Andrey Andreyev: Revizyonlar arasındaki fark

'''Andrey Andreyeviç Andreyev''' ([[Rusça]]: Андре́й Андре́евич Андре́ев; d. 30 Ekim 1895 - ö. 5 Aralık 1971), Sovyet siyasetçi, bakan. [[Josef Stalin]] döneminde politik olarak yükseldi, 1926'da aday olarak Politbüro'ya katıldı, 1932'te tam üye oldu. [[Sovyetler Birliği Komünist Partisi Parti Kontrol Komitesi]]'nin 1930-1931 arası ve 1939-1952 arası başkanlığı görevi yaptı. 1952'de Andreyev Politbüro'dan uzaklaştırıldı ve [[Yüksek Sovyet]] [[Yüksek Sovyet Prezidyumu|Başkanlığı]]'nın bir üyesi olarak büyük ölçüde onursal bir konuma yerleştirildi.

Andrey Andreyevich Andreyev, [[Köylü sınıfı|köylü]] bir ailenin çocuğu olarak 30 Ekim 1895 tarihinde [[Smolensk Oblastı|Smolensk]] oblastında doğdu.<ref name="ReferenceA">{{cite journal |title=Lenin's Comrade in Arms: The 90th anniversary of the birth of A.A.Andreyev |journal=Pravda |date=30 October 1985}}</ref> Moskova'da bulaşıkçı olarak çalışmak için 13 yaşındayken köyü terk etti.<ref>{{citeWeb webkaynağı |title=Андре́й Андре́евич Андре́ев |website=wikipedia-ru}}</ref> İşçi eğitim kurslarına katıldı ve 15 yaşına geldiğinde Marksist bir çevreye katıldı. 1914'te Putilov silah fabrikasında çalışmak üzere [[Sankt-Peterburg|Petrograd]]'a yerleştikten sonra [[Bolşevizm|Bolşeviklere]] katıldı. I. Dünya Savaşı sırasında, yasadışı siyasi çalışmalar yürütürken hastane yöneticisi olarak çalıştı. 1915-16 yıllarında Bolşeviklerin Petrograd komitesinin bir üyesiydi ve [[Rus Devrimi (1917)|Çar'ın yıkılmasından]] önceki [[grev]] dalgasının organizatörlerinden biriydi. [[Şubat Devrimi]] sonrasında Petrograd Metal İşçileri Sendikası'nın kurulmasına yardım etti.<ref>{{cite book |last1=Shmidt |first1=O.Yu. (Chief Editor) Bukharin N.I.|display-authors=et al |title=Большая советская энциклопедия Vol. 2 |date=1926 |location=Moscow |page=732}}</ref> Bolşevik lider [[Vladimir Lenin]]'i Nisan 1917'de sürgünden döndüğü zaman karşılayan grubun içinde kaldı. Aynı ay Bolşevik konferansında, Lenin'in ikinci bir devrim çağrısını destekleyen genç delegelerden biriydi.

Andreyev, [[Rus İç Savaşı]]'nın ilk bölümünDE, fabrikaların millileşmesini denetlediği Ural’larda bir sendika ve komünist parti organizatörü olarak ÇALIŞTI yeni Sovyet cumhuriyetine metal ve gıda tedarik edildiğinden emin olmakla görevlendirildi. 1919'da metal işçileri sendikasının lideri olarak Ukrayna'ya ve Tüm Rusya Merkezi Sendikalar Konseyi'ne (TUC) üye oldu. 1919’un son bölümünde Lenin, verimliliğe zarar vereceği ve ekonomik toparlanmayı geciktireceğine inandığı sendikaların demokratik kontrolünü isteyen sendikaların ağır muhalefetine karşı geldi. Andreyev, Lenin'in çizgisini destekleyen azınlıklardan biriydi.<ref>{{cite book |last1=Schapiro |first1=Leonard |title=The Origin of the Communist Autocracy, Political Opposition in the Soviet State: First Phase, 1917-1922 |date=1965 |publisher=Frederick A. Praeger |location=New York |pages=230, 233}}</ref> Demiryolu işçileri sendikası başkanlığına atandı ve Mart 1920’deki 9. Komünist Parti Kongresi’nde 19 üyeli Merkez Komite’ye seçilen [[Mihail Tomski]] ve [[Janis Rudzutaks]]'la birlikte üç sendika liderinden biriydi. Bu kurum [[Sovyetler Birliği Komünist Partisi Politbürosu|Politbüro]]'nun oluşturulmasından önce, Rusya’yı ve eski sömürgelerini etkili bir şekilde yöneten organdı. 24 yaşında olan Andreyev komitenin en genç üyesiydi (ikinci genç kişi 31 yaşındaki, [[Nikolay Buharin]] idi.) 1920-21 döneminde, Merkez Komitesi sendikaların rolü üzerine 10-9 bölündü. [[Lev Troçki|Leon Troçki]] başkanlığındaki azınlık, devlete dahil edilmelerini önerdi; Lenin liderliğindeki ve [[Josef Stalin]] de dahil olmak üzere çoğunluk parti kontrolünde varlığını sürdürdüğünü savundu. Andreyev azınlığı destekleyen tek sendikacıydı.<ref>{{cite book |last1=Schapiro |first1=Leonard |title=The Origin of the Communist Autocracy |pages=271, 275, 279, 282, 286, 288}}</ref> Azınlığı oluşturan dokuz kişiden sekizi (ve diğer on kişiden beşi) 1930'larda öldürüldü. Stalin ve Andreyev, 20 yıl sonra hala hayatta olan nadir insanlardandı.

Andreyev, 1952 Ekim'inde düzenlenen parti kongresinde Politbüro'dan resmen çıkarıldı. Stalin’in ölümünden sonra, 1954-56’da Merkez Komisyon Başkanı olarak geri getirildi ve <ref name="Fitz317">Sheila Fitzpatrick, ''On Stalin's Team: The Years of Living Dangerously.'' Princeton, NJ: Princeton University Press, 2015; pg. 317.</ref> Büyük Sovyet Başkanlığı’na üye oldu<ref name="Fitz317" />, bu görev büyük ölçüde onursal bir pozisyondu. Kruşçev'e ve haleflerine tehdit olmadığından [[Destalinizasyon|destalinizasyonadestalinizasyon]]a genel olarak sessiz kaldı. Bununla birlikte öldükten sonra, Andreyev'in cenazesine ya Kruşçev'in muhalifleri [[Leonid Brejnev]] ve [[Aleksey Kosigin]] katıldı.<ref>Evan Mawdsley and Stephen K. White, ''The Soviet Elite from Lenin to Gorbachev: The Central Committee and its Members, 1917–1991.'' Oxford: Oxford University Press, 2000; s. 145.</ref>