Albert W. Hull

Albert Wallace Hull (19 Nisan 1880 - 22 Ocak 1966) vakum tüplerinin geliştirilmesine katkıda bulunan ve magnetronu icat eden Amerikalı fizikçi ve elektrik mühendisi.

Albert W. Hull
1922'de Hull
Doğum	19 Nisan 1880 Southington, Connecticut, Amerika Birleşik Devletleri
Ölüm	22 Ocak 1966 (85 yaşında) Schenectady, New York, Amerika Birleşik Devletleri
Milliyet	Amerikan
Eğitim	Yale Üniversitesi
Tanınma nedeni	Magnetron
Ödüller	Howard N. Potts Madalyası (1924) IEEE Morris N. Liebmann Anma Ödülü (1930) IEEE Onur Madalyası (1958)
Kariyeri
Dalı	Fizik Elektrik
Çalıştığı kurumlar	Albany Akademisi Worcester Politeknik Enstitüsü General Electric

Biyografi

Eğitim ve kariyer

19 Nisan 1880'de Southington, Connecticut'ta doğdu. Yale Üniversitesi'nde Yunanca okudu ve aynı zamanda fizik alanında lisans dersi aldı. Daha sonra fizik doktorası yapmak üzere Yale'e dönmeden önce Albany Akademisi'nde Almanca ve Fransızca dersleri verdi. Daha sonra Worcester Politeknik Enstitüsü'nde beş yıl boyunca fizik dersleri verirken diğer yandan fotoelektrik üzerine araştırmalar yaptı.1914 yılında Schenectady, New York'taki General Electric Araştırma Laboratuvarı'na (GERL) katıldı ve 1949'da emekli olana kadar burada kaldı.

1916 yılında, termiyonik valflerin ızgara veya elektrostatik kontrole alternatif olarak manyetik kontrol potansiyeli üzerine bir araştırma başlattı. Tüpün eksenine paralel bir manyetik alan uygulayarak manyetik kontrolü başarıyla test etti. Hull'un bu yeni elektron tüpleri üzerindeki ilk çalışması, General Electric'te Lee de Forest ve Edwin Armstrong'un vakum tüpü triyot patentlerini aşabilecek amplifikatörler ve osilatörler geliştirme çabasının bir parçasıydı. 1928 yılında GERL'in müdür yardımcılığına terfi etti. 1942'de Amerikan Fizik Topluluğu'nun başkanı olarak görev yaptı. General Electric Araştırma Laboratuvarı'ndan (GERL) 1949 yılında emekli oldu. General Electric'ten emekli olduktan sonra danışmanlık yapmaya devam etti ve Balistik Araştırma Laboratuvarı'nın danışma kurulunda görev aldı.

Çalışmalar

Dynatron

Üç elektrodu olan dynatron vakum tüpünü icat etmiştir; bir termiyonik katot, bir delikli anot ve bir ek anot veya plaka. Normal çalışmada, tamamlayıcı anot delikli anottan daha düşük bir pozitif voltajda tutuluyordu. Elektronların plakadan ikincil emisyonu, dynatronun gerçek bir negatif direnç gibi davranmasına neden olarak geniş bir frekans aralığında salınımlar üretmesini veya bir amplifikatör olarak kullanılmasını sağlar. Katot ile delikli anot arasına bir kontrol ızgarası eklendiğinde, cihaz "pliodynatron" olarak adlandırıldı.

Magnetron

1920 yılına gelindiğinde, araştırmaları magnetronun icadına yol açtı. Bu, harici bir bobin tarafından üretilen eksenel bir manyetik alan ile ikiye bölünmüş merkezi bir katot ve koaksiyel silindirik bir anot şeklini aldı. Hull magnetron, radyo alıcılarında bir amplifikatör ve aynı zamanda düşük frekanslı bir osilatör olarak test edildi. 1925 yılında GERL'de üretilen bir magnetronun 20 kHz frekansta 15 kW güç üretebildiği rapor edildi. Hull, o dönemde magnetronun iletişim uygulamalarından ziyade bir güç dönüştürücü olarak daha yaygın bir şekilde kullanılacağını tahmin ediyordu. Ancak, Hull'un split-anode magnetronu yüksek frekanslara veya yüksek güç çıkışına ulaşamadı ve yaygın olarak kullanılmadı. İkinci Dünya Savaşı sırasında John Randall ve Harry Boot, mikrodalga frekanslarında yüksek güç üretebilen ilk cihaz olan modern kavite magnetronu geliştirmek için Hull'un konseptini geliştirdiler. Ortaya çıkan santimetre-bant radar, hava savaşında Müttefikler için çok önemli bir avantaj olduğunu kanıtladı.

Gazlı elektron tüpleri

GERL'de gaz dolu elektron tüplerinin geliştirilmesine de büyük katkıda bulundu. Termiyonik katotların iyon bombardımanı altında hızlı parçalanmaya karşı nasıl korunacağını keşfetti. Bu keşif, sıcak katotlu tirotronların ve fanotronların başarılı bir şekilde geliştirilmesini sağladı.

Dış bağlantılar

• Ulusal Bilimler Akademisi biyografisi