Kullanıcı:Sahar Alizada/deneme tahtası
Otofaji (autophagy, "kendini yemek"), yeni ve daha sağlıklı hücreler elde edinmek için vücudun hasarlı hücreleri temizleme yoludur[1].
Yanlış katlanmış veya kümelenmiş proteinlerin yıkımında, hasarlı organellerin temizlenmesinde ve hücre içi patojenlerin ortadan kaldırılmasında önemli bir rol oynamaktadır. Dolayısıyla, otofaji genellikle "hayatta kalma mekanizması" olarak düşünülmektedir[2].
Otofaji sürecinde hücreler, organelleri veya makromolekülleri sindirerek enerji ve metabolitler üretir. Böylece, otofaji açlık çeken veya büyüme faktörlerinden yoksun bir hücrenin hayatta kalmasına izin verir. Uzun süre boyunca besinlerden yoksun kalan hücreler ise, mevcut tüm maddeleri sindirerek otofajiye bağlı hücre ölümünden ölmektedir[3].
Hücrede organellerin veya bileşenlerin yıkımı lizozomlar aracılığı ile gerçekleşmektedir[4]. Materyalin parçalanma veya geri dönüşüm için lizozomlara nasıl verildiğine bağlı olarak üç otofaji alt çeşidi tanımlanmıştır. Makrootofajide, kargo çift membranlı bir yapı ("otofagozom") içinde tutulur ve daha sonra lizozomlarla birleşir. Mikrootofajide, kargo lizozomal zarın yayılmasıyla (invajinasyonla) yutulur. Şaperon aracılı otofajide ise maddeler, ısı şoku kognat proteinler tarafından lizozomlara verilir[5]. Otofaji terimi en önemli yolak olan makrootofajiyi öne çıkarmaktadır.
Moleküler mekanizması değiştir
Otofajinin lipid çift tabakasından türetilen ve bir fagofor olarak da bilinen izolasyon membranı ile başladığı düşünülmektedir. Bu fagofor, protein birikimleri ve hasarlı organeller gibi hücre içi kargoları yutmak için genişler ve böylece kargoyu çift membranlı bir otofagozomun içine alır. Kargoyu içine almış otofagozom, lizozom ile birleşerek (füzyon) otofagozomal içeriğin lizozomal asit proteazlar tarafından yıkılmasını sağlamaktadır. Lizozomal permeazlar ve taşıyıcılar amino asitleri ve diğer yan ürünlerini sitoplazmaya geri gönderirler. Böylece, bu amino asitler ve yan ürünler, makromolekül oluşturmak ve metabolizma için yeniden kullanılabilirler[6][7] (Şekil 1).
Kaynakça değiştir
- ^ "Autophagy: Definition, Diet, Fasting, Cancer, Benefits, and More". Healthline (İngilizce). 2018-08-23. Erişim tarihi: 2021-05-05.
- ^ Glick, Danielle; Barth, Sandra; Macleod, Kay F. (1 Nisan 2010). "Autophagy: cellular and molecular mechanisms". The Journal of Pathology (İngilizce). 221 (1): 3–12. doi:10.1002/path.2697. PMC 2990190 $2. PMID 20225336.
- ^ Hotchkiss, Richard S.; Strasser, Andreas; McDunn, Jonathan E.; Swanson, Paul E. (2009-10-15). "Cell Death". New England Journal of Medicine (İngilizce). 361 (16): 1570–1583. doi:10.1056/NEJMra0901217. ISSN 0028-4793. PMC 3760419 $2. PMID 19828534.
- ^ Kroemer, Guido; Mariño, Guillermo; Levine, Beth (22 Ekim 2010). "Autophagy and the Integrated Stress Response". Molecular Cell (İngilizce). 40 (2): 280–293. doi:10.1016/j.molcel.2010.09.023. PMC 3127250 $2. PMID 20965422.
- ^ Klionsky, Daniel J. (2007-11-XX). "Autophagy: from phenomenology to molecular understanding in less than a decade". Nature Reviews Molecular Cell Biology (İngilizce). 8 (11): 931–937. doi:10.1038/nrm2245. ISSN 1471-0072. Tarih değerini gözden geçirin:
|tarih=(yardım) - ^ Mizushima, N. (2007-11-15). "Autophagy: process and function". Genes & Development (İngilizce). 21 (22): 2861–2873. doi:10.1101/gad.1599207. ISSN 0890-9369.
- ^ Ravanan, Palaniyandi; Srikumar, Ida Florance; Talwar, Priti (2017-11-01). "Autophagy: The spotlight for cellular stress responses". Life Sciences. 188: 53–67. doi:10.1016/j.lfs.2017.08.029. ISSN 0024-3205.