Dino Battaglia
Dino Battaglia (Venedik, 1 Ağustos 1923 - Milano, 4 Ekim 1983), İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemden 1980'lerin başına kadar aktif olan ve edebi eserleri rafine bir grafik üslupla yarattığı çizgi romanlarıyla tanınan İtalyan çizgi romancı, karikatürist.
| Dino Battaglia | |
|---|---|
| Doğum | 1 Ağustos 1923 Venedik, İtalya |
| Ölüm | 4 Ekim 1983 (60 yaşında) Milano, İtalya |
| Milliyet |  İtalya |
| Vatandaşlık | İtalya |
| Tür | Çizgi roman |
| Edebî akım | Çizgi roman |
| Önemli ödülleri | tam liste |
Etkiledikleri | |
Hayatı değiştir
Dino Battaglia, sanat okulunu bitirdikten sonra, İkinci Dünya Savaşı'nın hemen ertesinde Floransalı bir yayıncı için çocuk kitapları için illüstrasyonlar üreterek ressam olarak ilk çıkışını yaptı; 1946'da Hugo Pratt, Mario Faustinelli ve Alberto Ongaro ile birlikte Asso di Picche (Maça Ası) dergisinin yazar grubuna katıldı ve Ongaro tarafından yazılan Junglemen serisi için çeşitli paneller üretti.
1948'de yazarlar grubu yayıncı Cesare Civita için çalışmak üzere Arjantin'e taşındığında, Battaglia İtalya'da kaldı. Battaglia, Milano'ya taşındıktan sonra Buenos Airesli bir yayıncı için Capitan Caribe ve La Bruja del Mar isimli maceraları çizdi. Aynı dönemde İtalyan yayın grubu Mondadori için Pecos Bill ve Oklahoma; Sergio Bonelli ile El Kid için işbirliği yaptı. Bu dönemde çeşitli yabancı yayıncılar ve Il Vittorioso ve Corriere dei Piccoli gibi tarihi İtalyan dergileri için de çalıştı.[1]
Dino Battaglia, 1950'de daha sonra bazı çizgi romanlarının senaryo yazarı ve renklendiricisi olacak olan Laura De Vescovi ile evlendi.
Dino Battaglia, 60'lı ve 70'li yıllarda Corriere dei Piccoli ve Corriere dei Ragazzi dergileriyle 1972'ye kadar uzanan uzun bir işbirliği yaptı. 1961'de Maria Perego'nun senaryosunu yazdığı Topo Gigio öyküleriyle başlayan peri masallarının ve şövalye romanlarının genellikle Mino Milani'nin senaryolarına dayandığı maceraları üretti.
1965'te Mino Milani'nin senaryosunu yazdığı iki bilim kurgu öyküsü olan I Cinque della Selena ve I Cinque su Marte öykülerinden ilki daha gerçekçi, ikincisi ise daha masalsı ve ironiktir. 1967'de Battaglia'nın Herman Melville'in başyapıtı Moby Dick'in son derece başarılı bir uyarlaması Sgt. Kirk dergisinde yayınlandı. Battaglia 1968'de İtalya'nın en prestijli çizgi roman dergilerinden biri olan aylık linus dergisine (1965'te doğdu ve bugün hâlâ yayınlanıyor) girdi. Burada yeni bir kendini ifade özgürlüğü ortamına kavuştu ve kendini kısa, bağımsız öykülere, genellikle kısa öykülerin ve romanların indirgemelerine adadı. linus'a paralel bir dergi olan ve dönemin en ezici ve yenilikçi yazarlarından bazılarına ev sahipliği yapacak olan Alter dergisi de onun öykülerine yer verdi.
1970'lerde Il Messaggero dei Ragazzi ve Il Giornalino ile işbirliği yaptı ve bunlar için Antonio da Padova ve Frate Francesco (1974) gibi dini nitelikte çeşitli eserler ve arada mizahi ve grotesk bir damara sahip başka çizgi roman uyarlamaları yarattı. Sahnelemesi Piero Zanotto tarafından yapılan Till Eulenspiegel (1975) ve eşi Laura Battaglia (De Vescovi) tarafından senaryolaştırılarak Corto Maltese dergisinde yayınlanan Gargantua ve Pantagruel (1979) gibi Orta Çağ halk güldürülerini çizgi romana dönüştürdü. Il Giornalino için yazılan tüm öyküler daha sonra Edizioni Paoline tarafından ciltler halinde tekrar basıldı.
1950'den beri eşi Laura Battaglia (De Vescovi), Dino Bataglia'ya senaryoların yazımında ve öykülerin renklendirilmesinde yardımcı olmuştur. Birçok çizgi roman eleştirmeni Battaglia üzerine tezler yazdı ve orijinal sanat eserleri birçok sergiye konu oldu. Edgar Allan Poe, Howard Phillips Lovecraft, Gustav Meyrink gibi yazarların eserlerini gotik ve grotest çizgisiyle İtalyan çizgi romanının birer baş yapıtlarına dönüştürdü.[2]
Uyarlamaları tercih etmesi nedeniyle Battaglia, hiçbir zaman Hugo Pratt gibi bazı çağdaşlarının şöhretine ulaşamadı ancak Battaglia'nın ifade becerisi ve gotik çizgisi, ona çizgi roman uzmanlarının saygısını kazandırdı ve eserleri bugün hâlâ yeniden basılıyor.
Ödülleri değiştir
- 1970: Yellow Kid Ödülü, Salone Internazionale dei Comics
- 1975: Angoulême Uluslararası Çizgi Roman Festivali, En İyi Yabancı Çizgi Romancı
- 2001: Premio ANAFI, En İyi Albüm, Maupassant ve Racconti için[3]
- 2002: Premio Romics, En İyi Avrupa Ders Kitabı, (Fiabe)
- 2014: Premio ANAFI, Özel Anı Ödülü[3]
Kaynakça değiştir
- ^ "Dino Battaglia, Maestro di atmosfere Gotiche e Soprannaturali". Slumberland. 21 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2023.
- ^ "Mostra: Dino Battaglia". Lucca Comics and Games (İtalyanca). 6 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2023.
- ^ a b "Albo d'Oro dei Premi ANAFI" (PDF). Amici del Fumetto (İtalyanca). Associazione Nazionale Amici del Fumetto e dell’Illustrazione. 15 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Ocak 2024.