Anton Çehov: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Saitcank (mesaj | katkılar)
düzeltme AWB ile
51. satır:
"Kardeşlerim ve ben kilisenin ortasında dururken "May my prayer be exalted" ya da "The Archangel's Voice" triosunu söylerken herkes bize duygulu bir şekilde bakıyor ve ailelerimizi kıskanıyordu ama biz o sırada kendimizi küçük mahkûmlar gibi hissediyorduk."<ref name="multiref1">Letter to I.L. Shcheglov, 9 Mart 1892. [http://www.gutenberg.org/etext/6408 ''Anton Çehov'un Mektupları''.]</ref>
</blockquote>
Çehov daha sonra [[ateistAteizm|Ateist]] oldu.<ref>{{cite book|last=Tabachnikova|first=Olga|title=Anton Chekhov Through the Eyes of Russian Thinkers: Vasilii Rozanov, Dmitrii Merezhkovskii and Lev Shestov|year=2010|publisher=Anthem Press|isbn=978-1-84331-841-5|page=26|quote=For Rozanov, Chekhov represents a concluding stage of classical Russian literature at the turn of the 19th and 20th centuries, caused by the fading of the thousand-year-old Christian tradition that had sustained much of this literature. On the one hand, Rozanov regards Chekhov's positivism and atheism as his shortcomings, naming them among the reasons for Chekhov's popularity in society.}}</ref><ref>{{cite book|title=Anton Chekhov's Life and Thought: Selected Letters and Commentary|year=1997|publisher=Northwestern University Press|isbn=978-0-8101-1460-9|editor1-first=Simon|editor1-last=Karlinsky|editor2-first=Michael Henry|editor2-last=Heim|last=Chekhov|first=Anton Pavlovich|page=13|quote=While Anton did not turn into the kind of militant atheist that his older brother Alexander eventually became, there is no doubt that he was a non-believer in the last decades of his life.}}</ref><ref>{{cite book|title=Selected Stories of Anton Chekhov|year=2009|publisher=Random House Digital, Inc.|isbn=978-0-307-56828-1|pages=xxii|author=Richard Pevear|quote=According to Leonid Grossman, "In his revelation of those evangelical elements, the atheist Chekhov is unquestionably one of the most Christian poets of world literature."}}</ref>
 
1876'da, Çehov'un babası yeni bir ev inşa etmek için yaptığı harcamalar ve Mironov adında bir müteahhit tarafından aldatılma sonucu iflasını ilan etti.{{sfn|Rayfield|1997|p=31}} Borcundan ötürü hapishaneye girmemek için üniversitede okuyan en büyük iki oğlu Alexander ve Nikolay'ın yanına, Moskova'ya, kaçtı. Aile, Moskova'da yoksulluk içinde yaşadı ve Çehov'un annesi bu olayla birlikte fiziksel ve duygusal olarak çöktü.<ref>Kuzen Mihail'e mektup, 10 Mayıs 1877. [http://www.gutenberg.org/etext/6408 ''Anton Çehov'un Mektupları''.]</ref> Çehov ailesinin mallarını satmak ve eğitimini bitirmek için geride kaldı.
84. satır:
 
Çehov'un kardeşi Nikolay'ın 1889'da tüberkülozdan ölmesi ''[[Sıkıcı bir öykü|Sıkıcı Bir Öykü]]''<nowiki/>'ye ilham kaynağı olmuştur ve hayatının sonunda hayatının amaçsız geçtiğini fark eden bir adam hakkında olan eser, aynı yılın eylülünde bitirilmiştir.<ref name = "Dreary">[http://www.gutenberg.org/etext/1883 "A Dreary Story."]. Retrieved 16 Şubat 2007.</ref>{{sfn|Simmons|1970|pp=186–91}} Nikolay'ın ölümünden sonra kardeşi Çehov'un depresyonda ve huzursuz olduğunu yazan Mikhail Çehov, hukuk çalışmalarının bir parçası olarak o dönem cezaevlerini araştırıyordu ve Anton Çehov, kendi hayatında bir amaç için, bir süre sonra cezaevi reformu meselesini takıntı haline getirmiştir.<ref name = "Bio"/>
 
 
=== Sahalin ===
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Anton_Çehov" sayfasından alınmıştır