230 Athamantis
Asteroit
Athamantis (küçük gezegen tanımı: 230 Athamantis), Alman-Avusturyalı gökbilimci K. de Ball tarafından 3 Eylül 1882'de Bothkamp'ta keşfedilen oldukça büyük bir ana kuşak asteroitidir. Bu, K. de Ball'ın tek asteroit keşfiydi. Asteroit adını Orchomenus'un efsanevi Yunan kralı Athamas'ın kızı Athamantis'ten almıştır.
 | |
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | K. de Ball |
| Keşif tarihi | 3 Eylül 1882 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (230) Athamantis |
Alternatif adlandırma | 1949 WG |
| Ana kuşak | |
| Yörünge özellikleri[1] | |
| Belirsizlik parametresi 0 | |
| Gözlem yayı | 133,58 yıl (48.791 gün) |
| Günöte | 2,52818 AU (378,210 Gm) |
| Günberi | 2,23641 AU (334,562 Gm) |
| 2,38229 AU (356,386 Gm) | |
| Dış merkezlik | 0,06124 |
| 3,68 yıl (1.343,0 gün) | |
Ortalama yörünge hızı | 19,3 km/s |
| 116,2° | |
| 0° 16m 4.969s/gün | |
| Eğiklik | 9,443° |
| 239,9° | |
| 139,1° | |
| Fiziksel özellikler | |
| S | |
| 7,35 | |
| Boyutlar | c/a = 0,76 ± 0,07[2] |
Ortalama çap | 118 ± 2 km[2] 108,99 ± 2,0 km[1] 110.17 ± 4.57 km[3] |
| Kütle | (2.3 ± 1.1) × 1018 kg[2] (1,89 ± 0,19) × 1018 kg[3] |
Ortalama yoğunluk | 2,7 ± 1,3 g/cm3[2] 2,69 ± 0,43 g/cm3[3] |
| 24,0055 saat (1,00023 gün)[1] 23,99 h[4] | |
| 0.146 (calculated)[2] 0,1708 ± 0,006 | |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Bu asteroitin fotometrik gözlemleri, 23,99 saatlik bir periyoda ve 0,20 büyüklüğünde bir parlaklık değişimine sahip bir ışık eğrisi verdi.[4] 230 Athamantis S-tipi asteroit spektrumuna sahiptir. 1991 yılında asteroitin bir yıldızı örttüğü gözlemlendi. Ortaya çıkan veriler, 101,8 km'lik bir kesit çapı tahmini sağladı.[5]
.png)
Kaynakça değiştir
- ^ a b c "230 Athamantis". JPL Small-Body Database. NASA/Jet Propulsion Laboratory. 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016.
- ^ a b c d e P. Vernazza et al. (2021) En büyük ana kuşak asteroitlerinin VLT/SPHERE görüntüleme araştırması: Nihai sonuçlar ve sentez. Astronomi ve Astrofizik 54, A56
- ^ a b c Carry, B. (Aralık 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science (73), ss. 98-118, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009. 1. tabloyu inceleyiniz
- ^ a b Zeigler, K. W.; Florence, W. B. (Temmuz 1985), "Photoelectric photometry of asteroids 9 Metis, 18 Melpomene, 60 Echo, 116 Sirona, 230 Athamantis, 694 Ekard, and 1984 KD", Icarus, 3 (62), ss. 512-517, Bibcode:1985Icar...62..512Z, doi:10.1016/0019-1035(85)90191-5.
- ^ Shevchenko, Vasilij G.; Tedesco, Edward F. (Eylül 2006), "Asteroid albedos deduced from stellar occultations", Icarus, 1 (184), ss. 211-220, Bibcode:2006Icar..184..211S, doi:10.1016/j.icarus.2006.04.006.
Dış bağlantılar değiştir
- Asteroit Yörünge Elemanları Veritabanı 30 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Cüce Gezegen Keşfi Koşulları 10 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Asteroit Işık Eğrisi Veri Dosyası 20 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.