Güneş püskürtüsü

Güneş püskürtüsü veya güneş patlaması, Güneş'in gaz yuvarında (atmosfer) gerçekleşen şiddetli patlamalara verilen addır. Bu patlamalar milyarlarca megaton gücünde olup, genelde saatte 1.000.000 km/saat hızla hareket ederler. 6 × 1025 Patlama sonucunda joule'e kadar enerji açığa çıkarabilir.[1] Güneş püskürtüsü nedeniyle Dünya atmosferine normalin üzerinde küçük dalga boylu radyasyon parçacıkları girer. Bu püskürtüler sonucunda yeryüzündeki iletişim ve güç ağları olumsuz yönde etkilenebilir.

31 Ağustos 2012'de Güneş'in atmosferindeki Güneş gaz yuvarında asılı olan akkor halindeki hidrojen bulutunun 16:36'da (ETD) uzayda patlaması. Taçküre kütle atımı ya da TKA, saniyede 1450 km hızla uzaya doğru fırladı. TKA sonucu oluşan plazma Dünyaya uğramadı, ancak Dünya'nın manyetik alanında bir etki yaptı ve 3 Eylül 2012 Pazartesi günü bu enerji kutup ışıklarını ortaya çıkarttı. Bu resimde, olayın görüntüsünün Güneş Dinamikleri Rasathanesi'nden alınan 30,4 ilâ 17,1 nm dalga boyundaki hafifletilmiş bir sürümü esas alınmıştır.

Güneş patlamaları, Güneş atmosferinin bütün tabakalarını (fotosfer, korona ve kromosfer) etkiler, plazmayı onlarca milyon kelvine çıkarıp elektronları, protonları ve daha ağır iyonları neredeyse ışık hızıyla uzaya fırlatır. Ayrıca bütün elektromanyetik tayfa yayılmış radyasyon üretirler. Çoğu Güneş patlamaları, şiddetli manyetik alanların fotosfere girdiği Güneş lekeleri gibi aktif bölgelerde oluşur.

Güneş püskürtüleri magnetik birleşmelerden dolayı oluşurlar. İlk oluşum ise 1859 yılında gözlemlenmiştir ve Carrington Olayı olarak adlandırılır.

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Kopp, G. (2005). "The Total Irradiance Monitor (TIM): Science Results". Solar Physics. Cilt 230. ss. 129-139. doi:10.1007/s11207-005-7433-9. 5 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2009. 

Dış bağlantılar

değiştir