Emerson etkisi, 680 nm'den küçük ve büyük dalga boylu ışınların birlikte verilmesiyle meydana gelen fotosentetik verim artışına denir.

Doğrudan klorofil pigmentince soğurulan ışığın yardımcı pigmentlerce soğurularak klorofile aktarılan ışığa göre daha az fotosentetik etkinliği olduğu bildirilmiştir. Emerson adlı araştırıcı beyaz ışık spektrumunun değişik dalga boylu monokromatik ışıklarını kullanarak bu dalga boyundaki fotosentez kuantumunun verilerini ölçmüş ve klorofil a'nın uzun dalga boylu ışık verildiğinde fotosentez veriminde büyük bir azalma olmuştur. Emerson bu fotosentetik verim azalmasının "kırmızı düşüş" olarak adlandırmıştır. Araştırmacı 680 nm'den uzun dalga boylarında fotosentetik etkinliği görülen bu azalmayı aynı anda 680 nm daha kısa dalga boyunda ışığın verilmesiyle ortadan kalktığını ve uzun dalga boyunda ışığın birlikte verilmesiyle sağlanan fotosentez veriminin, bu dalga boylarının ayrı ayrı verilmesi durumunda elde edilen verimden daha fazla olduğunu saptamıştır. 680 nm'den kısa ve uzun dalga boylu ışınların birlikte verilmesi ile bitkide fotosentez verimi üzerinde görülen bu etkiye "Emerson etkisi" denmiştir.

Emerson etkisi ışık reaksiyonu evresinin iki farklı fotokimyasal reaksiyonla oluştuğunun ortaya çıkarılması açısından önemlidir. Bu reaksiyonların her ikisi de 680 nm'den kısa dalga boylarındaki ışık tarafından etkilenmesine karşın, 680 nm'den daha uzun dalga boylarındaki ışıkların bu fotokimyasal ışıklardan yalnızca birini kullandığı saptanmıştır.

Kloroplastlardaki klorofil a'nın büyük bölümünü iki formda bulunmaktadır. Bunlardan biri 673 nm'de maksimum soğurma yapan klorofil a673, diğeri de 683 nm'de maksimum soğurma yapan klorofil a683'dür. Ayrıca Bessal-Kok (1961) adlı araştırmacı 700 nm'de absorbiyon yapabilen bir klorofil tipi bulmuş ve buna P700 (pigment700) adını vermiştir. P700'ün proteinler ile kompleks oluşturan bir klorofil a türü olduğu ortaya konumuştur. Bu pigment miktarı çok az olup, tüm klorofil moleküllerinin çok az bir kısmını kapsar.