5. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi

5. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi veya resmî adıyla 5. Tüm-Rusya İşçi, Köylü, Asker ve Kazak Sovyetleri Kongresi, 4-10 Temmuz 1918 tarihleri arasında Bolşoy Tiyatrosu'nda toplanan üçüncü Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi'dir.[1] Rus İç Savaşı sürerken Müttefik devletlerin iç savaşa müdahalelerinin yeni başladığı döneme tekabül eder.[2]

5. Tüm-Rusya Sovyetleri Kongresi
TürüYasama organı toplantısı
MekanBolşoy Tiyatrosu
KonumMoskova
ÜlkeRusya SFSC
İlk düzenlenme4 Temmuz 1918
Son düzenlenme10 Temmuz 1918
OrganizatörTüm-Rusya Sovyetleri Kongresi
Katılım1164 delege

Kongre devam ederken 6 Temmuz 1918 günü Sol SR ayaklanması olarak bilinen olaylar gerçekleşti. Bunun üzerine kongreye ara verildi ve ayaklanmayla bağlantılı olarak kongredeki çok sayıda Sol SR delegesi tutuklandı.[3] Kongrenin üçüncü ve dördüncü oturumları Bolşeviklerin mutlak tahakkümüyle gerçekleşti.

Katılımcılar

değiştir
 
Kongredeki Bolşevik delegeler.

Kongreye 773 Bolşevik, 353 Sol SR, 17 Maksimalist, 4 Anarşist, 4 enternasyonalist Menşevik, 1 Sosyalist Devrimci Parti, 2 ulusal grup temsilcisi (Ermeni Devrimci Federasyonu ve Poaley Zion) ve 10 bağımsız olmak olmak üzere oy hakkı bulunan toplam 1164 delege katıldı.

Kongre içeriği

değiştir

Kongrede Tüm Rusya Merkezi Yönetim Komitesi ve Halk Komiserleri Konseyi raporları incelendi. Vladimir Lenin ve Yakov Sverdlov'un gıda konusunda hazırladıkları rapor ele alındı. Kızıl Ordu komutanı Lev Troçki'nin savaş hakkındaki bildirimleri tartışıldı. Yuri Steklov'un 1918 Sovyet Rusya Anayasası hakkındaki önerileri konusu ele alındı.

Siyasi karşıtların suikast ve ayaklanmalarını önlemeye yönelik Kızıl Terör kullanılması fikri resmen kabul edildi.[4]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ Jonathan D. Smele,Historical Dictionary of the Russian Civil Wars, 1916-1926, Lanham, MD: Rowman & Littlefield, 2015, p. xxx, 39, 315, 670-671, 751.
  2. ^ "Fifth All-Russian Congress of Soviets of Workers, Peasants, Red Army" (İngilizce). 3 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2019. 
  3. ^ Я. Петерс. Воспоминания о работе ВЧК в первый год революции. «Былое». № 2, 1933 (Париж), стр. 107-108.
  4. ^ Рабинович А. Е. Моисей Урицкий: Робеспьер революционного Петрограда? (рус.) // Отечественная история : Журнал. — 2003. — № 1. — С. 3—23.