Kyūjitai
Kyūjitai (Japonca: 舊字體; "eski karakter formları"), geleneksel biçimli kanjidir.[1] Basitleştirilmiş muadilleri shinjitaidir. Basitleştirilmiş karakterlerden bazıları yüzyıllar önce ortaya çıkmasına ve hem Çin'de hem de Japonya'da günlük kullanımda olmalarına karşın zarif ve hatta kaba kabul edilmekteydiler. II. Dünya Savaşı'ndan sonra, her iki ülkede de basitleştirilmiş karakter formları resmiyet kazandı.
1946'da tōyō kanji listesinin ilan edilmesinden önce kyūjitai, seiji veya seijitai olarak biliniyordu. Kyūjitai, tōyō kanji listesinin ilan edilmesiyle resmi olarak kullanımdan çıkarılmasına karşın yazı ekipmanlarının modernizasyonundaki lojistik gecikmeler nedeniyle 1950'lerde dahi baskıda sıklıkla kullanıldı. Kyūjitai, Japon hükûmetinin basitleştirilmiş biçimleri benimsediğinde geleneksel biçimleri yasaklamadığından günümüze kadar kullanılmaya devam etmektedir. Bu nedenle, bir yazar bunları kullanmak istediğinde ve yayıncı kabul ettiğinde geleneksel formlar kullanılır.
1950'lerde gerçekleştirilen karakter basitleştirme reformunun bir parçası olarak tüm kişisel adların basitleştirildiği Çin Halk Cumhuriyeti'nin aksine, Japon reformu yalnızca kullanımda olan karakterlerin bir alt kümesine uygulandı ve özel adlarda kullanılan karakterleri bundan muaf tuttu. Bu nedenle, kyūjitai bugün hala Japonya'da kişisel adlarda kullanılmaktadır. Modern Japoncada, uygun isimlerin resmi yazımında görünen kyūjitai, bazen modern shinjitai formuyla değiştirilir.
Kaynakça
değiştir- ^ McMullen, James (2020). The worship of Confucius in Japan. Project MUSE. Cambridge, Massachusetts. ISBN 978-1-68417-599-4. OCLC 1159164917. 10 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2023.
Dış bağlantılar
değiştir- A complex Shinjitai - Kyūjitai converter 16 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.