Ceylan Yeğinsu, Türk-Britanyalı gazetecidir. The New York Times gazetesinde çalışmaktadır.

Yaşamı değiştir

Yeğinsu, gazetecilik kariyerine 2008 yılında siyaset, kültür, iş dünyası ve spor dallarında yer aldığı Hürriyet Daily News gazetesinde muhabir ve editör olarak başladı. Ayrıca Türkiye'de cinsiyet eşitliği konularında haftalık bir köşe yazısı yayınladı. 2011 yılında Columbia Üniversitesi Gazetecilik Enstitüsü'nde Dijital Medya'da yüksek lisans yaptı ve Brigid O'Hara-Forster Bursu'na layık görüldü. New York ve İstanbul'da serbest muhabir ve multimedya gazetecisi olarak The Atlantic, The Economist, Huffington Post ve International Business Times gibi yayınlarda çalıştı.[1]

2013 yılında Yeğinsu, The New York Times gazetesinin İstanbul bürosunda başladı.[1] Eylül 2014'te IŞİD'in Ankara'nın Hacıbayram semtinde militan topladığına ilgili bir ön sayfa hikâyesi yayınladı.[2] Rapor, öyküyü "utanmazca, cahilce ve haince" olarak adlandıran Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından ağır bir şekilde eleştirildi.[3] Yeğinsu, daha sonra Star gazetesi ve diğer hükûmet yanlısı medya tarafından saldırıya uğradı ve birden fazla ölüm tehdidi aldı.[4] Ancak, hikâyesi ile ilgili tek sorunlu kısım The New York Times gazetesinin Erdoğan'ı o zamanki başbakan Ahmet Davutoğlu ile birlikte mahalledeki camiden çıkmasını gösteren bir yazı seçmesiydi.[5] Yeğinsu aleyhindeki yıldırma kampanyası kendisini geçici olarak ülkeyi terk etmeye zorladı.[6] Sınır Tanımayan Gazeteciler'in yönetmenleri, Article 19 ve English PEN'e açık bir mektup yayınlayarak Cumhurbaşkanı Erdoğan'a gazetecilere demokraside önemli rol oynadığını ve hem Türk hem de uluslararası hukukta korunduklarını açıkladı.[3] ABD Dışişleri Bakanlığı, Türkiye'yi bu yıldırma ve tehdit girişimleri nedeniyle eleştirdi.[7]

Kaynakça değiştir

  1. ^ a b "Ceylan Yeğinsu". Ceylan Yeğinsu. 4 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 
  2. ^ Ceylan Yeğinsu (15 Eylül 2014). "ISIS Draws a Steady Stream of Recruits From Turkey". New York Times. 29 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 
  3. ^ a b "Open letter to president Erdogan". Sınır Tanımayan Gazeteciler. 23 Eylül 2014. 2 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 
  4. ^ "Pro-Erdoğan media targets New York Times reporter". Today's Zaman. 18 Eylül 2014. 5 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 
  5. ^ Kaya Genç (Aralık 2014). "Turkey's "treacherous" women journalists". Index on Censorship. 43 (4). ss. 88-92. doi:10.1177/0306422014560506. 
  6. ^ Alev Scott (6 Temmuz 2016). "As ISIS attacks mount, Turkey steps up its war on free speech". Newsweek. 3 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 
  7. ^ "Freedom of the Press – 2015 in Turkey". Freedom House. 2015. 8 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020. 

Dış bağlantılar değiştir