Nu metal

(Nu-Metal sayfasından yönlendirildi)


Nu metal, metal müziğin bir türüdür. Alternatif metal müziğin, hip-hop, endüstriyel etkenler, funk ve grunge gibi diğer müzik türleriyle birleşmesiyle ortaya çıkmıştır. Biçimsel olarak, farklı müzik türlerinin ritmik öğeleriyle, post-hardcore gitar rifflerinin buluşması bu müziğin temelini oluşturur. 1990'lı yılların ortasında ortaya çıkan New Wave of American Heavy Metal akımı ile kendini göstermiştir.

Nu Metal
Önemli çalgılarVokal, elektro gitar, bas, turntable, bateri, programlama, beatbox, klavye, synthesizer

Kökenler

değiştir

İlk olarak "nu metal" terimi Ekim-1995'te bir Coal Chamber konserinde, röportaj için gelen bir dergi ekibinin bu müziği 'New Metal' olarak adlandırmasıyla kullanıldı. Daha önce de Korn, Deftones ve P.O.D. için funk metal terimi kullanılmıştı.[1]

"Nu Metal" vs. "New Metal" karşılaştırmaları "Get Thrashed" isimli filme kadar sürdü.[2]

Nu metal akımının başlangıcı ise, şüphesiz Korn'un demo kaydıyla olmuştur. (Neidermeyer's Mind, 1993) Korn müziği, daha eski bir grup olan Mike Patton'un grubu Mr. Bungle'ı andırıyordu, onlar Korn'un bu müziğini, "Bungle Müziği" olarak tanımladı. Üstelik Korn, Kerrang! isimli bir kanalda, Mike Patton'un diğer grubu olan Faith No More'dan şöyle bahsetti, 'Biz onlardan etkilendik çünkü onlar bir metal grubunda yapılmayacak şeyler yaptılar.' Nu Metal grupları da çoğu kez metal grupları kadar geleneksel olmadıklarını ifade etmişlerdir.[3]

Korn, geleneksel 6 telli gitarların yerine 7 telli gitar kullanmıştır. Steve Vai bu gitarları teknik gitaristler için tanıtmıştır. Fakat, Korn'un gitaristleri olan James Shaffer ve Brian Welch, 7 telli gitar kullanabilecek derecede teknik bir gitarist değillerdir.[4] 7 telli gitarı bir Nu Metal markası olması için çalmışlardır.

Yapımcı Ross Robinson, "Nu Metal'in babası" olarak anılır, çünkü ilk dönem nu metal albümlerinin yapımcılığına imza atmıştır.

Popülarite

değiştir

Nu Metal'in popülaritesi 1998 yılında Korn'un 3. albümü olarak bilinen Follow the Leader sayesinde zirveye çıkmıştır, bu albüm dünya çapında 9 milyon kopya satmıştır. Sonraki yıllarda birçok Nu Metal grubu MTV gibi TV kanallarına çıkmaya başlamıştır. Coal Chamber, Limp Bizkit ve Staind gibi gruplar o yıllarda birçok hit çıkaran albümler yaptılar.

Los Angeles dışından da Static-X, Coal Chamber, Spineshank gibi Nu Metal akımının ilk dalgasını oluşturan birçok grup, birçok yerde çalmaya ve tanınmaya başladı. Des Moines'ten Slipknot, Atlanta'dan Sevendust, Jacksonville'den Limp Bizkit, Chicago'dan Disturbed, Phoenix'den Soulfly, Lawrence, Massachusetts'den Godsmack ve San Diego'dan P.O.D. bu akımı ilk oluşturan gruplardandır.

Başka bir destek de Family Values Tour, Lollapalooza ve Ozzfest gibi festivallerden geldi ve Nu Metal'in popülaritesi daha da arttı. Woodstock ise 1999 yılından sonra Nu Metal'i desteklemeye başlamıştır.

2000 yılına geldiğimizde, daha fazla grup bu akıma katıldı. Bunlardan biri, Papa Roach ilk albümleri Infest ile "Platinium Hit" ödülünü aldı. P.O.D. ve Disturbed gibi diğer gruplar ise ünlü gruplar arasına girmeyi başardı. 2001, Nu Metal albümleri açısından doruk noktasıydı. Bazı gruplar dağıldı fakat, bu tarzı korumak için çaba gösteren çoğu grup, başarılı albümlere imza attı. Bu albümlerden bazıları; Staind'in Break the Cycle, P.O.D.'in Satellite, Slipknot Iowa.

2003 yılında Nu Metal'in popülaritesinde ciddi bir azalma oldu. Korn'un uzun zamandır beklenen 5. albümü Untouchables, Limp Bizkit'in 4. albümü Results May Vary ve Papa Roach'un 3. albümü Lovehatetragedy önceki albümler kadar satmadı. Ayrıca, Nu Metal grupları radyolarda daha az çalmaya başladı ve MTV Good Charlotte ve Fall Out Boy gibi pop punk ve emo gruplarına yönelmeye başladı. Daha sonra Nu Metal grupları tarzlarını değiştirmeye başladı. Papa Roach, Hard Rock yapmaya başladı, Staind; Post-Grunge, Slipknot; Ekstrem Metal, Disturbed; Heavy Metal, Static X; Endüstriyel Metal, Linkin Park; Alternatif Rock, Adema; Alternatif Rock, Deftones ve System of a Down Alternatif Metal olarak yola devam ettiler.

Müzikal Özellikler

değiştir

Nu Metal grupları genellikle agresif bir vokale sahiptir. Funk, Punk, Metal gibi birçok farklı karakterde olabilir.

Korn'dan Jonathan Davis, Chevelle'den Pete Loeffler, Slipknot 'tan Corey Taylor, Taproot'tan Stephen Richards, Disturbed'dan David Draiman ve Limp Bizkit'ten Fred Durst gibi birçok isim; tarzlarını yaratırken Maynard James Keenan'den esinlenmiştir, Fred Durst'ın favori grubu Tool'dur ve en büyük esinlenme kaynağıdır.[5] Bununla birlikte Faith No More'ın vokalisti Mike Patton da Nu Metal vokallerinin esinlenmesinde itibarlı bir yere sahiptir.

Nu Metal bas partları çoğu kez, funk, hiphop ve başka tarzları anımsatabilir. Bas gitar'da slap bass tekniği yaygındır. Nu Metal'de bas, çoğu zaman müziğin arkasından ilerler. Bazı Nu Metal basçıları 4 telli yerine 5 telli bas tercih ederler.

Bazı Nu Metal grupları, daha çeşitli müzik yapabilmek ve müziğe efekt sağlamak için DJ'e önem verirler. Örnek olarak; Linkin Park'tan Joe Hahn, Deftones'dan Frank Delgado, Slipknot'tan Sid Wilson ve Limp Bizkit'ten DJ Lethal bu DJ'lerin bazılarıdır.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Iannini, Tommaso (2003). Nu Metal. Giunti. ISBN 8809030516. 
  2. ^ "Get Thrashed: The Story of Thrash Metal". 2 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2010. 
  3. ^ Christie, Ian (2003). Sound of the Beast: The Complete Headbanging History of Heavy Metal. HarperCollins. ISBN 0380811278. 
  4. ^ http://www.youtube.com/watch?v=oKsGpl6lgbk&feature=PlayList&p=5C01582172FDF350&index=0&playnext=1 [yalın URL]
  5. ^ Biography 19 Aralık 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. on Fred Durst's website

Dış bağlantılar

değiştir