'''Rabbânî Yahudilik''' ({{Dil|dil-he-n|yazı=יהדות רבנית|çeviritransl=Yahadut Rabanit}}), 6.altıncı yüzyılda [[Talmud|Babil Talmud]]'unun derlenmesinden beri [[Yahudilik|Yahudiliğin]] ana akım formunu oluşturan dini hareket.<ref>https://blogs.timesofisrael.com/is-rabbinic-judaism-authentic-musings-on-living-torah/</ref> [[Farisiler|Farisi Yahudilikten]] köklenmiş Rabbânî Yahudilik, Sina Dağı'nda [[Musa|Musa'nın]] Tanrı'dan [[Tevrat|Yazılı Tevrat]] ile yorumlamaları ve [[tefsir]]leri içeren "[[Sözlü Tevrat]]'ı" birlikte aldığı ve halkına beraber aktardığı, bu yorumlamaların ise kesintiye uğramadan daha sonra yazıya geçirildiği inancına dayanır. Sözlü Tevrat'ın yazılı hale getirilmesinde dönemin hahamlarının [[Yeni Ahit|Hristiyan metinlerin]] [[Kanonik|kanonlaştırılmasından]] etkilendikleri düşünülmektedir.<ref>See, Strack, Hermann, ''Introduction to the Talmud and Midrash'', Jewish Publication Society, 1945. pp. 11–12. "[The Oral Law] was handed down by word of mouth during a long period...The first attempts to write down the traditional matter, there is reason to believe, date from the first half of the second post-Christian century." Strack theorizes that the growth of a Christian canon (the New Testament) was a factor that influenced the rabbis to record the oral law in writing.</ref>
Rabbânî Yahudilik, Sözlü Tevrat'ı ilahi bir otorite olarak tanımayan ve Yahudi kutsal metinlerinin rabbânî yorumlamalarına inanmayan [[Sadukiler]], [[Karaim]]ler ve [[Sâmirîler|Samarilerin]] inançları ile çelişir. Halen [[Yahudi mezhepleri]] arasında ''[[halaha]]nın'' (Yahudi [[din hukuku]]) bağlayıcılığı ile önceki hahamların yorumlarının doğruluğu konusunda derin farklılıklar olmasına rağmen, tüm çağdaş mehzepler kendilerini Sözlü Tevrat geleneğinden ve rabbânî analiz yöntemlerinden gelen inançlar olarak tanımlar.
