Bozburun Yarımadası
Bozburun Yarımadası, Ege bölgesi, Muğla ili, Marmaris ilçe sınırlarındaki yarımadadır. Marmaris'in güney kısmında, güneybatı yönünde uzanan Datça Yarımadasının güneye uzanan parçası şeklindedir. Antik dönemde Karya Khersonesosu olarak anılan yarımada, coğrafi özelliklerinden hareketle Yunanca taşlı yarımada anlamına gelen Trakheia Khersonesos olarak da bilinmektedir. Anadolu'dan Akdeniz'e doğru sokulan üç yarımadadan biri olarak stratejik öneme sahiptir.[1] Yarımadanın 17 km güneyinde Rodos Adası, 7,5 km batısında Sömbeki (Simi) Adası yer alır. Yarımadanın Datça Yarımadasına bağlandığı doğu kısmında Marmaris kenti bulunur.
Datça Yarımadası ve Bozburun Yarımadası Akdeniz ile Ege Denizi'ni birbirinden ayırır.[2] Hisarönü Körfezi Bozburun ve Datça yarımadalarını birbirinden ayırır. Yarımada dağlık yapıdadır, bazıları 500 m'den yüksek 20 tepe ayrıca 25 adet koy bulunur[3].
Yerleşimler
değiştirYarımada üzerine Marmaris'e ait; Bozburun, Selimiye, Söğütköy, Bayırköy, Taşlıca, Turgutköy, Orhaniye, Osmaniye, Hisarönü ve İçmeler mahalleleri yer alır.
Bitkiler
değiştirBozburun Yarımadası Türkiye'nin az bozulmuş doğal alanlarındandır. Kalker ve serpantin kayaçlar üzerinde gelişen kızılçam, sığla ormanları ve kumul bitkileri bulunur. Yarımadada 470 takson belirlenmiştir. Yeni bulunan bitkilerin %44'ü geniş yayılışlı veya yayılışı bilinmeyen türlerden, %11'i Avrupa-Sibirya elementi, %19'u Doğu Akdeniz, %26'sı Akdeniz elementidir[3].
Kaynakça
değiştir- ^ DOĞANER, Prof. Dr. Suna. "Bozburun Yarımadası: Coğrafi Ortam ve İnsan". istanbul.edu.tr. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Aralık 2016.
- ^ Akyol, Okan,; Ceyhan, Tevfik (2007). "Datça-Bozburun Yarımadası'nda (Ege Denizi) Kullanılan Uzatma Ağlarının Teknik Özellikleri". E.Ü. Su Ürünleri Dergisi. 26 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020.
- ^ a b AKBAŞ, Kenan; VAROL, Ömer (2019). "Bozburun Yarımadası (Marmaris-Muğla) Florasına Katkılar". Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 14 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020.