Vikipedi

Edward Elgar

Sir Edward Elgar (d. 2 Haziran 1857, Broadheath, Birleşik Krallık - ö. 23 Şubat, 1934, Worcester, Birleşik Krallık), Britanyalı geç romantik stili müzik bestecisi ve orkestra şefidir.

Edward Elgar
Edward Elgar.jpg
Edward Elgar portresi (yak. 1900)
Doğum 2 Haziran 1857(1857-06-02)
Broadheath, Birleşik Krallık
Ölüm 23 Şubat 1934 (76 yaşında)
Worcester, Birleşik Krallık
Meslek Besteci, orkestra şefi
İmza
Edward Elgar signature.jpg

Edward Elgar'ın hazırladığı eserlerin çoğu Britanya ve uluslararası klasik batı müziği konserleri repertuvarına girmiştir. Orkestra için bestelediği ilk önemli eseri olan "Enigma Varyasyonları" çok büyük sükse kazanmıştır. Sonra oratoryolar, oda müziği eserleri, senfoniler, enstrümental konçertolar, keman ve viyolonsel için konçertolar, birkaç koro eseri (bunlar arasında popüler "Gerontius'un Rüyası" vardır) ve şarkılar da bestelemiştir. Bestelediği müzik arasında "Pomp ve Circumstance" marşları bulunmakta ve bu marşlardan ilki olan "Land of Hope and Glory" İngiltere'nin ikinci gayriresmî milli marşı şeklini almıştır ve İngiltere'de önemli konserlerde (örneğin yıllık BBC Prom konserlerinden sonuncusunda) seyircinin yüksek sesle şarkısını söyleyerek orkestraya katılması bir gelenek haline gelmiştir. Diğer ülkelerde aynı müzik marşları düğün ve nikâhlarda çalınmaktadır. 1924'te ulusal bir şeref ve ödül olarak "Britanya Kraliyet Müzik Ustası (King's Master of Musick)" unvanı verilmiştir.

Elgar çok kere tipik bir İngiliz bestecisi olduğu kabul edilmekle beraber, müziğine etki yapanlar İngiliz değil kıtasal Avrupa'dandılar. Hayatı boyunca Elgar kendini, sadece müziksel açıdan değil sosyal açıdan da, İngiliz cemiyetine bir yabancı gibi hissetmiştir. Britanya müzik çevrelerinde egemen olanlar akademik olarak yetişmişler ve akademik çalışmalar yapan müzisyenlerken Elgar müzisyen olarak kendi kendini yetiştirmişti. Britanya Hristiyanlığı başta Anglikan Protestan olduğu için Elgar'ın Katolik mezhebinde olması bazı yüksek çevrelerde şüpheler yaratmaktaydı. Britanya'da Kraliçe Viktoriya döneminde ve Kral Edward döneminde sınıf farkları çok büyüktü ve yukarı sınıflara alt sınıfları gayet küçümsemekteydiler; Elgar kariyerinde çok başarı kazanıp iyi tanındığı dönemlerde bile aslının alt sınıftan olduğu için yüksek sınıflardan kişilerin kendini küçümsemelerine karşı çok hassastı. Buna rağmen çok yüksek rütbeli bir İngiliz ordu subayının kızı ile evlenmişti. Karısı ona hem müzik kariyeri ve hem de cemiyette sosyal gelişmesinde ilham sağlamıştır. Fakat Elgar 40 yaşlarına gelmeden önce devamlı başarı elde etme kavgası vermiştir. Britanya'da ve dış ülkelerde ancak "Enığma Varyasyonları" eserini hazırladıktan sonra birdenbire tanındı ve müziksel başarısı hayatını rahatlattı. Bu Varyasyonlar eserini takiben "Gerontius'un Rüyaş (1900)" adlı eseri de başarılı oldu. Ama bu eserin kaynağı bir Katolik konuya eğildiği için Britanya'nın Anglikan Protestan çevreleri içinde bazı kuşkular uyandırdı. Fakat bu eser de Britanya ve diğer ülkelerde klasik batı müziği konserler repertuvarının bir nüve eseri oldu. Daha sonra hazırladığı uzun dinsel koro müziği besteleri eleştirmenlerce çok iyi karşılanmakla beraber konser repertuvarında önem kazanmadılar. "Pomp and Circumstance" Marşları (1901) ise çok daha ilgi çekti ve birinci mars dünyanın İngilizce konuşulan bölgelerinde çok yaygın olarak bilinmeye başladı.

Elgar elli yaşlarında bir senfoni ve bir keman konçertosu hazırladı ve bunlar hemen gayet başarı kazandılar. Hazırladığı ikinci senfoni ve viyolonsel konçertosu müzikseverler arasında onlar kadar popüler olmadı ve Britanya orkestralarının konser repertuvarlarında olağan olarak bulunmaları sonraki dönemlerde ortaya çıktı. Elgar'ın hayatının son dönemlerinde klasik batı müziği sevenler, özellikle Britanya konser seyircileri tarafından, çok beğenilip popüler oldu. Fakat ölümünden sonra gelen nesil Elgar'ın eserlerinden pek hoşlanmamaktaydılar. 1960'lı yıllarda eserlerinin ses kayıtları yapılıp bunlar halk arasında yaygınlaşınca Elgar'ın unu ve popülerliği tekrar yükseldi. Elgar'ın bazı eserleri son yıllarda tekrar uluslararası üne eriştiyse de müziği Britanya'da çok tutulmakta; Britanya'daki konserlerde çalınmakta ve ses kayıtlarının önemli müşterileri Britanyalılar olmaktadır.

Elgar bazı çevrelerde gramofon ses kayıtlarına ve plak satışlarına ciddi olarak önem veren ilk klasik müzik bestecisi olarak tanımlanma misti. 1914-195 döneminde kendi eserlerinin mikrofon olmadan akustik kayıtlara geçmesi için bir orkestra şefi olarak ses kayıtları yapılmasını sağlamıştır. 1925'ten sonra ses kayıtları için daha hassas mikrofonların gelişmesi ile çok daha gerçeğe yakın ses kayıtlarının yapılması imkânı ortaya çıkardı. Bu yeni teknolojiyi kullanan Elgar en önemli eserlerinin (başta "Gerontius'un Rüyası") y ses kayıtlarını yapmak için stüdyolarda orkestra yöneticiliği yaptı. Bu yeni yaptığı seslendirme yeniden düzenlenerek ve sesleri iyileştirilerek 1970'lerde "LP plak" olarak 1980'li yıllarda "teyp" olarak ve 1990'li "CD" olarak yeniden satış yapıldı ve bu satışlar nispeten klasik müzik için başta gelmeye başladılar.

HayatıDeğiştir

 
Elgar'in Broadheath, Worcestershire'de doğduğu küçük tuğladan ev. Günümüzde Elgar Doğum Yeri

Çocukluğu ve kariyerinin başlangıcıDeğiştir

 
Worcester Katedrali

Elgar, 2 Haziran 1857 tarihinde Worcestershire'de bulunan küçük Broadheath'ta doğmuştur. Babası William Henry Elgar (1821-1906), Dover'da büyümüş ve Londra'da bulunan bir müzik yayıncısının yanında çıraklık yapmıştı. 1841 yılında William, Worcester'a taşınarak burada piyano akortçusu olarak çalıştığı ve müzik aletleri ile notalar satan bir dükkan açtı. 1841 yılında bir çiftçinin kızı olan Ann Greening ile evlendi. Edward, çiftin yedi çocuğundan dördüncüsü olarak doğdu. Ann Elgar, Edward'ın doğumundan kısa bir süre önce Roma Katolik Kilisesine geçti ve Edward'ı vaftiz ettirip bir Katolik olarak büyüttü. William Elgar, profesyonel bir kemancıydı ve 1846-1885 yılları arasında Worcester'da bulunan Aziz George Roma Katolik Kilisesi'nin orgculuğunu üstlendi. Elgar çiftinin bütün çocukları müzikal bir eğitim aldı. 8 yaşına geldiğinde piyano ve keman dersleri alan Edward Worcestershire'de birçok büyük evde piyano akort eden babasının bazen onu yanında götürmesiyle birlikte yeteneğini orada bulunan önemli yerel şahsiyetlere sergileme imkanı bulmuştu.

 
 
 
 
Elgar'a Leipzig'de müziksel ilham sağlayan besteciler Schumann, Brahms, Rubinstein ve Wagner

15 yaşına kadar Elgar, Worcester yakınlarındaki Littleton House adındaki bir okulda genel eğitim aldı. Yerel öğretmenlerden aldığı piyano ve keman dersleri dışındaki tek resmî müzik eğitimi, 1877-78 yılları arasında Londra'ya yaptığı ziyaretler esnasındaki Adolf Pollitzer ile yaptığı daha ileri keman çalışmalarından oluşuyordu. Elgar "İlk müziği ben sekiz, dokuz ya da on yaşındayken katedralde kütüphaneden ödünç aldığım kitaplardan öğrendim" demiştir. Müzik teorisi hakkında bulabildiği her kitabı okudu ve org çalımı ile ilgili talimatlar üzerine çalıştı. Daha sonradan kendisine en çok Hubert Parry tarafından kaleme alınan Grove Dictionary of Music and Mucisians'ta yer alan makalelerin yardımcı olduğunu söylemiştir. Elgar daha ileri müzik çalışmaları ve Leipzig Konservatuvarı(günümüzde Leipzig Müzik ve Tiyatro Üniversitesi)'na gitme umuduyla Almanca öğrenmeye başladı ancak babası William'ın bunu karşılayacak durumu yoktu. Bu durum yıllar sonra The Musicial Times'ta, Elgar'ın "müzikal gelişimi için bir şans olduğu" ve "tomurcuklanan besteci okullarının dogmatizminden kurtulduğu" olarak yazılsa da bu durum Elgar için bir hayal kırıklığı oldu. 1872 yılında okuldan ayrılarak yerel bir avukatın yanına katip olarak çalışmaya gitti. Burada bir ofis kariyerini uygun bulmadı ve tatmin olmak için sadece müziğe değil edebiyata da yöneldi ve böylece istekli ve doyumsuz bir okuyucu haline geldi. Bu sırada bir orgcu ve kemancı olarak ilk kez halk önüne çıktı.

Birkaç ay sonra Elgar bir müzisyen olarak kariyere başlamak, ara sıra babasının yanında çalışmak ve piyano ile keman dersleri vermek üzere avukatlık ofisinden ayrıldı. Babasıyla birlikte "Worcester Glee" adında bir yerel kulübün üyesi olan Edward, burada şarkıcılara eşlik etti, keman çaldı, eserler düzenledi ve besteledi ve ilk kez yönetti. Londra'da ileri keman dersleri aldığı Pollitzer, Elgar'ın ülkenin önde gelen solistlerinden biri olabileceğini düşünüyordu ancak Londra konserlerinde önde gelen virtüözleri dinleyen Elgar, kendi keman çalışının yeterince tonlu olmadığını hissetti ve solist olma hevesini kaybetti. Yirmi iki yaşında, Worcester'dan beş kilometre uzaklıkta yer alan "Powick Akıl Hastanesi" personel orkestrasının şefliğini yaptı. Bu topluluk pikolo, flüt, klarnet, iki kornet, tuba, üç veya dört birinci ve yaklaşık olarak aynı sayıda ikinci keman, çello, kontrbas ve piyanodan oluşuyordu. Elgar bu orkestra üyelerine koçluk yaptı, alışagelmedik enstrüman kombinasyonlarıyla polkalar ve kadriller dahil olmak üzere müziklerini düzenledi. 1879'dan itibaren beş yıl boyunca haftada bir gün Powick'e seyahat etti ve görevini sürdürdü.

Elgar, oldukça yalnız ve içgözlemci olmasına rağmen Worcester müzik çevresinde başarılı oldu. Worcester ve Birmingham festivallerinde keman çaldı ve burada yaşadığı harika bir deneyim, besteci Antonín Dvořák'ın kendi yönetimi altında 6. Senfoni ile Stabat Mater'ı çalmaktı. Elgar, obuacı ve kendi üflemeli beşlisinin orkestra şefi olan abisi Frank ile beraber beşlide fagot çalardı. Aranjman ve kompozisyon becerilerini geliştiren Elgar, Mozart, Beethoven, Haydn ve diğerleri tarafından beşli için sayısız parça düzenledi.

Elgar ilk yurtdışı gezileri olarak 1880'de Paris'e ve 1882'de Leipzig'e gitti. Camille Saint-Saëns'ın Meryem Kilisesi(L'église de la Madeleine)'nde org çaldığını duydu ve birinci sınıf orkestraların konserlerine katıldı. 1882'de şöyle yazdı: Schumann(benim idealim!), Brahms, Rubinstein ve Wagner ile dozumu oldukça iyi aldım, bu yüzden şikayet etmek için bir nedenim yok. Leipzig'te bulunduğu sırada Leipzig Konservatuvarındaki arkadaşı Helen Weaver'ı ziyaret etti. 1883 yazında ikili nişanlandılar ancak ertesi yıl bilinmeyen bir sebep işe nişan bozuldu.

1882 yılında daha profesyonel bir orkestra deneyimi arayan Elgar, Birmingham'da William Stockley'in orkestrasında kemancı olarak çalışmaya başladı. Elgar, orkestrada tam 7 yıl konsere çıktı ve daha sonradan orkestra için "Bütün müzik bilgimi öğrendiğim yer." ifadesini kullandı. 13 Aralık 1883 tarihinde Birmingham Belediye Binası'nda tam orkestra için ilk eserlerinden biri olan "Sérénade mauresque"ın bir performansında yer aldı ve böylece bestelerinden biri ilk kez profesyonel bir orkestra tarafından icra edildi. Stockley, Elgar'ı eserini kendi yönetmesi için davet etti ancak Elgar reddetti ve dahası orkestradaki yerinde çalmak için ısrarcı oldu. Elgar bu dönemde eserlerinin yayınlanması için sıklıkla Londra'ya gitti ancak hayatının bu döneminde umutsuz ve parasızdı.

 
Elgar 22 yaşındayken "Powick Akıl Hastanesi" personel orkestrasını orkestra şefliğini yapmıştır.

EvlenmesiDeğiştir

Elgar 29 yaşına geldiğinde, Tümgeneral Sir Henry Roberts’ın kızı Caroline Alice Roberts ile eğitime başladı. Elgar’dan sekiz yaş büyük olan Alice, üç yıl sonra Elgar ile evlendi. Elgar’ın biyografisini yazan Micheal Kennedy “Alice’in ailesi, onun bir dükkânda çalışan ve Roma Katolik’i olan bilinmeyen bir müzisyenle evlenme niyetinin ardından dehşete düştü ve mirastan mahrum bıraktı.” diye yazmıştır. Çift 8 Mayıs 1889 tarihinde Brompton Oratory’de evlendi. Alice o günden itibaren ölümüne kadar Elgar’ın işletme müdürü ve sosyal sekreteri olarak görev yaptı, ruh değişimleriyle uğraştı ve algısal bir müzik eleştirmeniydi. Alice, Elgar sınırlı bir başarı elde etse de nüfuzlu toplumun ilgisini ve dikkatini çekmek için elinden geleni yaptı. Elgar zamanla sosyal sınıfı için daha önemli olduklarını fark ederek, Alice’in sırf Elgar’ın kariyerini ilerletmek için nelerden vazgeçtiğini fark ederek kendisine verilen onurları kabul etmeyi öğrendi. Alice günlüğüne “Bir dâhinin bakımı, herhangi bir kadın için hayat boyu yapılacak bir iş olarak yeterlidir.” diye yazmıştır. Nişan hediyesi olarak Elgar, “Salut d’Amour” isimli kısa keman-piyano parçasını Alice’e adadı. Alice’in teşvikiyle Elgar çifti, İngiliz müzik dünyasının merkezine daha yakın olma amacıyla Londra’ya taşındı ve Elgar zamanını beste yapmaya adadı. Tek çocukları Carine Irene, 14 Ağustos 1890 tarihinde West Kensington’daki evlerinde doğdu. Elgar’ın Salut d’Amour ithafında geçen ismi annesinin Caroline ve Alice isimlerinin kısaltılmış haliydi.

Elgar daha önce duymadığı müzikleri dinleme fırsatından tam yararlandı. Minyatür nota ve kayıtların bulunmadığı o günlerde, genç bestecilerin yeni müzikleri tanımaları kolay değildi. Elgar, Crystal Palace’taki konserlerde bunu yapmak için her fırsatı değerlendirdi. O ve Alice her gün konserlere katılarak çok çeşitli bestecilerin müziklerini dinlediler. Bunların arasında Berlioz ve Wagner gibi kendilerinden çok şey öğrendiği orkestrasyon ustaları da vardı. Elgar’ın kendi besteleri Londra’nın müzik sahnesinde çok az etki yarattı. August Manns, Elgar’ın Salut d’Amour ve Suite in D eserlerinin Crystal Palace’taki orkestral versiyonlarını yönetti ve iki yayıncı Elgar’ın bazı keman ve org parçalarını yayınlamayı kabul etti. Bazı heyecan verici fırsatlar ulaşılabilir görünüyordu ancak bu fırsatlar beklenmedik bir şekilde ortadan kayboldu. Örneğin Covent Garden’daki Kraliyet Opera Evi’nden bazı eserleri inceleme teklifi, Sir Arthur Sullivan’ın kendi müziğinin bir kısmını prova etmek için habersiz bir şekilde geldiğinde geri çekildi. Elgar daha sonra bu olanları Sullivan’a anlattığında Sullivan dehşete kapıldı. Elgar’ın Londra’daki tek önemli görevi kendi şehrinden geldi. Worcester Festival Komitesi onu 1890 Üç Koro Festivali için kısa bir orkestra eseri bestelemeye davet etti. Sonuç Diana McVeagh tarafından Grove Dictionary of Music and Musicians’ta “Onun ilk büyük eseri, emin ve engelsiz bir Froissart.” diye açıklanmıştır. Elgar eserinin ilk performansını 1890 yılı Eylül’ünde Worcester’da gerçekleştirmiştir. Başka bir işi olmadığı için 1891 yılında karısı ve çocuğu ile birlikte Londra’dan ayrılıp Worcestershire’a dönmek zorunda kaldılar. Elgar burada öğretmenlik ve yerel müzik topluluklarını yöneterek geçimini sağladı. Elgar ailesi, Alice’in eskiden yaşadığı yer olan Great Malvern’a yerleştiler.

 
Edward Elgar ve karısı Alice Elgar, yak. 1891
 
Elgar'ın müstakbel karısına ithaf ettiği Salut d'Amour partisyon notaları baskısı

Şöhretinin artmasıDeğiştir

Milli ve uluslararası şöhret ve başarıDeğiştir

 
Kardinal John Henry Newman Gerontius'un Rüyası metninin yazarı
 
"Clara Butt", Elgar'ın "Land of Hope and Glory" marşının şarkısını bir konserde ilk söyleyen şarkıcı
 
Fritz Kreisler, Elgar'ın Keman Konçertosu'nu ithaf ettiği virtüöz kemancı

Ödüller, şerefler ve anmalarDeğiştir

 
Worcester'de Katedral bahçesinde Elgar heykeli
 
Hereford'da Elgar'ın bisiklet üzerinde heykeli

Seçilmiş eserleriDeğiştir

Orkestra müziğiDeğiştir

  • Op. 19 Froissart Uvertürü, konser uvertürü, (1890)
  • Op. 20 Yaylıçalgılar İçin Serenat, (1888–1892)
  • Op. 36 Enığma Varyasyonları, (1899)
    • Varyasyon 9 Nimrod
  • Op. 40 Cockaiğne (Londra Şehri), konser uvertürü, (1900–1901)
  • Op. 39 "Pomp and Circumstance" Marşları, 5 marsş, (1901–1930)
    • Re Marş No. 1 (1901) (Bu trio Land of Hope and Glory adı ile ünlü marşı ihtiva eder.)
  • Op. 50 Güneyde (Alaşsıo), konser uvertürü, (1903–1904)
  • Op. 47 Giriş ve Allegro yaylıçalgılar için (kuartet ve orkestra), (1904–05)
  • Op. 1a/b Gençlik Değneği, Suit No. 1 ve 2, (1867–71, rev. 1907/8)
  • Op. 55 La-Bemol Senfoni No. 1, (1907–1908)
  • Op. 61 Si-Minör Keman Konçertosu, (1909–1910)
  • Op. 62 Fagot ve Orkestra İçin Romans, (1910)
  • Op. 63 Mi-Bemol Senfoni No. 2, (1909–1911)
  • Op. 68 Falstaff, senfonik etüd, (1913)
  • Op. 85 Mi-Minör Viyolonsel Konçerto, (1918–1919)
  • Op. 87 The Severn Suit, (1930):pirinç üflemeli çalgılar bandosu (1932): orkestra için.

Kantata ve OratoryolarDeğiştir

  • Op. 25 Kara Şövalye, koro/orkestra için senfoni/kantata , (1889–1892)
  • Op. 29 Hayat Işığı (Lux Christi), oratoryo - soprano, alto, tenor ve bas solistler, koro ve orkestra için, (1896)
  • Op. 30 Kral Olaf Sağası'ndan Sahneler, kantata - soprano, tenor ve bas solistler, koro ve orkestra için, (1896)
  • Op. 35 Karaçtacus, kantata - soprano, tenor, bariton ve bas soloistler, koro ve orkestra için (1897–1898)
  • Op. 38 Gerontius'un Rüyası, kantata - mezzosoprano, tenor ve bas solistler, koro ve orkestra için, Op. 38 (1899–1900)
  • Op. 49 Havariler, oratoryo - soprano, tenor ve 3 bas solistler, koro ve orkestra için, (1902–1903)
  • Op. 51 Krallık, oratoryo - soprano, kontralto, tenor ve bas solistler, koro ve orkestra için, (1901–1906)
  • Op. 69 Müzik Yapanlar, mersiye - kontrallto veya mezzosoprano solistler, koro ve orkestra için, (1912)

ŞarkılarDeğiştir

  • "Şafak Rüzgarı", güfte Caroline Alice Elgar şiiri (1888)
  • Op. 37 Deniz Resimleri, Kontralto için 5 şarkı, . (1897–1899)
  • "Land of Hope and Glory", Güfte: Arthur Christopher Benson (1902)
  • Edward Elgar tarafından Yedi Lieder (1907)

KısımsarkılarDeğiştir

  • Op. 18 No.1 "O Happy Eyes", güfte:Caroline Alice Elgar, (1890)
  • "My Love Dwelt in a Northern Land", güfte:Andrew Lang]], ıthaf:J. Hampton (1890)
  • Op. 26 No.1 "The Snow", SSA acc. 2 keman ve piyano için, güfte:Caroline Alice Elgar, ithaf:Mrs. E. B. Fıtton, Op. 26 No.1 (1894) (orkestra eşliği, 1903.)
  • Op. 57 "Gö, Song of Mine", güfte:Guido Cavalcanti, çev.:D. G. Rossetti, ithaf: Alfred H. Littleton,
  • Op. 71 No.1 ve 2 "The Shower" ve "The Fountain", güfte:Henry Vaughan, (1914)

Kilise müziğiDeğiştir

  • Op. 2 Üç motet: "Ave verum corpus", "Ave Maria" ve "Ave Maris Stella", (1887)
  • Op. 34 Te Deum and Benedictus, (1897)

Oda müziğiDeğiştir

  • Op. 1 Keman için Romans, keman ve piyano,(1878)
  • Op. 12 Salut d'Amour (Liebesgruss), keman ve piyano, (1888)
  • Op. 15 No. 1 ve 2 "Chanson de Nuit" ve "Chanson de Matin", keman ve piyano, (1897/1899).
  • Op. 82 Mi-Minör Keman Sonat, (1918)
  • Op. 83 Mi-Minör Yaylıçalgılar Kuartet, (1918)
  • Op. 84 La-minör Piyano Kuintet, (1918–1919)

Klavyeli çalgılarDeğiştir

  • Op. 28 Sol Organ Sonatı,
  • Op. 46 Concert Allegro, piyano, (1901; yayımlanmamış)

AranjmanlarDeğiştir

  • Op. 86 Johann Sebastian Bach, "Do-Minör Fantazya ve Fug", BWV 537, orkestra için aranjman, (1921–1922)
  • George Frideric Handel, Re-Minör Uvertürü HWV247", orkestra için aranjman (1923)

MedyaDeğiştir


KaynakçaDeğiştir

Dış bağlantılarDeğiştir

WebsiteleriDeğiştir

Basılı eserlerDeğiştir

  • Buckley, R. J. (1905). Sir Edward Elgar. Londra: John Lane The Bodley Head. OCLC 558906223. 
  • Cox, David (1967). "Edward Elgar". Simpson, Robert (ed.) (Ed.). The Symphony: Elgar to the Present Day. Harmondsworth: Pelican Books. OCLC 221594461. 
  • Howes, Frank (1971). "Edward Elgar". Hughes, Gervase, Van Thal, Herbert (eds.) (Ed.). The Music Lover's Companion. Londra: Eyre and Spottiswoode. OCLC 481972079. 
  • Kennedy, Michael (1970). Elgar: Orchestral Music. Londra: BBC. OCLC 252020259. 
  • Kennedy, Michael (1987). Portrait of Elgar (third bas.). Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-284017-7. 
  • McVeagh, Diana M. (2007). Elgar the Music Maker. Londra: Boydell Press. ISBN 978-1-84383-295-9. 
  • Moore, Jerrold N. (1984). Edward Elgar: a Creative Life. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-315447-1. 
  • Reed, W.H. (1946). Elgar. Londra: Dent. OCLC 8858707. 
  • Young, Percy M. (1973). Elgar O.M.: a study of a musician. Londra: Collins. OCLC 869820. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Elgar&oldid=28865284" sayfasından alınmıştır