Hospodar

Eflak ve Boğdan'da "lord" anlamına gelen eski bir terim

Hospodar veya gospodar "efendi" veya "lord" anlamına gelen Slav kökenli bir terimdir.

Etimoloji değiştir

Slav dilinde kullanımı değiştir

Slav dilinde hospodar, genellikle bir evin veya diğer mülklerin efendisi/sahibine ve ayrıca bir aile reisine denir. Hospodar'ın evine hospóda denir. Macaristan'da da yaygın olan gazda kelimesi de aile reisi için alternatif bir terimdir. Hospod, yalnızca Tanrı'dan bahsederken kullanılır.

Terim, İkinci Bulgar İmparatorluğu'nun sonlarına doğru kullanıldı. 1394-95'te İvan Şişman kendisinden bir Çar değil, Tırnovo gospodin'i olarak bahsetti ve yabancı kaynaklarda herzog veya "kafir bey" olarak adlandırıldı. Bu muhtemelen I. Bayezid'e karşı vasallığın kabulü veya imparatorluk unvanının İvan Sratsimir'e verilmesi anlamına geliyordu.[1]

Diğer dillerdeki kullanımı değiştir

Eflak ve Boğdan hükümdarları, 14. yüzyıldan 1866'ya kadar Slav yazılarında İngilizce karşılığı Lord (özerk hükümdar anlamında) olan hospodar olarak adlandırılıyordu. Hospodar, voyvoda (yani Dük) unvanına ek olarak kullanıldı. Rumence yazarken, Domn (Latince dominus) terimi kullanıldı. Bu dönemin sonunda, unvan Osmanlı Padişahının birçok vasalı tarafından kullanıldığı için, bu unvan Romanya Prensliği'nin bağımsızlığına ters olarak kabul edildi. Bu nedenle hospodar unvanı, 1881'de Romanya Krallığı'nın (1918'e kadar Erdel'i kapsamıyordu) ilanına kadar resmi hükümdar unvanı olmaya devam eden Domnitor veya kısaca Domn unvanı için terk edildi.

Ayrıca bakınız değiştir

Kaynakça değiştir

Özel değiştir

  1. ^ Павлов, Пламен (18 Temmuz 2006). Цар Константин II Асен (1397-1422) - последният владетел на средновековна България (Bulgarca). LiterNet. 30 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2007. 

Genel değiştir

  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Hospodar". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press. 

  Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Hospodar". Encyclopædia Britannica. 13 (11. bas.). Cambridge University Press. s. 801.