'''Filippo Antonio Pasquale di Paoli''' (26 Nisan [[1725]] - 5 Şubat [[1807]]), [[İtalya]]lı devlet adamı ve yurtsever. Korsika'da [[Cenova]] egemenliğine son vermiş ve ilerici bir yönetim kurarak çeşitli reformlar gerçekleştirmiştir.
Korsikalıların Cenova'ya karşı verdikleri bağımsızlık mücadelesinin önderlerinden Giacinto Paoli'nin oğluydu. [[1739]]'da babasıyla birlikte [[Napoli]]'ye sürgüne gitti ve oradaki askeri akademide öğrenim gördü. [[1755]]'te Korsika'ya döndükten sonra Cenova yanlılarını yenilgiye uğratıp iktidarı ele geçirdi. Avrupa ülkelerindekinden daha demokratik bir anayasayı yürürlüğe koyup 9 yıl boyunca ülkeyi ''aydın despotizmi'' olarak bilinen bir anlayışla yöneterek önemli reformlar gerçekleştirdi. Yönetimi sırasında kan davasını yasakladı, madenciliği teşvik etti, bir deniz filosu ile bir üniversite kurdu. Bu arada [[Cenova]]'ya karşı savaşmayı sürdürdü ve [[1764]]'te Cenova'nın müttefiki [[Fransa]]'ya savaş açtı. [[1768]]'de Korsika'yı satın alan Fransa adayı işgal edip milliyetçileri yenilgiye uğratınca ([[1769]]), [[İngiltere]]'ye kaçtı ve 20 yıl boyunca [[III. George]]'dan aylık alarak [[Londra]]'da yaşadı.
[[Fransız Devrimi]] sırasında tuğgeneral rütbesiyle görev yapan Paoli [[Temmuz]][[1790]]'da Korsika'ya döndü. [[1793]]'te [[Fransa]]'yla arası bozulunca bir kez daha bağımsızlık mücadelesine girişti ve İngilizlerin desteğiyle Fransızları [[1794]]'te adadan sürmeyi başardı. Ardından ada İngilizlerin koruması altına girdi ve Sir Gilbert Elliot Korsika genel valiliğine atandı. Elliot'un kendisini değil de Pozzo di Borgo'yu başdanışman seçmesi üzerine düş kırıklığına uğrayan Paoli, iç çekişmelere neden olmak istemediğinden [[1795]]'te İngiltere'ye gitti. Yaşamının geri kalan bölümünü İngiliz hükümetinden emekli maaşı alarak sürdürdü.
