Edo (江戸), Japonca dışındaki kaynaklarında Yedo, Yeddo, Yendo, Jedo olarak da geçmiştir. Japonya'nın bugünkü başkenti Tokyo'nun (özellikle Tokyo Büyükşehir Belediyesi (東京都)'nin Chiyoda-ku (千代田区) ve civarını kapsayan bölge) eski adıdır.

Kōka(en) döneminde (1844-1848) geliştirerek tekrar basılmış Edo haritası

1603 yılında Edo Bakufu (江戸幕府) olarak adlandırılan askerî rejimi ilân edilene kadar imparatorun karargâhı ve politik başkenti Kyoto şehriydi. Yeni rejimin kabul edilmesi ile hızla gelişmesinden dolayı politik başkent gayriresmî olarak Edo oldu, artık Japon siyasetinin kalbi Edo'da atıyordu. 1547'de kimsenin adını bile bilmediği bir balıkçı köyü iken 1721 yılında 1.000.000'luk nüfusu ile büyüme hızı konusunda hem Paris'i hem de Londra'yı geride bırakmış ve dünyanın en büyük şehirlerinden biri olmuştur.

Edo büyümeye başladığı andan itibaren okuryazarlık %60 artmış tüm dünyadaki oranları geçmiştir. Kurulduğu zamandan itibaren birçok deprem ve yangın ile karşı karşıya kalmıştır. Edo'nun tarihindeki 100 büyük yangından en ciddisi 100.000 kişinin öldüğü Meireki no Taika'dır. (1657) Edo bunların dışında hemen her 25 yılda bir volkanik felâketler, savaşlar ve tsunamiler tarafından birçok kez yıkıma uğramıştır.

1868 yılına gelindiğinde Edo'nun ismi Doğu Başkent olarak değiştirildi. İmparatorluk merkezi Tokyo'ya taşındı. Tokyo zaman içinde hızla gelişerek bugünkü hâlini aldı.

Yedo (Edo, bugünkü Tokyo)'daki "daimyō yashiki" (daimyōların Edo'daki lojmanları)'nin Atagoyama'dan panoramik görünümü. Samuray döneminin son yıllarında 1865 ya da 1866 yılında İtalyan asıllı Britanyalı fotoğrafçı Felice Beato tarafından çekilmiş olan dört parça fotoğraf birleştirilerek oluşturuldu.

Ayrıca bakınız

değiştir