasarlandı ve 14.975 £ 8s 11d'lik bir maliyetle inşa edildi. 2 Eylül 1874 tarihinde kutsandı. The Synagogue adlı kitabın yazarı H.A. Meek, yapıyı "eklektik" olarak tanımlamakta ve Princes Road Sinagogu'nun, farklı tarzlardan alınan özellikleri uyumlu bir şekilde harmanlayan karakteristik eklektik mimariyi örneklediğini belirtiyor.[2]

Liverpool Eski İbrani Cemaati'nin kadınları, 1874 Şubat'ında bir çarşı, mezat ve öğle yemeği düzenlediler. Önemli ileri gelenleri davet ettiler ve Coldstream Guards grubunu çalmaları için ayarladılar. Toplanan miktar o zaman için muazzam miktar olan 3.000 £'a yükseldi ve iç mekanın dekorasyonu için sinagoga bağışlandı. Bu miktar 2005 yılı karşılığı 750.000 £ civarında bir gelire tekabül etmekteydi.

Sinagog, Liverpool'un on dokuzuncu yüzyıl Yahudi kodamanlarının zenginliğinin ve sosyal konumunun bir kanıtıdır. Zenginlik ve zevk sahibi bir grup olan cemaat ayrıca Max Bruch'u çello ve orkestra için Kol Nidre varyasyonlarını bestelemesi için görevlendirmekle görevlendirmekteydi.[2]

Bugün sinagoga sadece Şabat sabahları ve bayramlarında katılıma açıktır. Ancak düğünler ve bar ve bat mitzvah kutlamaları için popüler olmaya devam etmektedir.

Mimari değiştir

Sinagog, dekorasyon için yaygın olarak kullanılan terakota ile tuğla yapıdadır. Cephe, nefli ve koridorlu bir bazilika olan binanın planını ortaya koymaktadır. Orta bölüm, koridorlardan öne doğru uzanmaktadır. Büyük bir "Mağribi" portalı, merkezi bir sütunla bölünmüş, üzerinde her ikisi de kemerlerle derin bir şekilde girintili olan Romanesk tarzında büyük bir gül pencere vardır.

Sinagog, her iki tarafında da koridorları olan, ince sekizgen sütunlar üzerinde taşınan ve aynı zamanda koridorlar üzerindeki galerileri destekleyen bir çarşı ile ayrılmış bir orta nefe sahiptir. Nefin, yüksek pencerelerle aydınlatılan beşik tonozu vardır. İç mekan, en kaliteli ahşap ve mermerlerin yaldızları ve göze batmayan kullanımı da dahil olmak üzere cömert dekorasyonuyla dikkat çekmektedir.[1] H. A. Meek, "Liverpool'daki Princes Road sinagogunun içini görmemiş olan, İsrail'in ihtişamını görmemiştir" demiştir."[2]

Galeri değiştir

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b Sharples, Joseph (2004). Pevsner Architectural guide to Liverpool, Yale University Press, syf. 249
  2. ^ a b c Meek, H. A. (1995). The Synagogue, Phaidon Press, London, p. 204

Dış bağlantılar değiştir