Alman kolektif suçluluğu

Alman kolektif suçluluğu (Almanca: Kollektivschuld) veya Almanların kolektif suçluluk duygusu, II. Dünya Savaşı'nda Holokost ve diğer zulümleri gerçekleştirdiği için Almanya'ya ve halkına atfedilen kolektif suçluluk kavramını ifade eder.

ABD Ordusu askerleri Weimar'daki Alman sivillere Buchenwald toplama kampında bulunan cesetleri gösteriyor, 16 Nisan 1945.

Savunucular

İsviçreli psikanalist Carl Jung, 1945'te bu kavramı psikolojik bir fenomen olarak ele alan etkili bir deneme kaleme aldı. Jung, Alman halkının Nazi rejimi altında işlenen vahşetlerden dolayı kolektif bir suçluluk (Kollektivschuld) hissettiğini iddia ederek bu terimi Alman entelektüel söylemine dahil etti. Jung, kolektif suçluluğun "psikologlar için bir gerçek olduğunu ve terapinin en önemli görevlerinden birinin Almanları bu suçluluğu kabullenmeye yönlendirmek olacağını" belirtti.^[2]

Savaş sonrasında, Müttefik işgal güçleri, işgal altındaki Almanya'da utanç ve suçluluk duygusunu yaymak için "Bu Vahşetler: Sizin Suçunuz!" (Diese Schandtaten: Eure Schuld!) gibi sloganlar taşıyan Nazi toplama kampları posterlerini içeren bir propaganda kampanyası başlattı.^[3]

Teolog Martin Niemöller ve diğer kilise liderleri, 1945'teki Stuttgarter Schuldbekenntnis (Stuttgart Suç İtirafı) ile ortak suçluluğu kabul etti. Filozof ve psikolog Karl Jaspers, 1946'da öğrencilere verdiği ve The Question of German Guilt (Alman Suçluluğu Meselesi) başlığıyla yayımlanan derslerinde, "Almanya'nın ahlaki ve siyasi yeniden doğuşu için ulusal suçluluğun kabulünün zorunlu bir koşul olduğunu" ifade etti.^[4] Jaspers, bu suçluluktan kaçış olmadığını ve sorumluluğu üstlenmenin Alman toplumunu çöküş halinden daha gelişmiş ve ahlaki bir demokrasiye dönüştürebileceğine inanıyordu. Ona göre, savaş suçları işleyenler ahlaken suçluyken, direniş göstermeden buna göz yumanlar siyasi suçlu sayılıyordu; bu da kolektif suçluluğu kaçınılmaz kılıyordu.

Holokost olaylarına ilişkin Alman kolektif suçluluğu, ünlü Alman politikacılar ve düşünürler tarafından uzun süre tartışılan bir konu oldu. Alman yazar ve filozof Bernhard Schlink, ülkenin geçmişi nedeniyle bazen Alman olmanın büyük bir yük olduğunu hissettiğini belirtir. Schlink'e göre, "Avrupa krizinin Almanya için bu kadar acı verici olmasının nedeni, ülkenin kendisinden Avrupa projesine sığınarak kaçmaya çalışmasıdır."^[5] Schlink ayrıca, "milliyet yükünün Almanların kendilerini ve Avrupa'daki sorumluluklarını algılayış biçimini derinden şekillendirdiğini" belirtir ve Almanların kendilerini Atlantikçi veya Avrupalı olarak gördüklerini, Alman kimliğinden ziyade bu şekilde tanımladıklarını ifade eder. Schlink, bu suçluluk duygusunun nesilden nesile zayıfladığını düşünmektedir.^{[kaynak belirtilmeli]} Thomas Mann da kolektif suçluluğu savunanlar arasındaydı:

Dünyaları, Almanya'nın üzerinde yükselen nefret dağlarını fark ettiklerinde çoktan griye dönmüş olanlar; uykusuz gecelerde Nazilerin insanlık dışı eylemlerinin Almanya'ya nasıl korkunç bir intikam getireceğini hayal edenler, Rusların, Polonyalıların veya Çeklerin Almanlara yaptıklarını, ne yazık ki bireysel adaletin veya bireylerin suçluluğunun veya masumiyetinin hiçbir rol oynayamayacağı, ulus olarak işlenen suçlara karşı mekanik ve kaçınılmaz bir tepki olarak görmekten başka bir şey yapamazlar.^[6]

Ayrıca bakınız

Nazilerden arındırma

Kaynakça

^ Jeffrey K. Olick, "In the house of the hangman: the agonies of German defeat, 1943–1949", p. 98, footnote 12(books google)
^ Jeffrey K. Olick, Andrew J. Perrin (2010), Guilt and Defense, Harvard University Press, ss. 24-25, ISBN 978-0-674-03603-1
^ Jeffrey K. Olick (Eylül 2003), "The Guilt of Nations?", Ethics & International Affairs, 17 (2), ss. 109-117, doi:10.1111/j.1747-7093.2003.tb00443.x
^ Tracy Isaacs, Richard Vernon (2011), Accountability for Collective Wrongdoing, Cambridge University Press, ss. 196-199, ISBN 978-0-521-17611-8
^ Connolly, Kate (16 Eylül 2012). "Bernhard Schlink: being German is a huge burden". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2020.
^ Suppan, Arnold (2019). Hitler–Beneš–Tito: National Conflicts, World Wars, Genocides, Expulsions, and Divided Remembrance in East-Central and Southeastern Europe, 1848–2018. Viyana: Austrian Academy of Sciences Press. ss. 739-740. ISBN 978-3-7001-8410-2. JSTOR j.ctvvh867x.

[1] Jeffrey K. Olick, "In the house of the hangman: the agonies of German defeat, 1943–1949", p. 98, footnote 12(books google)

[2] Jeffrey K. Olick, Andrew J. Perrin (2010), Guilt and Defense, Harvard University Press, ss. 24-25, ISBN 978-0-674-03603-1

[3] Jeffrey K. Olick (Eylül 2003), "The Guilt of Nations?", Ethics & International Affairs, 17 (2), ss. 109-117, doi:10.1111/j.1747-7093.2003.tb00443.x

[4] Tracy Isaacs, Richard Vernon (2011), Accountability for Collective Wrongdoing, Cambridge University Press, ss. 196-199, ISBN 978-0-521-17611-8

[5] Connolly, Kate (16 Eylül 2012). "Bernhard Schlink: being German is a huge burden". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2020.

[6] Suppan, Arnold (2019). Hitler–Beneš–Tito: National Conflicts, World Wars, Genocides, Expulsions, and Divided Remembrance in East-Central and Southeastern Europe, 1848–2018. Viyana: Austrian Academy of Sciences Press. ss. 739-740. ISBN 978-3-7001-8410-2. JSTOR j.ctvvh867x.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]