Eski kuantum teorisi: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
düzeltme AWB ile |
||
5. satır:
1925 yılları arasında elde edilen sonuçların birikimidir. Bu kuramın, klasik
mekaniğin ilk doğrulamaları olduğunu günümüzde anladığımız bu kuram, ilk
zamanlar tamamlanmış veya istikrarlı değildi.<ref>{{
modeli çalışmaların odak noktasıydı. Eski kuantum döneminde, Arnold
Sommerfield, uzay nicemlenimi olarak anılan açısal momentumun (devinimin)
z-bileşkesinde nicemlenim yaparak önemli katkılarda bulunmuştur.<ref>{{
olduğunu ortaya çıkarmıştır ve kuantum çakışıklık kavramını ortaya atmıştır. Bu
kuram, electron dönüsü hariç Zeeman etkisini açıklamaktadır.
264. satır:
=== Relativistik (Göreli) Yörünge ===
[[Arnold Sommerfeld]] atomik enerji seviyelerinin relativistik (göreli) çözümlerini türeten kişidir.<ref>{{
:<math>W={m_\mathrm{0} c^2} \left( \frac{1}{\sqrt{1-\frac{v^2}{c^2}}} - 1 \right) - k \frac{Z e^2}{r}</math>
359. satır:
== Eski Kuantum Kuramının Sınırları ==
Eski kuantum kuramı bazı sınırlamalara sahiptir:<ref>{{
* Eski kuantum kuramı, spektral (tayfsal) çizgilerin şiddetlerini hesaplayamamıştır.
* Eski kuantum kuramı, müstesna Zeeman tesirini açıklayamamıştır. (Burada elektron spinleri göz ardı edilemez)
* Eski kuantum kuramı, kaotik sistemleri kuantize edemez. Yani hareketli sistemlerin yörüngeleri ne yakındır ne periyodiktir ne de analitik form oluşturabilir.
Bu, ünlü kütle çekimsel 3-parça problemine, klasik kaotik benzeri olan 2 elektronlu atom kadar kolay sistemler için dahi sorular ortya çıkarır.<ref>{{Dergi kaynağı|last=E.A. Solov’ev|title=Classical approach in atomic physics|journal= European Physical Journal D|year=2011|volume=65|pages=331–351|doi=10.1140/epjd/e2011-20261-6|arxiv = 1003.4387 |bibcode = 2011EPJD...65..331S|first1=E. A.|issue=3 }}</ref><ref>{{
|author=[[Lev Landau|L.D. Landau]], [[Evgeny Lifshitz|E.M. Lifshitz]]
|year=1977
387. satır:
== İleri Okuma ==
* {{
* {{Dergi kaynağı
| last = Pais
|